Do fiskusa zwrócił się podatnik prowadzący składy podatkowe w sprawie zwrotu odliczonej kwoty stanowiącej równowartość zdjętych i zniszczonych podatkowych znaków akcyzy.
Podatnik wskazał, że w toku produkcji następuje rozlanie alkoholu do butelek. Na butelki zostają naklejone banderole. Gotowe produkty umieszczane są w magazynie wyrobów gotowych w procedurze zawieszenie poboru akcyzy. Wobec faktu naklejenia na butelki zakupionych podatkowych znaków akcyzy podatnik obniżył kwoty wpłat dziennych akcyzy o kwoty stanowiące wartość tych znaków.
W stosunku do napojów, które nie zostały sprzedane i nie opuściły składu podatkowego podatnik planuje ich przerobienie i wytworzenie napojów alkoholowych pod inną marką. Przed zlaniem będzie musiał, po uzyskaniu zgody przez właściwego naczelnika urzędu celnego, zdjąć znaki akcyzy, które następnie zostaną zniszczone pod właściwym nadzorem.
W związku z powyższym podatnik zapytał, czy zdjęcie (zerwanie) podatkowych znaków akcyzy oznaczać będzie konieczność skorygowania deklaracji podatkowej, w której podatnik obniżył należną akcyzę o kwotę stanowiącą wartość zdjętych, a następnie zniszczonych znaków akcyzy. Zdaniem podatnika nie będzie on zobowiązany do korygowania deklaracji, ponieważ przepisy ustawy o podatku akcyzowym wiążą prawo do obniżenia należnej akcyzy o wartość podatkowych znaków akcyzy wyłącznie z ich naniesieniem na wyroby akcyzowe, niezależnie od faktu czy wyroby te opuszczą w przyszłości skład podatkowy. Żaden przepis ustawy nie nakłada na podatnika obowiązku korekty w przypadku późniejszego zdjęcia znaków akcyzy, tym samym nie odbiera prawa do dokonania obniżenia.
Fiskus był innego zdania. Uznał, że podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty akcyzy o kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy, które zostaną zdjęte z wyrobów i zniszczone. Podatnik winien więc skorygować uprzednio złożoną deklarację podatkową, w której dokonał obniżenia akcyzy należnej o kwotę stanowiącą równowartość zdjętych i zniszczonych znaków akcyzy.
Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Zdaniem sądu to fiskus nie ma racji.
Sąd wskazał, że celem wprowadzania obowiązku oznaczania niektórych wyrobów akcyzowych znakami akcyzy nie było wprowadzenie odrębnej od samego podatku daniny obciążającej producentów wyrobów akcyzowych z tytułu zakupu znaków akcyzowych. Znaki akcyzowe, obok swojej funkcji legalizacyjnej, w zakresie funkcji podatkowej (fiskalnej) pełnią ograniczoną rolę. Nie ma bowiem intencji uczynienia z wartości podatkowych znaków akcyzy odrębnego źródła dochodów budżetu państwa.
Zdaniem sądu ma tutaj miejsce swoista "neutralność" ponoszenia kosztów kwot stanowiących wartość banderol podatkowych wobec podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych.
Zdaniem sądu do wniosku takiego prowadzi art. 21 ust. 7 pkt 1 u.p.a., w którym wskazano, że kwotę akcyzy obniża się o kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy prawidłowo naniesionych na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych. Kwoty podatku nie można natomiast obniżyć o kwotę wpłaconą na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy.
Sąd uznał też, że poza wymogiem prawidłowego naniesienia znaku akcyzowego na wyrób akcyzowy, brak jest innych warunków, których spełnienie byłoby konieczne do skorzystania z prawa obniżenia kwoty akcyzy. W szczególności, nie należy powiązywać prawa do obniżenia kwoty akcyzy, z faktem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego.
Wykładnia językowa przepisów ustawy o podatku akcyzowym także prowadzi do wniosku, że brak jest unormowań, które nakazywałyby dokonanie korekty kwoty akcyzy uprzednio obniżonej, w sytuacji gdy nie powstanie dla podatnika konieczność zapłaty akcyzy w zakresie towarów, na które te znaki naniesiono, tzn. obowiązek podatkowy nie przekształci się w zobowiązanie podatkowe.
Ostatecznie NSA uznał, że podatnik nie będzie zobowiązany do dokonania korekty deklaracji, w której obniżyła należną akcyzę o kwotę stanowiącą wartość zdjętych a następnie zniszczonych znaków akcyzy.
Wyrok NSA z 4 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 451/13
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego