Decyzja naczelnika urzędu skarbowego została wysłana na adres spółki i po dwukrotnym awizowaniu została uznana za doręczoną w trybie art. 150 par. 4 ustawy Ordynacja podatkowa (dalej jako: Op). Spółka złożyła odwołanie. Dyrektor izby administracji skarbowej uznał jednak, że zostało ono wniesione z uchybieniem terminu. Wydane w tym przedmiocie postanowienie zostało zaskarżone.

 

Spór o skuteczność doręczenia decyzji

Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, który wskazał, że zgodnie z art. 151 par. 1 Op, osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności - osobie upoważnionej do odbioru korespondencji lub prokurentowi. W przypadku nieobecności tych osób, doręczyciel powinien zastosować procedurę przewidzianą w art. 150 par. 1 - 4 Op. Sąd wskazał, że w niniejszej sprawie doręczenie decyzji nastąpiło w oparciu o ww. przepisy. Organ nie wziął jednak pod uwagę treści art. 154 par. 1 Op. Z przepisu tego wynika, że pisma skierowane do osób prawnych, które nie mają organów, doręcza się kuratorowi wyznaczonemu przez sąd.

 

Brak zarządu komplikuje doręczenia

WSA podkreślił, że od osoby prawnej, która nie ma organów, nie można uzyskać skutecznego pokwitowania doręczenia pisma. Nie sposób przyjąć, że może to uczynić osoba upoważniona do odbioru korespondencji lub prokurent, ponieważ umocowanie tych osób nie wynika z przepisów prawa, tylko z działania organów osoby prawnej. Sąd zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 138 par. 3 Op, organ podatkowy ma obowiązek złożyć do sądu wniosek o ustanowienie kuratora, jeżeli osoba prawna nie może prowadzić swoich spraw wskutek braku powołanych do tego organów. Tym samym brak ustanowienia kuratora uniemożliwia prowadzenie postępowania i jego zakończenie wydaniem decyzji.

Czytaj także: Jakie są prawa i obowiązki byłego członka zarządu spółki? >>>

Zobacz w LEX: Kurator w postępowaniu celnym > >

 

Spółka bez zarządu nie może prowadzić swoich spraw

Sąd wskazał, że przesłanka do ustanowienia kuratora istnieje również, w przypadku gdy w strukturze osoby prawnej nie zachodzą braki w składzie organu, do którego kompetencji należy wybór członków zarządu. Z art. 138 par. 3 Op wynika, że organ ma obowiązek złożenia wniosku o ustanowienie kuratora, gdy spółka nie może prowadzić swoich spraw, co zgodnie z art. 201 par. 1 ustawy Kodeks spółek handlowych stanowi kompetencję zarządu spółki, a nie jej udziałowców. WSA podkreślił, że nie można również wykluczyć sytuacji, w której po stronie osób wchodzących w skład organu uprawnionego do powołania zarządu nie będzie takiej woli.

Czytaj także w LEX: Ustanowienie kuratora dla osoby nieobecnej w postępowaniu podatkowym > >

 

Cena promocyjna: 134.1 zł

|

Cena regularna: 149 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 111.74 zł


Bezwzględny obowiązek wystąpienia o ustanowienie kuratora

W realiach niniejszej sprawy, w dacie wydania i doręczania decyzji, spółka nie posiadała zarządu, który mógłby ją reprezentować w stosunkach zewnętrznych. Okoliczność ta została ujawniona w Krajowym Rejestrze Sądowym, czego organ miał świadomość w toku prowadzonego postępowania. W takiej sytuacji, organ powinien, na podstawie art. 138 par. 3 Op, wystąpić do sądu z wnioskiem o ustanowienie kuratora. Sąd podkreślił, że przepis ten ma charakter bezwzględnie obowiązujący, więc organ nie ma swobody w zakresie jego stosowania i nie może odstąpić od wnioskowania o powołanie kuratora. W świetle powyższego, decyzja nie mogła zostać uznana za doręczoną. Tym samym nie zachodziły podstawy do stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania, co uzasadniało uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Wyrok WSA w Olsztynie z 18 grudnia 2024 r., sygn. akt I SA/Ol 333/24, nieprawomocny

Czytaj także w LEX: Ustanowienie przez świadka pełnomocnika w postępowaniu dowodowym przed organami podatkowymi > >