Rada Miasta Nowego Sącza przyjęła uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wojewoda zaskarżył ją do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Zarzucił jej istotne naruszenie prawa i domagał się stwierdzenia nieważności w części, w której określała rodzaje paliw, które nie mogą być wykorzystywane do zaopatrywania w ciepło obiektów budowlanych. W odpowiedzi na skargę, rada miasta wniosła o jej oddalenie. Wskazywała, że przyjmując tę uchwałę wypełniła spoczywające na niej ustawowe zobowiązanie dotyczące określenia zasad ochrony środowiska. Magistrat podkreślił, że wydany akt nie wykraczał poza normy, które wprowadził sejmik województwa w uchwale antysmogowej.

 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Prawo Ochrony Środowiska
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów
 



Nie można wykluczyć paliw stałych

WSA uznał, że skarga wojewody jest zasadna. Przyznał, że w miejscowym planie trzeba określić zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego, a także modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej. Potwierdzają to przepisy art. 15 ust. 2 pkt 3 i 10 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Niemniej jednak uregulowania te nie dają radzie gminy kompetencji do wykluczenia możliwości stosowania systemów grzewczych z wykorzystaniem paliw stałych. Sąd podkreślił, że również przepisy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (upoś)* nie dają takich uprawnień.

Tylko sejmik może wprowadzić zakazy

WSA wskazał, że tyko sejmik województwa może wydać uchwałę wprowadzającą ograniczenia lub zakazy w sferze eksploatacji instalacji do spalania paliw. Potwierdza to art. 96 ust. 1 upoś. Dlatego wadliwe są nie tylko te ustalenia planu, które wprost naruszają przepisy prawa, ale także te, które są wynikiem nadużycia przysługujących gminie uprawnień. Sąd przypomniał, że może ona wydawać akty normatywne wyłącznie w ramach obowiązujących przepisów wyższego rzędu i w zakresie upoważnień wyraźnie tam przyznanych.

Przepisy rady i sejmiku nie były takie same

Sąd wskazał ponadto, że w uchwale antysmogowej nie było bezwzględnego zakazu stosowania paliw stałych. Znalazły się tam przepisy, które wprowadziły ograniczenia w stosowaniu miałów, mułów i flotów węglowych (czyli paliw, gdzie drobnego węgla kamiennego lub brunatnego - ziarno 0-3 mm- jest więcej niż 15 proc.). W świetle powyższego, uchwała rady nie była zbieżna z przepisami wydanymi przez sejmik województwa. WSA uznał, że gmina, wprowadzając zakaz stosowania paliw stałych wysokoemisyjnych w obiektach budowlanych na cele grzewcze, przekroczyła swoje kompetencje. Z tego  powodu stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części, o którą wnioskował wojewoda.

Wyrok WSA w Krakowie z 8 maja 2018 r., sygn. akt II SA/Kr 373/18
---------------------------------------------------------------------------------------------------
* Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu.