Zasady i terminy wprowadzania dodatkowych dni wolnych od pracy w latach 1974 i 1975.

UCHWAŁA Nr 41
RADY MINISTRÓW
z dnia 6 lutego 1974 r.
w sprawie zasad i terminów wprowadzania dodatkowych dni wolnych od pracy w latach 1974 i 1975.

Na podstawie art. 1 i 5 dekretu z dnia 14 lipca 1973 r. o dodatkowych dniach wolnych od pracy (Dz. U. Nr 29, poz. 160) Rada Ministrów po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych uchwala, co następuje:
§  1.
1.
Pracownicy uspołecznionych zakładów pracy mogą otrzymać w 1974 r. sześć dodatkowych dni wolnych od pracy, a w 1975 r. dwanaście dodatkowych dni wolnych od pracy przypadających w zasadzie w soboty, w terminach określonych w załączniku do uchwały.
2.
Zasady i tryb udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy dla pracowników górnictwa określają odrębne przepisy.
3.
Upoważnia się ministrów oraz wojewodów i prezydentów miast wyłączonych z województw do ustalania w porozumieniu z właściwymi instancjami związków zawodowych dla niektórych podległych im zakładów pracy lub grup pracowników w tych zakładach pracy innych terminów udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy niż podane w załączniku do uchwały. W szczególności zmianę tych terminów uzasadniają: praca w ruchu ciągłym, potrzeba utrzymania normalnego rytmu działalności gospodarczej i zaspokajania codziennych potrzeb społeczeństwa lub warunki organizacyjne (np. w przemyśle i usługach, w zakładach o sezonowym nasileniu działalności, w budownictwie, w rolnictwie, w komunikacji) oraz zadania służb remontowych, konserwacyjnych, utrzymania ruchu, brygad załadunkowych i wyładunkowych.
§  2.
1.
Pracownicy, którzy na podstawie odrębnych przepisów już korzystają z dodatkowych dni wolnych od pracy, lecz w mniejszej liczbie w roku od określonej w § 1 ust. 1, mogą korzystać na warunkach określonych w uchwale z takiej łącznej liczby dodatkowych dni wolnych od pracy, jaką uchwała określa na dany rok.
2.
Dodatkowe dni wolne od pracy, o których mowa w uchwale, nie przysługują pracownikom sezonowym.
§  3.
1.
W zakładach pracy wykonujących w pełni zadania dodatkowe dni wolne od pracy mogą być udzielane dla pracowników zatrudnionych w wymiarze 46 godzin tygodniowo bez obowiązku odpracowania równoważnej liczby godzin.
2.
Pracownicy zatrudnieni w wymiarze czasu pracy krótszym od powszechnie obowiązującej normy 46 godzin tygodniowo mogą otrzymać dodatkowe dni wolne od pracy w drodze odpowiednich zmian rozkładu czasu pracy bez skracania obowiązującego ich wymiaru czasu pracy.
§  4.
1.
Warunkiem wprowadzenia dodatkowych dni wolnych od pracy, o których mowa w § 3 ust. 1, jest:
1)
wykonanie z wyprzedzeniem w okresie poprzedzającym dzień wolny zadań planowych i zobowiązań dodatkowych w pełni pokrywających ubytek czasu pracy,
2)
osiąganie założonych relacji ekonomicznych i wyników finansowych,
3)
wzrost godzinowej wydajności pracy bądź wzrost wydajności pracy mierzony za pomocą wskaźników obowiązujących w danej branży, zapewniający pełną realizację zadań planowych bez wzrostu zatrudnienia z tytułu skrócenia czasu pracy.
2.
Udzielanie dodatkowych dni wolnych od pracy powinno następować w ramach planowanego (dysponowanego) osobowego funduszu płac i nie może spowodować wzrostu kwoty dopłat za godziny nadliczbowe w przeliczeniu na jednego zatrudnionego.
3.
Zakład pracy, który w rachunku narastającym od początku roku nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nie ma prawa do wprowadzenia kolejnego dodatkowego dnia wolnego od pracy.
4.
Pracownicy zarządu przedsiębiorstw mogą otrzymać dodatkowy dzień wolny od pracy, jeżeli zostały spełnione warunki, o których mowa w ust. 1 i 2, w stopniu uzasadniającym wprowadzenie dodatkowego dnia wolnego od pracy dla robotników.
5.
Pracownicy zarządu przedsiębiorstw wielozakładowych, kombinatów i zjednoczeń (jednostek równorzędnych) mogą otrzymać dodatkowy dzień wolny od pracy, jeżeli warunki, o których mowa w ust. 1 i 2, zostały spełnione przez wszystkie zakłady zgrupowane w danej jednostce organizacyjnej.
6.
W razie niespełnienia warunków uprawniających do wprowadzenia dodatkowych dni wolnych od pracy w niektórych zakładach zgrupowanych w przedsiębiorstwie wielozakładowym, kombinacie lub zjednoczeniu (jednostce równorzędnej) decyzje o wprowadzeniu dodatkowego dnia wolnego od pracy dla pracowników, o których mowa w ust. 5, może podjąć właściwy minister, jeżeli warunki te zostały spełnione w skali całej jednostki organizacyjnej.
§  5.
Ministrowie i kierownicy urzędów centralnych oraz wojewodowie i prezydenci miast wyłączonych z województw spowodują wprowadzenie odpowiednich zmian w planach operatywnych przedsiębiorstw w ramach ich planów techniczno-ekonomicznych stosownie do potrzeb wynikających ze skracania czasu pracy.
§  6.
1.
Ministrowie, kierownicy urzędów centralnych oraz wojewodowie i prezydenci miast wyłączonych z województw po porozumieniu z właściwymi instancjami związków zawodowych:
1)
podejmą właściwe środki zapewniające sprawną realizację zadań planowych i obsługę społeczeństwa przez podległe im jednostki w warunkach zmian w rozkładzie czasu pracy,
2)
zapewnią należyte przygotowanie organizacyjne nadzorowanych zakładów pracy do zwiększenia wykonania norm pracy i osiągania dodatkowego wzrostu godzinowej wydajności pracy bądź wzrostu wydajności pracy mierzonego za pomocą wskaźników obowiązujących w danej branży.
2.
Wojewodowie i prezydenci miast wyłączonych z województw po porozumieniu z wojewódzkimi radami związków zawodowych zapewnią koordynację realizacji udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy na terenie województw, ze szczególnym uwzględnieniem zapewnienia sprawnej działalności żłobków, przedszkoli, handlu, gastronomii i komunikacji oraz rozszerzenia zakresu usług kulturalnych i rekreacyjnych w dniach wolnych od pracy.
§  7.
1.
Za dodatkowe dni wolne od pracy pracownicy nie otrzymują odrębnego wynagrodzenia.
2.
Osobowy fundusz płac pozostający w wyniku zmniejszenia liczby przepracowanych godzin z tytułu wprowadzenia dodatkowych dni wolnych od pracy powinien być wykorzystany - odpowiednio do wzrostu wydajności pracy, warunkującego wykonanie zadań produkcyjnych:
1)
na opłacanie zwiększonego wykonania norm pracy,
2)
na premie dla pracowników godzinowo płatnych, tak aby ci pracownicy, którzy wykonali wszystkie zadania, otrzymali wynagrodzenie nie niższe od przypadającego za dany miesiąc w poprzednio obowiązującym wymiarze czasu pracy.
§  8.
1.
Za pracę wykonywaną w dni wyznaczone jako dodatkowe dni wolne od pracy pracownikom przysługuje wynagrodzenie jak za normalny dzień pracy.
2.
Pracownicy uprawnieni do korzystania z dodatkowego dnia wolnego, którzy go nie wykorzystali w dniu wyznaczonym jako dodatkowy dzień wolny od pracy (ust. 1), powinni w zamian otrzymać dzień wolny w innym terminie.
§  9.
Dodatkowe dni wolne od pracy udzielane w trybie § 3 ust. 1, przypadające w okresie urlopu wypoczynkowego, są wliczane do urlopu wypoczynkowego.
§  10.
1.
Decyzje o wprowadzeniu dodatkowego dnia wolnego podejmuje kierownik jednostki nadrzędnej na wniosek kierownika zakładu pracy zgłoszony po porozumieniu z radą zakładową, po stwierdzeniu, że przygotowania organizacyjne zapewniają realizację zadań zakładu pracy i spełnienie warunków, o których mowa w § 4.
2.
Prezes Rady Ministrów określi zmiany rozkładu czasu pracy w jednostkach centralnej i terenowej administracji państwowej.
§  11.
Decyzje, o których mowa w § 10 ust. 1, w odniesieniu do spółdzielni podejmą centralne oraz wojewódzkie i powiatowe związki spółdzielni.
§  12.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK  1

Terminy wprowadzania dodatkowych dni wolnych od pracy.

1. Terminy wprowadzania dodatkowych dni wolnych od pracy w 1974 r.:

1) sobota 25 maja,

2) sobota 20 lipca,

3) sobota 24 sierpnia,

4) sobota 28 września,

5) sobota 12 października,

6) sobota 2 listopada.

2. Terminy wprowadzania dodatkowych dni wolnych od pracy w 1975 r.:

1) sobota 22 lutego;

2) sobota 22 marca;

3) sobota 26 kwietnia;

4) piątek 9 maja;

5) sobota 10 maja;

6) sobota 28 czerwca;

7) poniedziałek 21 lipca;

8) sobota 9 sierpnia;

9) sobota 23 sierpnia;

10) sobota 27 września;

11) sobota 25 października;

12) sobota 27 grudnia.

1 Załącznik zmieniony przez § 1 uchwały nr 1 z dnia 4 stycznia 1975 r. (M.P.75.1.2) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 11 stycznia 1975 r.

Zmiany w prawie

Renta wdowia będzie dużo kosztować

Współmałżonek zmarłej osoby będzie mógł pobierać równocześnie rentę rodzinną i inne świadczenie emerytalno-rentowe w wybranym przez siebie wariancie – tzw. rentę wdowią. Nie będzie już musiał, jak obecnie, decydować się na wybór tylko jednego świadczenia. Nowe przepisy miałyby wejść w życie od początku 2025 roku. Koszt wprowadzenia renty wdowiej dla państwa wyniesie tylko na początku ok. 4 mld zł rocznie.

Beata Dązbłaż 23.07.2024
Przedłużenie ważności rozporządzenia o warunkach zabudowy z podpisem prezydenta

Podczas ostatniego posiedzenia Senat nie wniósł poprawek do noweli ustawy o dostępności wydłużającej o dwa lata ważność rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Ma ono wygasnąć 20 września br. Brak rozporządzenia sparaliżowałby realizację inwestycji. W piątek prezydent podpisał ustawę.

Renata Krupa-Dąbrowska 19.07.2024
Nieczytelna preskrypcja? Farmaceuta sam zadecyduje o dawkowaniu leku

Jeśli na recepcie w ogóle nie wypisano dawkowania leku albo jest ono niemożliwe do rozczytania, farmaceuta sam będzie mógł zadecydować, jaka dawka będzie odpowiednia dla pacjenta. Będzie mógł wydać też pacjentowi maksymalnie cztery opakowania leku, a nie jak do tej pory dwa. Te zasady nie będą jednak dotyczyły leków zawierających substancje psychotropowe lub środki odurzające.

Inga Stawicka 19.07.2024
Nowe podstawy programowe dla kilku zawodów szkolnictwa branżowego

Od września zmienią się podstawy programowe kształcenia w zawodach: elektromechanik pojazdów samochodowych oraz technik pojazdów samochodowych, operator obrabiarek skrawających i technik weterynarii. Określona też została podstawa programowa kształcenia w nowym zawodzie technik elektromobilności.

Agnieszka Matłacz 08.07.2024
Kary za wykroczenia i przestępstwa skarbowe rosną od lipca po raz drugi w tym roku

41 mln 281 tys. 920 złotych może od lipca wynieść maksymalna kara za przestępstwo skarbowe. Najniższa grzywna za wykroczenie wynosi natomiast 430 złotych. Wzrost kar ma związek z podwyższeniem wysokości minimalnego wynagrodzenia. Od lipca 2024 roku wynosi ono 4300 złotych.

Krzysztof Koślicki 01.07.2024
Przepisy o głosowaniu korespondencyjnym bez poprawek Senatu

W środę Senat nie zgłosił poprawek do noweli kodeksu wyborczego, która umożliwia głosowanie korespondencyjne wszystkim obywatelom zarówno w kraju, jak i za granicą. 54 senatorów było za, a 30 przeciw. Ustawa trafi teraz do prezydenta. Poprzedniego dnia takie rozwiązanie rekomendowały jednomyślnie senackie komisje Praw Człowieka i Praworządności, Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Ustawodawcza.

Grażyna J. Leśniak 26.06.2024