Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 17 lutego 2025 r.)
Strony
Strona skarżąca: UniCredit Bank GmbH (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: F. Kruis, N. Bartmann i L. Koukounakis, Rechtsanwälte)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji z dnia 25 października 2024 r. w sprawie ponownego przyjęcia decyzji w sprawie obliczenia składek ex ante za 2021 r. na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji wymienionych w załączniku I do tej decyzji (SRB/ES/2024/44), wraz z załącznikami, w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącej;
- obciążenie Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi 14 zarzutów.
1. Zarzut pierwszy: decyzja narusza art. 70 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 1 , ponieważ nie uwzględnia limitu 12,5 % ustalonego w niej rocznego poziomu docelowego.
2. Zarzut drugi: decyzja ta jest niezgodna z prawem, ponieważ opiera się na rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2015/81 2 , w szczególności jego art. 8 ust. 1, 4 i 5, a także na art. 70 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 806/2014, które same są niezgodne z prawem.
3. Zarzut trzeci: decyzja ta jest niezgodna z prawem, ponieważ opiera się na art. 10 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 3 , który z kolei narusza art. 103 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE 4 w związku z art. 70 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 i art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE.
4. Zarzut czwarty: decyzja ta jest niezgodna z prawem, ponieważ opiera się na art. 11 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63, który z kolei narusza art. 103 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE w związku z art. 70 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 i art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE.
5. Zarzut piąty: decyzja ta jest niezgodna z prawem, ponieważ opiera się na przepisach rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 przyjętych na podstawie art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE i art. 70 ust. 6 rozporządzenia (UE) 806/2014, które z kolei naruszają art. 290 ust. 1 akapit drugi zdanie pierwsze TFUE.
6. Zarzut szósty: decyzja jest niezgodna z prawem, ponieważ nie uwzględniła odpowiedniej sytuacji faktycznej i prawnej; stanowiłoby to również naruszenie art. 69 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 806/2014.
7. Zarzut siódmy: decyzja narusza art. 69 ust. 1, art. 70 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 806/2014, art. 103 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2014/59/UE oraz art. 4 ust. 1 i art. 5-9 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63, ponieważ strona pozwana nie opiera się na najbardziej rzeczywistych i aktualnych danych instytucji, zarówno przy ustalaniu poziomu docelowego, jak i względnej klasyfikacji instytucji w porównaniu z innymi instytucjami.
8. Zarzut ósmy: decyzja narusza art. 6, 7 i art. 20 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63, ponieważ przy obliczaniu mnożnika korekty ryzyka pozwana nie uwzględniła ani wskaźnika ryzyka minimalnego wymogu w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych ("MREL"), ani wskaźników cząstkowych stopnia złożoności ("complexity") i możliwości restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji ("resolvability").
9. Zarzut dziewiąty: gdyby art. 20 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 zezwalał na nieuwzględnienie wskaźników (cząstkowych) stopnia złożoności i możliwości restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, art. 20 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 byłby niezgodny z prawem wyższego rzędu i nie miałby zastosowania.
10. Zarzut dziesiąty: decyzja jest niezgodna z prawem, ponieważ strona pozwana błędnie obliczyła składkę skarżącej.
11. Zarzut jedenasty: decyzja narusza istotne wymogi proceduralne w rozumieniu art. 263 akapit drugi TFUE, ponieważ nie zawiera wystarczającego uzasadnienia w rozumieniu art. 296 TFUE.
12. Zarzut dwunasty: decyzja narusza również prawo do skutecznego środka prawnego ustanowione w art. 47 akapit pierwszy Karty praw podstawowych Unii Europejskiej 5 ze względu na brak wystarczającego uzasadnienia.
13. Zarzut trzynasty: decyzja jest niezgodna z prawem, ponieważ opiera się na art. 70 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 806/2014 i art. 103 ust. 2 dyrektywy 2014/59/UE, które są niezgodne z prawem, ponieważ prowadzą do niejawnego obliczenia, uniemożliwiając tym samym skuteczną ochronę sądową zainteresowanych instytucji.
14. Zarzut czternasty: decyzja jest niezgodna z prawem w zakresie, w jakim pozwana niezgodnie z prawem nakazała, aby w okresie składkowym 2021 część ewentualnych NZZ ("irrevocable payment commitments") była ograniczona do 15 % składki indywidualnej i aby te NZZ były objęte wyłącznie zabezpieczeniami gotówkowymi.
Od 1 stycznia 2026 r. zacznie obowiązywać ustawa wprowadzająca Centralną e-Rejestrację. Zakłada ona, że od przyszłego roku podmioty lecznicze obowiązkowo dołączą do systemu m.in. w zakresie umawiania wizyt u kardiologa oraz badań profilaktycznych. Planowany start rejestracji na wszystkie świadczenia planowany jest na 2029 r. Kolejne świadczenia i możliwości w zakresie zapisywania się do lekarzy specjalistów będą wchodzić w życie stopniowo.
22.12.2025
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025
Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025
Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025
Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025
Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.
15.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.925 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa T-667/24: Skarga wniesiona w dniu 20 grudnia 2024 r. - UniCredit Bank/SRB |
| Data aktu: | 17/02/2025 |
| Data ogłoszenia: | 17/02/2025 |