Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 27 stycznia 2025 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: PB (przedstawiciel: N. de Montigny, avocate)
Druga strona postępowania: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o:
- uwzględnienie odwołania i uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 26 czerwca 2024 r. (T-789/22, ECLI:EU:T:2024:426);
- rozstrzygnięcie sprawy co do istoty, w tym - co powinien był uczynić Sąd:
- stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 15 lutego 2022 r.;
- stosownie do potrzeby - stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 6 września 2022 r. o oddaleniu zażalenia;
- zasądzenie od drugiej strony postępowania odwoławczego odszkodowania w kwocie 50 000 EUR na rzecz wnoszącego odwołanie.
- obciążenie drugiej strony postępowania odwoławczego kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie w ramach niniejszego postępowania oraz postępowania w pierwszej instancji.
Zarzuty i główne argumenty
Po pierwsze, wnoszący odwołanie podnosi naruszenie zasad przejrzystości i bezstronności, a także twierdzi, że Sąd naruszył szereg mających zastosowanie pojęć prawnych i przepisów rozporządzeń. Zdaniem wnoszącego odwołanie Sąd pomylił i błędnie zastosował zasady wyrażone w art. 43, 49, 50, 53, 55 i 56 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 1 , co wpłynęło na jego rozumowanie dotyczące braku jakiegokolwiek związku hierarchicznego pomiędzy zainteresowaną osobą a personelem SRB i wynikającej z niego obiektywnej stronniczości, czy też dotyczące istnienia indywidualnego środka ochronnego, decyzji stanowiącej podstawę tabeli OUZU lub indywidualnej decyzji dotyczącej wnoszącego odwołanie.
Ponadto Sąd miał błędnie odwrócić ciężar dowodu co do obiektywizmu i zasadności podnoszonych przez wnoszącego odwołanie obaw uzasadniających istnienie dostatecznej obiektywnej stronniczości. W przekonaniu wnoszącego odwołanie Sąd, przeinaczając informacje zawarte w aktach sprawy i orzekając ultra petita, przyjął, że zaznajomienie kierowniczki wydziału ds. zgodności z treścią skargi wnoszącego odwołanie było jego udziałem. Sąd miał również dokonać nieprawidłowej oceny zakresu obowiązku przejrzystości spoczywającego na administracji.
Wnoszący odwołanie twierdzi także, że Sąd odrzucił istnienie wszelkich uchybień po stronie administracji w sposób błędny i bez uwzględnienia jego argumentów dotyczących naruszenia obowiązków dyskrecji, minimalizacji, ostrożności, dobrej administracji i poufności.
Sąd miał również naruszyć rozporządzenie (UE) 2018/1725 2 poprzez odrzucenie argumentacji wnoszącego odwołanie dotyczącej naruszenia poufności jego skargi, polegającego w szczególności na ujawnieniu bez zezwolenia jego danych osobowych bardzo szerokiemu gronu interlokutorów i przyjęcie, że SRB słusznie wskazywała, że wnoszący odwołanie nie wniósł wcześniej skargi do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) w sytuacji, gdy art. 63 i 68 rozporządzenia nie przewidują obowiązku wniesienia skargi do EIOD, kiedy naruszenie zostało uznane przez inspektora SRB. Sąd zawęził zatem błędnie zakres naruszenia obowiązku zachowania poufności do naruszenia danych osobowych.
Sąd miał zastosować te same ogólne oceny w odniesieniu do rzekomo adekwatnej reakcji administracji w rozpatrywanym przypadku, natomiast nie uwzględnił oceny i zakresu obowiązków spoczywających na administracji w sytuacji otrzymania skargi na mobbing, przy czym obowiązki te należy oceniać konkretnie na podstawie okoliczności rozpatrywanego przypadku. Takie postępowanie wykluczające wszelką indywidualną ocenę rozpatrywanego przypadku narusza zatem zasadę niedyskryminacji, znajdującą uściślenie w art. 24 rozporządzenia 2018/1725 zobowiązującym do przeprowadzenia indywidualnej analizy każdego przypadku wykazującego różnice w zakresie stanu faktycznego i prawnego.
Ponadto wnoszący odwołanie wskazuje, że Sąd wykluczył jakiekolwiek naruszenie prawa do bycia wysłuchanym przez organ upoważniony do zawierania umów o pracę (OUZU) wyznaczony bez sprawdzenia, czy ów wyznaczony OUZU rzeczywiście przeanalizował uwagi przedstawione przez wnoszącego odwołanie, a w ten sposób Sąd naruszył zakres obowiązku wysłuchania i nie zbadał konkretnie sposobu przeprowadzenia procesu decyzyjnego.
Wreszcie Sąd niesłusznie i z naruszeniem pkt 4.2 i 4.3 decyzji SRB SRB/PS/2017/11 3 , a także z naruszeniem skuteczności gwarancji proceduralnych, jakich powinna udzielić administracja w ramach skargi na mobbing, przyjął, że SRB zapewniła wnoszącemu odwołanie gwarancje wystarczające, aby dać mu możliwość wykazania jego twierdzeń dzięki zeznaniom świadków.
Po drugie, wnoszący odwołanie podnosi naruszenie prawa przez Sąd w ramach analizy jego zarzutu służącego wykazaniu błędu w ocenie popełnionego przez administrację przy badaniu jego skargi i co do jej mocy dowodowej wystarczającej dla uzasadnienia wszczęcia dochodzenia administracyjnego. Sąd nie wziął pod uwagę kontekstu opisanego przez wnoszącego odwołanie, zwiększył ciężar dowodu spoczywającego na nim na etapie analizy przed dochodzeniem administracyjnym oraz ograniczył zakres obowiązku wspomagania ciążącego na administracji w kontekście tak delikatnym, jak skarga wniesiona na osobę posiadającą uprawnienia OUZU względem całego personelu SRB.
Po trzecie, w przekonaniu wnoszącego odwołanie Sąd błędnie oddalił w całości jego żądania odszkodowawcze ze względu na oddalenie żądań stwierdzenia nieważności, przy czym nie uwzględnił dalszego istnienia prawa do uzyskania odszkodowania z tytułu podniesionych przez niego niezgodności z prawem w zakresie procedury zastosowanej celem przyjęcia zaskarżonej decyzji, niedających jednak podstaw do stwierdzenia jej nieważności. Tym samym Sąd pominął rozstrzygnięcie w przedmiocie żądania odszkodowawczego wynikającego z naruszenia obowiązku zachowania poufności, przy czym SRB potwierdziła co najmniej jedno takie naruszenie, a drugie zostało wykazane w zawartych w aktach sprawy dokumentach procesowych.
Od 1 stycznia 2026 r. zacznie obowiązywać ustawa wprowadzająca Centralną e-Rejestrację. Zakłada ona, że od przyszłego roku podmioty lecznicze obowiązkowo dołączą do systemu m.in. w zakresie umawiania wizyt u kardiologa oraz badań profilaktycznych. Planowany start rejestracji na wszystkie świadczenia planowany jest na 2029 r. Kolejne świadczenia i możliwości w zakresie zapisywania się do lekarzy specjalistów będą wchodzić w życie stopniowo.
22.12.2025
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025
Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025
Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025
Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025
Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.
15.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.375 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa C-582/24 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziesiąta izba) wydanego w dniu 26 czerwca 2024 r. w sprawie T-789/22, PB / SRB, wniesione w dniu 5 września 2024 r. przez PB |
| Data aktu: | 27/01/2025 |
| Data ogłoszenia: | 27/01/2025 |