Zakładając bezpłatne konto, uzyskasz:(Dz.U.UE C z dnia 26 marca 2025 r.)
| Sprawozdawca: Oszkár SESZTÁK (HU/EKR), Członek zgromadzenia regionalnego: Rada Komitatu Szabolcs-Szatmár-bereg Megye |
ZALECENIA POLITYCZNE
EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW (KR)
Konkurencyjność a globalne łańcuchy wartości
1. Zauważa, że po dziesięcioleciach wzrostu napędzanego intensyfikacją handlu międzynarodowego i globalizacji świat wchodzi w nowy potężny cykl gospodarczy, który może charakteryzować się zwiększonym protekcjonizmem i rosnącą globalną konkurencją o rynki i zasoby wraz z rozpowszechnianiem się sztucznej inteligencji i nierównymi ambicjami w zakresie dekarbonizacji.
2. Stwierdza, że w następstwie pandemii COVID-19, wojny napastniczej Rosji przeciwko Ukrainie i innych napięć geopolitycznych zaostrzonych przez rozwój technologiczny, rządy i podmioty gospodarcze coraz częściej szukają bezpieczeństwa i odporności podczas oceny zalet i wad globalnych łańcuchów wartości. Oznacza to dywersyfikację bazy dostaw, repatriację i bliską delokalizację zdolności produkcyjnych, a także optymalizację modeli biznesowych.
3. Uważa, że globalna tendencja do przybliżania łańcuchów wartości do rynków krajowych, w ramach której łańcuchy te opierają się na lokalnych dostawcach i klientach, czerpiąc z produkcji "w regionie, dla regionu", może stworzyć nowe możliwości wzrostu. Przywrócenie produkcji i konsumpcji na rynki lokalne i regionalne może umożliwić rozwój wewnętrznego potencjału gospodarczego.
4. Jest zaniepokojony słabymi wynikami gospodarczymi i malejącą konkurencyjnością gospodarki europejskiej, a w szczególności jej MŚP, które borykają się z bezprecedensową niepewnością związaną z niestabilnością obecnego globalnego kontekstu gospodarczego, w tym z ograniczeniami w łańcuchu dostaw, niedoborem pracowników i wykwalifikowanej siły roboczej oraz nieuczciwymi praktykami konkurencji, w połączeniu z wysokimi cenami energii i rosnącym obciążeniem regulacyjnym w Europie, co utrudnia działalność małych i średnich przedsiębiorstw.
5. Z zadowoleniem przyjmuje sprawozdania Enrica Letty i Maria Draghiego w sprawie przyszłości jednolitego rynku UE i konkurencyjności oraz ma nadzieję, że poważna diagnoza wyników gospodarczych UE i jej perspektyw na przyszłość dobitnie pokaże, że pilnie potrzebne jest zwiększenie konkurencyjności UE i udoskonalenie jednolitego rynku. Z zadowoleniem przyjmuje też deklarację budapeszteńską w sprawie nowego ładu na rzecz europejskiej konkurencyjności przyjętą przez przywódców UE 1 oraz zawarte w niej zobowiązanie do zwiększenia konkurencyjności, wydajności, innowacyjności i zrównoważoności Unii, a to w oparciu o spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną oraz przy zapewnieniu konwergencji i równych warunków działania zarówno w obrębie Unii, jak i w skali globalnej.
6. Zdecydowanie popiera zalecenie zawarte w sprawozdaniu Maria Draghiego, aby wzmocnić jednolity rynek, a także aby przeorientować prace UE i priorytetowo traktować strategie polityczne i działania, w przypadku których Unia ma największą wartość dodaną. Uważa, że doprowadzi to do większej autonomii państw członkowskich, regionów i miast, gdyż umożliwi im jak najlepsze dostosowanie europejskich strategii politycznych i celów do swych praktyk operacyjnych i dynamiki regionalnej.
7. Ubolewa, że rosnąca liczba unijnych przepisów negatywnie wpływa na europejskie MŚP i konkurencyjność. Ponawia zawarty w sprawozdaniu Maria Draghiego apel, aby - przed przyjęciem nowych przepisów - na początku każdej kadencji Komisja dokonywała systematycznej oceny wszystkich obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych UE, jak również przeprowadzała testy warunków skrajnych. Następnie należałoby skodyfikować i skonsolidować unijne prawodawstwo w podziale na obszary polityki, w tym uprościć przepisy i wyeliminować ich nakładanie się, a także usunąć niespójności w całym łańcuchu legislacyjnym, z myślą o stworzeniu bardziej konkurencyjnego otoczenia dla rozwoju MŚP.
8. Z zadowoleniem przyjmuje fakt, że przewodnicząca Komisji Europejskiej w pismach określających zadania dla kandydatów na komisarzy zaapelowała o dopilnowanie, aby obowiązujące przepisy były adekwatne do zakładanych celów i koncentrowały się na zmniejszeniu obciążeń administracyjnych i uproszczeniu prawodawstwa, a przez to przyczyniały się do zmniejszenia obowiązków sprawozdawczych o co najmniej 25 %, a w przypadku MŚP o co najmniej 35 % 2 . Pochwala zobowiązanie Komisji do rozszerzenia zmniejszenia obciążeń o 25 % i 35 % w celu pokrycia kosztów wszystkich obciążeń administracyjnych i zwraca się do Komisji o niezwłoczne opublikowanie przyszłych pakietów zbiorczych dotyczących uproszczenia, aby zapewnić zwłaszcza MŚP bardzo oczekiwane ulgi regulacyjne 3
9. Popiera cele nowej koncepcji "swobody pozostania na miejscu" Enrica Letty i sugeruje, by opierała się ona na zdecydowanych środkach wspierających pobudki ekonomiczne do pozostania poprzez uzupełnienie pilnie potrzebnych reform jednolitego rynku instrumentami zwiększającymi konwergencję regionalną i spójność terytorialną. Uznaje unijną politykę spójności i w zakresie usług świadczonych w interesie ogólnym za odpowiednie narzędzia polityczne do osiągnięcia tych celów. Opowiada się za wprowadzeniem środków zachęcających ludzi do pozostania w mniejszych miastach i osiedlach wiejskich, przy jednoczesnym zapewnieniu dynamicznego i konkurencyjnego otoczenia dla MŚP w unijnych regionach, gdzie przedsiębiorstwa te zapewniają zatrudnienie oraz łatwo dostępne towary i usługi dla całej UE.
Wspieranie MŚP
10. Popiera silny, ukierunkowany na konkretny obszar wymiar rozwoju gospodarczego, w ramach którego lokalne, nieraz rodzinne MŚP mogą stać się znaczącymi podmiotami gospodarczymi, a często i dostawcami dla dużych przedsiębiorstw wielonarodowych na szczeblu regionalnym. Mogą produkować zgodnie z najnowszymi tendencjami technologicznymi i wyznaczać drogę innym w dziedzinie zgodności z zasadami ochrony środowiska i szkoleń zawodowych. Z ich punktu widzenia istotne jest, aby region przyciągał bezpośrednie inwestycje zagraniczne (BIZ) i posiadał jak największą liczbę zamówień dostawców. W tym kontekście szczególnie ważne jest, aby władze lokalne i regionalne uruchomiły konkretne inicjatywy mające na celu nakierowanie talentów i inwestycji międzynarodowych na MŚP działające na ich terytoriach, ułatwiając tym przedsiębiorstwom udział w globalnych łańcuchach wartości, zapewnienie miejsc pracy o wysokiej wartości dodanej, a także tworzenie lokalnej siły nabywczej umożliwiającej rozwój gospodarki bliskości.
11. Popiera rozwój europejskich międzyregionalnych łańcuchów wartości poprzez wspieranie większej integracji ekosystemów innowacji ukierunkowanych na konkretny obszar i współpracy między nimi. Dostrzega w tym celu istotną rolę finansowania unijnego, zwłaszcza za pośrednictwem programu "Horyzont Europa" i programu "Cyfrowa Europa". Wyraża jednak zaniepokojenie rozdrobnieniem finansowania, które należy jeszcze bardziej usprawnić, aby beneficjenci lokalni i regionalni mogli w pełni czerpać z niego korzyści. W każdym przypadku należy przestrzegać zasady pomocniczości.
12. Apeluje o większą spójność i konwergencję strategii politycznych na szczeblu europejskim, krajowym i regionalnym, przy jednoczesnym wzmocnieniu zasady pomocniczości, oraz o bardziej powszechne praktyki transgraniczne, w tym za pomocą instrumentów unijnych, takich jak Europejska Sieć Przedsiębiorczości i partnerstwo miast.
13. Zgodnie z opinią KR-u "Europejskie regiony przygotowane na wstrząsy: wzmocnienie lokalnej i regionalnej odporności gospodarczej w ramach strategicznego rozwoju jednolitego rynku" 4 podkreśla kluczową rolę MŚP w dywersyfikacji regionalnych gospodarek i łańcuchów dostaw, a tym samym w przyczynianiu się do regionalnej odporności gospodarczej, ponieważ zależność regionów od ograniczonej liczby dużych pracodawców zwiększa ich podatność na wstrząsy gospodarcze w przypadku wycofania inwestycji. Zauważa jednocześnie, że kryzysy często najsilniej dotykają MŚP.
14. Pragnie silniejszej integracji MŚP w regionalnych łańcuchach wartości. Zaleca wykorzystanie zbiorowej inteligencji klastrów ukierunkowanych terytorialnie oraz sieci przemysłowych we wdrażaniu kluczowych elementów planu przemysłowego Zielonego Ładu i zwiększaniu odporności łańcuchów wartości i dostaw, za pomocą tworzenia synergii i współpracy z MŚP. Do osiągnięcia tych celów za odpowiednie uważa się wdrożenie polityki promocji klastrów na szczeblu lokalnym i regionalnym.
15. Wyraża jednak zaniepokojenie, że mniejsze i bardziej podatne na zagrożenia mikroprzedsiębiorstwa stoją przed wyjątkowymi wyzwaniami, takimi jak dostęp do nowych rynków regionalnych, krajowych i międzynarodowych, zapewnienie sprawnej sukcesji przedsiębiorstw, wystarczający dostęp do finansowania, wejście do międzynarodowej/ globalnej konkurencji, rosnące czynsze w miastach, zwiększanie skali działalności, przyjmowanie innowacji i nadążanie za cyfryzacją. Ponawia swój apel o wdrożenie środków zawartych w pakiecie pomocy gospodarczej dla MŚP w ramach bliskiego partnerstwa z władzami lokalnymi i regionalnymi oraz innymi podmiotami terytorialnymi, które jako pierwsze zajmują się tworzeniem konkretnych strategii pobudzających dynamikę gospodarczą i zapewniających wsparcie dla MŚP, startupów i osób samozatrudnionych oraz pomagających im w uzyskaniu niezbędnych środków i dostosowaniu się do zmieniającego się krajobrazu gospodarczego. Sądzi, że przyszły wniosek w sprawie 28. systemu prawnego 5 , który wesprze przedsiębiorstwa w inwestowaniu i działaniu na jednolitym rynku bez konieczności radzenia sobie z 27 odrębnymi systemami prawnymi, pomógłby przezwyciężyć wiele z tych wyzwań, zwłaszcza przedsiębiorstwom typu startup i scale-up.
16. Wzywa Komisję do wzmożenia wysiłków na rzecz zmniejszenia obciążeń regulacyjnych dla MŚP oraz do pełnego uznania zasady "najpierw myśl na małą skalę" jako rzeczywistego paradygmatu obowiązującego w całym cyklu legislacyjnym UE. Wyraża głęboką nadzieję, że Komisja, a także współprawodawcy, w pełni uwzględnią i wdrożą tę zasadę w nowej kadencji ustawodawczej oraz zobowiążą się do ograniczenia skumulowanego wpływu prawodawstwa europejskiego i krajowego na MŚP. Przyjmuje z zadowoleniem nową definicję małych spółek o średniej kapitalizacji, która ma wkrótce zostać zaproponowana 6 . Dzięki tej definicji takie przedsiębiorstwa skorzystają z uproszczeń regulacyjnych w tym samym duchu co MŚP. Podkreśla jednak, że utworzenie takiej nowej kategorii przedsiębiorstw nie powinno osłabić wysiłków na rzecz uproszczenia podejmowanych konkretnie z myślą o MŚP.
Budowanie gospodarki bliskości w unijnych regionach i miastach
17. Z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji Europejskiej dotyczącą dalszego badania społeczno-gospodarczych wyników gospodarki bliskości, jej nakładania się na gospodarką społeczną, gospodarkę współpracy i gospodarkę o obiegu zamkniętym oraz jej synergii z tymi gospodarkami, a także wysiłków na rzecz opracowania ram monitorowania.
18. Odnotowuje, że gospodarka bliskości jest ekosystemem opartym na krótkich łańcuchach wartości na bliskim obszarze geograficznym, obejmującym działalność lokalnego przemysłu i małych przedsiębiorstw działających w różnych sektorach gospodarki. Długoterminowy charakter tych przedsiębiorstw stanowiących część społeczności lokalnej - na przykład przedsiębiorstw rodzinnych planujących w perspektywie wielopokoleniowej, mikroprzedsiębiorstw oferujących usługi specyficzne dla danej miejscowości lub małych i średnich przedsiębiorstw działających jako główni pracodawcy - sprzyja odporności oraz trwałemu i długoterminowemu wzrostowi gospodarczemu i rozwojowi.
19. Podkreśla, że rozwój obszarów miejskich oparty na bliskości sprzyja odporności gospodarczej oraz zrównoważonemu rozwojowi społecznemu i środowiskowemu. Zauważa, że rozwój gospodarczy miasta jest ściśle powiązany z planowaniem przestrzennym oraz że tworzenie 15-minutowych miast ma ogromny potencjał w zakresie pobudzenia rozwoju gospodarczego opartego na bliskości.
20. Podkreśla, że infrastruktura jest niezbędna przedsiębiorstwom lokalnym, zarówno w kompleksach przemysłowych czy inkubatorach przedsiębiorczości, jak i w laboratoriach. Kluczowym czynnikiem zakładania i rozwoju lokalnych przedsiębiorstw jest dostęp do przystępnej cenowo przestrzeni do prowadzenia działalności. Podkreśla również potrzebę wysokiej jakości infrastruktury transportowej i łączności, zwłaszcza jeśli chodzi o regiony wiejskie i peryferyjne.
21. Ubolewa nad tym, że pojawienie się dużych podmiotów handlu elektronicznego wywarło negatywny wpływ na handel lokalny. Postrzega rozwój gospodarki bliskości jako okazję do ożywienia życia gospodarczego poprzez zachęcanie małych przedsiębiorstw do odnowienia się i eksperymentowania z nowymi, cyfrowymi i niskoemisyjnymi modelami biznesowymi.
22. Przyznaje, że będzie to również wymagało zmiany sposobu myślenia konsumentów i wzywa do promowania bardziej ukierunkowanych lokalnie i zrównoważonych nawyków konsumpcyjnych. Zwraca uwagę, że certyfikacja i znaki towarowe mogą wzmocnić wymiar lokalny i zwiększyć atrakcyjność lokalnych produktów. Zachęca władze lokalne i regionalne do dalszego promowania lokalnych produktów na arenie międzynarodowej.
23. Zgadza się, że rozwój gospodarki bliskości na szczeblu lokalnym i regionalnym jest zgodny z kluczowymi celami UE w zakresie wspierania konkurencyjnego, odpornego i zrównoważonego wzrostu gospodarczego, przy jednoczesnym zwiększaniu strategicznej autonomii UE. Wspieranie gospodarki bliskości wymaga nastawienia strategii politycznych na rozwój ukierunkowany na konkretny obszar, a także zaangażowania społeczności i promowania zrównoważonych praktyk biznesowych w kontekście glokalizacji i rosnącej roli miast. Miasta są nie tylko dostawcami usług publicznych, ale także dynamizatorami gospodarki i liderami w tworzeniu sieci partnerstwa publiczno-prywatnego.
24. Wzywa Komisję Europejską do odpowiedniego wplecenia koncepcji gospodarki bliskości w stosowne inicjatywy UE, takie jak inteligentna specjalizacja (S3) i Nowy europejski plan na rzecz innowacji, co zachęci regiony, społeczności wiejskie i obszary miejskie do powiązania gospodarki bliskości ze swoimi strategiami regionalnymi. Apeluje również o zwiększenie finansowania podmiotów i zainteresowanych stron gospodarki bliskości.
25. Zwraca się do Komisji o podnoszenie świadomości na temat odmiennych modeli biznesowych gospodarki bliskości w różnych ekosystemach przemysłowych. O ile podejścia sektorowe mogą być zróżnicowane (np. przemysł wytwórczy skupia się na innowacjach ukierunkowanych na konkretny obszar, sektor rolno-spożywczy na wydajności sprzedaży, sektor budowlany na obiegu zamkniętym, a sektor energetyczny na finansowaniu wspólnotowym itp.), o tyle zbiorowo tworzą one wspólną wizję wzmacniania pozycji społeczności i tworzenia wartości lokalnej.
26. Podkreśla, że gospodarka bliskości wymaga silnej administracji lokalnej w celu stworzenia sprzyjających warunków lokalnych i regionalnych w oparciu o połączenie środków regulacyjnych, planistycznych i gospodarczych. Wspiera rozwój nowych strategii politycznych i wymianę najlepszych praktyk w ramach współpracy międzyregionalnej.
27. Zachęca władze lokalne do tworzenia "całościowych" dzielnic - na przykład poprzez promowanie tzw. peryferyjnych centrów, które przyczyniają się do przywrócenia równowagi w miastach - oferujących duże zagęszczenie i różnorodność usług oraz udogodnień zapewniających mieszkańcom wyższą jakość życia. Inwestując w lokalne przedsiębiorstwa i wspierając je, miasta mogą pomóc w utrzymaniu siły nabywczej na danym obszarze, tworzeniu miejsc pracy, przyciąganiu mieszkańców i turystów, zwiększaniu poczucia wspólnoty i tożsamości miasta oraz utrzymaniu dynamicznego środowiska miejskiego.
28. Podkreśla strategiczną rolę zamówień publicznych w zachęcaniu rynków do opracowywania nowych innowacyjnych i zrównoważonych produktów i usług oraz w ułatwianiu dostępu do rynku przedsiębiorstwom działającym w ramach gospodarki bliskości. Z myślą o przeglądzie unijnej dyrektywy w sprawie zamówień publicznych proponuje zbadanie środków zwiększających udział MŚP i dostosowujących zamówienia do aspektów gospodarki bliskości, a przy tym podkreśla znaczenie uwarunkowań społecznych dla zapewnienia uczciwych norm pracy i wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu. Wraz z wyrokiem z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-234/03, Contse SA, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że klauzule bliskości nie są zakazane na mocy prawa UE. Kupowanie produktów lokalnych pomaga znacznie zmniejszyć ślad środowiskowy oraz pozwala uniknąć poważnych problemów z dostawami, których doświadczyliśmy w związku z niedawnym zamknięciem łańcuchów przesyłowych i dystrybucyjnych spowodowanym pandemią COVID-19 i wojną w Ukrainie. Ponadto gra ważną rolę w spójności terytorialnej, łagodząc zjawisko postępującego wyludniania obszarów wiejskich.
29. Zachęca władze lokalne i regionalne do krzewienia przedsiębiorczości oraz przenoszenia własności przedsiębiorstw, ułatwiając przetrwanie rentownych przedsiębiorstw zagrożonych zamknięciem poprzez pomaganie lokalnym przedsiębiorcom w dostosowywaniu modelu działalności gospodarczej do gospodarki bliskości, zachęcanie do lokalnej produkcji i konsumpcji oraz inwestowanie w tworzenie sieci kontaktów i współpracy lokalnych przedsiębiorstw, a także wspieranie ich dostępu do rynku.
30. Stwierdza, że warunki sprzyjające rozwojowi gospodarki bliskości są bardzo odmienne w regionach o niekorzystnych warunkach przyrodniczych i demograficznych, takich jak regiony najbardziej oddalone geograficznie odległe od europejskich łańcuchów wartości, oraz na obszarach peryferyjnych i wiejskich, a także dostrzega możliwości stwarzane przez gospodarkę krótkich łańcuchów wartości. Podkreśla, że sektor rolno-spożywczy opracował pewne znaczące najlepsze praktyki w zakresie łańcuchów dostaw opartych na bliskości, które można powielać na wielu obszarach wiejskich przy aktywnym zaangażowaniu władz lokalnych.
31. Zaznacza, że przyciąganie i zatrzymywanie umiejętności ma kluczowe znaczenie dla rozwoju gospodarki bliskości. Przypomina, że w ostatnim badaniu Eurobarometr 7 większość mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw wskazała jako główną barierę trudności w znalezieniu pracownic i pracowników posiadających odpowiednie umiejętności.
32. Zwraca uwagę na potrzebę doskonalenia umiejętności w zakresie zarządzania, które są niezbędne do rozwoju przedsiębiorstw, a młodym ludziom do zakładania przedsiębiorstw, zwłaszcza w obszarach charakteryzujących się mniejszą od średniej działalnością przedsiębiorczą. Wzywa do finansowania projektów obejmujących możliwości wzajemnego uczenia się, dostępne usługi mentorskie i lokalny transfer wiedzy, a także programów edukacyjnych dla młodych ludzi, które rozwijają wiedzę, umiejętności i postawy stanowiące fundament przedsiębiorczości, oraz programów dla osób wchodzących na rynek pracy.
33. Podkreśla, że integracja polityki w zakresie uczenia się z polityką zatrudnienia ma zasadnicze znaczenie dla dostosowania umiejętności siły roboczej do potrzeb przemysłu oraz że najlepszym sposobem na to jest ścisła współpraca między rządami, instytucjami edukacyjnymi i sektorami przemysłu w ramach lokalnych ekosystemów przedsiębiorczości.
34. Zachęca podmioty lokalne i regionalne do pomocy w sprostaniu wyzwaniom związanym z dziedziczeniem, przed którymi stoi wiele przedsiębiorstw w gospodarce bliskości. Wzywa UE i władze krajowe do stworzenia spójnych ram polityki w zakresie przenoszenia własności przedsiębiorstw oraz zachęca do zwiększania świadomości na poziomie regionalnym i do transgranicznej wymiany najlepszych praktyk w zakresie ekosystemów ułatwiania przenoszenia własności przedsiębiorstw. By to pobudzić, wskazane są specjalne programy (skierowane do młodzieży i młodych dorosłych) w ramach kształcenia ogólnodostępnego i poza nim.
Dążenie do dwojakiej transformacji gospodarki bliskości
35. Podkreśla, że gospodarka społeczna uzupełnia gospodarkę bliskości o podobne cele, dążąc do tworzenia wartości gospodarczej przynoszącej korzyści społecznościom lokalnym. Jest przekonany o potrzebie dostosowanego do potrzeb wsparcia zielonej i cyfrowej transformacji gospodarki bliskości i gospodarki społecznej za pośrednictwem Programu na rzecz jednolitego rynku. Sugeruje również, aby specjalny aspekt prac w ramach trwającej inicjatywy "Intelligent Cities Challenge" ["Wyzwanie dla inteligentnych miast"] był poświęcony zapewnieniu dostosowanego do potrzeb doradztwa, możliwości uczenia się i współpracy dla europejskich gmin pragnących rozwijać gospodarkę bliskości oraz aby projekt ten został uzupełniony inicjatywami promującymi gospodarkę społeczną na szczeblu lokalnym.
36. Podkreśla strategiczne powiązania między gospodarką bliskości a gospodarką o obiegu zamkniętym, które mają kluczowe znaczenie dla promowania działalności o obiegu zamkniętym opartej na ponownym wykorzystaniu, naprawie i recyklingu. Odnotowuje w szczególności istotną rolę organizacji gospodarki społecznej w dalszym rozwijaniu praktyk gospodarki o obiegu zamkniętym na szczeblu lokalnym. W związku z tym z zadowoleniem przyjmuje opublikowane niedawno zaproszenia do składania wniosków w ramach Programu na rzecz jednolitego rynku 8 , które dotyczą budowania zdolności MŚP w ramach gospodarki społecznej i rozwijania partnerstw na rzecz łańcuchów wartości o obiegu zamkniętym.
37. Podkreśla, że oprócz lepszego wykorzystania materiałów strategicznych, oszczędności surowców i ograniczenia wytwarzania odpadów gospodarka o obiegu zamkniętym zwiększa autonomię strategiczną UE, ponieważ zmniejsza zależność od nowego przywozu niezbędnych produktów i zasobów. Sprawa ona również, że nasze obszary i nasz model wzrostu stają się bardziej zrównoważone, konkurencyjne i odporne.
38. Jest przekonany, że cyfryzacja może ożywić potencjał gospodarki bliskości i zwiększyć jej dalszy wzrost, chociaż wiele małych MŚP i mikroprzedsiębiorstw działających w lokalnych ekosystemach potrzebuje dalszego wsparcia i wytycznych umożliwiających im przekształcenie wyzwań cyfrowych w możliwości. Podkreśla znaczenie partnerstw lokalnych między sektorem publicznym i prywatnym oraz uniwersytetami dla postępów w cyfryzacji i stosowaniu sztucznej inteligencji. Kładzie nacisk na potrzebę promowania programów obejmujących podmioty zajmujące się transformacją cyfrową, które od wewnątrz doradzałyby i wyjaśniały firmom, jak w najbardziej praktyczny i skuteczny sposób powinny one wdrażać procesy cyfryzacji.
39. Wzywa Komisję Europejską do zapewnienia wytycznych technicznych i wsparcia finansowego na rzecz wdrażania rozwiązań cyfrowych służących społecznościom lokalnym. Inwestowanie w inteligentne miasta i społeczności, promowanie oraz wspieranie rozwoju i wdrażania konkretnych lokalnych strategii w tym obszarze pomaga rozwijać lokalną infrastrukturę cyfrową i pobudzać doskonalenie umiejętności. Dalsze budowanie unijnej gospodarki opartej na danych poprzez wspieranie zastosowań otwartych danych we wszystkich sektorach przemysłu doprowadzi do większej dynamiki innowacji w lokalnych ekosystemach i większego efektu mnożnikowego dla lokalnych gospodarek.
40. Zauważa, że gospodarka bliskości, a w szczególności sektory gospodarki społecznej, tworzą znaczną wartość dodaną dzięki rozwijaniu inicjatyw Tech4good i platform cyfrowych opartych na współpracy, które uwalniają siłę innowacji społecznych w celu zaspokojenia kluczowych potrzeb społecznych, przy jednoczesnym rozwiązaniu problemu niedopasowania terytorialnego między wydajnością, innowacjami a tendencjami na rynku pracy.
41. Podkreśla, że władze lokalne i regionalne mogą tworzyć bardziej zróżnicowany i konkurencyjny ekosystem technologiczny, zwłaszcza poprzez uruchomienie lub wspieranie lokalnych platform cyfrowych oraz klastrów jako kluczowych instrumentów gospodarki opartej na wiedzy. Tego rodzaju inwestycje strategiczne zapewniają dynamiczny i sprzyjający włączeniu społecznemu sektor technologii gospodarki bliskości, w którym mniejsze platformy i firmy mogą rozwijać się i wnosić cenny wkład w społeczności, w których działają.
42. Wzywa Komisję Europejską do pełnego zaangażowania Europejskiego Komitetu Regionów w nową "ocenę wpływu na MŚP i na konkurencyjność", która ma zostać opracowana w nadchodzących miesiącach, oraz w przyszłe dialogi z zainteresowanymi stronami na temat wdrażania 9 , które będą się odbywać dwa razy w roku w celu dostosowania wdrażania przepisów UE mających wpływ na przedsiębiorstwa do realiów w terenie.
43. Apeluje do Komisji Europejskiej o zadbanie o to, by wszystkie opisane działania zostały zrealizowane bez dodatkowych regulacji i kosztów dla europejskich podatników i bez potęgowania biurokracji, która już obciąża małe i średnie przedsiębiorstwa Unii Europejskiej.
Bruksela, dnia 20 lutego 2025 r.
Nie będzie podwyższenia kar dla pracodawców, przewidzianych w Kodeksie pracy, za wykroczenia przeciwko prawom pracowników. W czwartek Sejm przyjął poprawkę Senatu wykreślającą z ustawy poprawkę Lewicy. Posłowie zgodzili się też na to, by agencje pracy tymczasowej mogły zatrudniać cudzoziemców także na podstawie umów cywilnoprawnych, a nie tylko na umowę o pracę.
20.03.2025
Sejm przyjął w czwartek większość poprawek redakcyjnych i doprecyzowujących, które Senat wprowadził do ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Przewiduje ona reformę urzędów pracy, w tym m.in. podniesienie zasiłku dla bezrobotnych i ułatwienia w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.
20.03.2025
Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Projekt po raz drugi wróci do komisji sejmowej.
19.03.2025
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.1704 |
| Rodzaj: | Opinia |
| Tytuł: | Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Wspieranie MŚP w regionalnych łańcuchach wartości - budowanie gospodarki bliskości |
| Data aktu: | 26/03/2025 |
| Data ogłoszenia: | 26/03/2025 |
