Zakładając bezpłatne konto, uzyskasz:
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
(C/2025/1023)
(Dz.U.UE C z dnia 27 lutego 2025 r.)
Parlament Europejski,
P9_TC1-COD(2023)0085
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 12 marca 2024 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... w sprawie uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych i informowania o nich (dyrektywa w sprawie oświadczeń środowiskowych)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,
uwzględniając opinię Komitetu Regionów 2 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Ekologiczność i zrównoważoność - w sytuacji gdy rośnie zainteresowanie konsumentów - stały się czynnikami decydującymi o konkurencyjności, przy czym wzrost udziału ekologicznych produktów w rynku jest większy od wzrostu udziału standardowych produktów. Jeżeli towary i usługi oferowane i nabywane na rynku wewnętrznym nie są tak przyjazne dla środowiska, jak zostało to przedstawione, może to wprowadzać konsumentów w błąd i utrudniać zieloną transformację oraz może uniemożliwić ograniczenie negatywnego wpływu na środowisko. Potencjał rynków ekologicznych nie jest w pełni wykorzystywany. Różne wymagania nakładane w ramach krajowego prawodawstwa lub prywatnych inicjatyw w zakresie regulowania oświadczeń środowiskowych zwiększają koszty przedsiębiorstw, które prowadzą handel transgraniczny, ponieważ muszą one zapewnić zgodność z różnymi wymogami obowiązującymi w każdym z państw członkowskich. Wpływa to na ich zdolność do prowadzenia działalności na rynku wewnętrznym oraz do korzystania z rynku wewnętrznego. Jednocześnie uczestnicy rynku mają trudności z identyfikacją wiarygodnych oświadczeń środowiskowych oraz z podejmowaniem optymalnych decyzji o zakupie na rynku wewnętrznym. Biorąc pod uwagę mnożenie różnych oznakowań i metod obliczania na rynku, trudno jest ustalić konsumentom, przedsiębiorstwom, inwestorom i zainteresowanym stronom, czy oświadczenia są godne zaufania. [Popr. 1]
(2) Jeżeli oświadczenia środowiskowe nie są wiarygodne, porównywalne i weryfikowalne, konsumenci i inni uczestnicy rynku nie mogą w pełni wykorzystać swoich decyzji o zakupie do celów zwiększenia efektywności środowiskowej. Brak wiarygodnych, porównywalnych i weryfikowalnych informacji utrudnia również stosowanie zachęt do optymalizacji efektywności środowiskowej, co normalnie szło by w parze ze zwiększeniem wydajności i oszczędności kosztów w odniesieniu do przedsiębiorstw w całym łańcuchu dostaw. Konsekwencje te są pogłębiane przez brak wspólnego punktu odniesienia na rynku wewnętrznym oraz dezorientację.
(3) Brak wiarygodności, porównywalności i weryfikowalności obniża zaufanie użytkowników (konsumentów, przedsiębiorstw, inwestorów, administracji publicznych, organizacji pozarządowych) zawartych w oświadczeniach środowiskowych informacji o środowisku do tych informacji o środowisku i powoduje dezorientację w interpretowaniu niejednolitych, sprzecznych komunikatów. Wywiera to negatywny wpływ na konsumentów i innych uczestników rynku, ponieważ wybierają oni produkt lub transakcję handlową spośród innych ofert alternatywnych na podstawie informacji wprowadzających w błąd.
(4) W związku z tym należy w jeszcze większym stopniu zharmonizować regulację oświadczeń środowiskowych. Taka harmonizacja przyczyni się do umocnienia rynku na rzecz bardziej zrównoważonych produktów i przedsiębiorców dzięki uniknięciu fragmentacji rynku ze względu na rozbieżne podejścia krajowe. Ponadto pozwoli ona wyznaczyć punkt odniesienia, który może stanowić bodziec do globalnego przejścia na sprawiedliwą, neutralną dla klimatu i zasobooszczędną gospodarkę o obiegu zamkniętym 3 .
(5) Szczegółowe przepisy Unii dotyczące uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych, mające zastosowanie do przedsiębiorstw działających na rynku unijnym w komunikacji między przedsiębiorstwami a konsumentami, będą stanowiły wkład w zieloną transformację w kierunku gospodarki o obiegu zamkniętym, neutralnej dla klimatu i ekologicznej w Unii, która uwzględnia ograniczenia planety, umożliwiając konsumentom podejmowanie świadomych decyzji o zakupie, oraz pomogą stworzyć równe szanse dla podmiotów gospodarczych formułujących takie oświadczenia przy jednoczesnym propagowaniu zrównoważonej konsumpcji. [Popr. 2]
(6) Stworzenie ram prawnych dotyczących oświadczeń środowiskowych jest jednym z działań zaproponowanych przez Komisję służących wdrożeniu Europejskiego Zielonego Ładu 4 , w którym uznano, że rzetelne, porównywalne i weryfikowalne informacje są również ważnym czynnikiem umożliwiającym klientom podejmowanie bardziej zrównoważonych decyzji oraz ograniczają ryzyko stosowania nieuczciwego zielonego PR, a także zawarto zobowiązania do zintensyfikowania działań regulacyjnych i pozaregulacyjnych w celu rozwiązania problemu fałszywych oświadczeń środowiskowych. Wraz z innymi obowiązującymi ramami regulacyjnymi Unii, w tym wnioskiem dotyczącym dyrektywy w sprawie wzmocnienia pozycji konsumentów w procesie transformacji ekologicznej 5 , zmieniającej dyrektywę 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 6 , którego uzupełnienie jako lex specialis stanowi niniejszy wniosek, tworzą one jasny system oświadczeń środowiskowych, w tym oznakowań ekologicznych. [Popr. 3]
(7) Niniejsza dyrektywa jest częścią szeregu powiązanych ze sobą inicjatyw mających na celu ustanowienie solidnych i spójnych ram polityki produktowej, które sprawią, że zrównoważone produkty, usługi i modele biznesowe będą normą i przekształcą wzorce, oraz mających zapewnić, że oświadczenia, które odzwierciedla jedynie to, co jest przyjęte w powszechnej praktyce, nie można przedstawiać klientom jako oświadczenia dotyczącego zrównoważoności. Celem jest przekształcenie wzorców konsumpcji, tak aby przede wszystkim zapobiegać powstawaniu odpadów. Dyrektywę uzupełniają m.in. interwencje w zakresie projektowania produktów pod kątem obiegu zamkniętego, wspierania nowych modeli biznesowych i ustanawiania minimalnych wymogów zapobiegających wprowadzaniu do obrotu w UE produktów szkodliwych dla środowiska za pośrednictwem wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie ekoprojektu w odniesieniu do zrównoważonych produktów 7 . [Popr. 4]
(8) Należy uznać specyficzne potrzeby poszczególnych sektorów gospodarki i w związku z tym niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do dobrowolnych wyraźnych oświadczeń środowiskowych i systemów oznakowania ekologicznego, które nie są regulowane żadnym innym aktem Unii w zakresie ich uzasadniania, przekazywania i weryfikacji. Niniejsza dyrektywa nie powinna zatem mieć zastosowania do wyraźnych oświadczeń środowiskowych, w odniesieniu do których w przepisach Unii określono przepisy szczegółowe, w tym dotyczące ram metodycznych, zasad oceny lub rozliczania związanych z pomiarem i obliczaniem wpływu na środowisko, aspektów środowiskowych lub efektywności środowiskowej produktów lub przedsiębiorców, lub dostarczaniem konsumentom obowiązkowych i nieobowiązkowych informacji na temat efektywności środowiskowej produktów i przedsiębiorców lub informacji dotyczących zrównoważonego rozwoju obejmujących komunikaty lub oświadczenia, które mogą być obowiązkowe lub dobrowolne zgodnie z przepisami Unii.
(9) W kontekście Europejskiego Zielonego Ładu, strategii "Od pola do stołu" i unijnej strategii na rzecz bioróżnorodności 2030, a także zgodnie z celem objęcia do 2030 r. co najmniej 25 % gruntów rolnych w UE rolnictwem ekologicznym i znacznego wzrostu akwakultury ekologicznej oraz z planem działania dotyczącym rozwoju produkcji ekologicznej (COM(2021) 141), należy dalej rozwijać rolnictwo ekologiczne i produkcję ekologiczną. W odniesieniu do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 8 niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do oświadczeń środowiskowych dotyczących produktów certyfikowanych jako ekologiczne na podstawie tego rozporządzenia, związanych na przykład ze stosowaniem pestycydów, nawozów i środków przeciwdrobnoustrojowych lub na przykład z pozytywnym wpływem rolnictwa ekologicznego na różnorodność biologiczną, glebę lub wodę 9 . Ma ono również pozytywny wpływ na różnorodność biologiczną oraz pozytywny wpływ społeczny, gdyż, prowadzi do tworzenia miejsca pracy i przyciągnięcia młodych rolników. Konsumenci doceniają jego wartość. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/848 terminy "bio" i "eko" oraz ich pochodne, używane samodzielnie lub łącznie, mogą być stosowane na terytorium Unii wyłącznie w odniesieniu do produktów, ich składników lub materiałów paszowych objętych zakresem tego rozporządzenia, jeżeli zostały wyprodukowane zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/848. Przykładowo, aby bawełna mogła nosić nazwę "eko", musi być certyfikowana jako ekologiczna, ponieważ wchodzi w zakres rozporządzenia (UE) 2018/848. Natomiast jeśli detergent do zmywarki nosi nazwę "eko", to nie wchodzi w zakres rozporządzenia (UE) 2018/848 i jest regulowany przepisami dyrektywy 2005/29/WE. [Popr. 5]
(9a) W kontekście Europejskiego Zielonego Ładu, planu działania UE na rzecz eliminacji zanieczyszczeń wody, powietrza i gleby (COM(2021) 400), europejskiej strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności (COM(2020) 667) oraz strategicznego podejścia Unii Europejskiej do substancji farmaceutycznych w środowisku (COM(2019) 128) istotną rolę w zmniejszaniu presji na środowisko odgrywa sektor opieki zdrowotnej. W związku z tym ustanowienie odpowiednich ram regulacyjnych w zakresie stosowania oświadczeń środowiskowych dotyczących zrównoważoności, biodegradowalności, obiegu zamkniętego i pochodzenia składników produktu zarówno w odniesieniu do produktów leczniczych zgodnie z dyrektywą 2001/83/WE, jak i wyrobów medycznych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/745 ma zasadnicze znaczenie, jeśli chodzi o zachęcanie przedsiębiorstw, by wnosiły wkład w realizację celów środowiskowych, i zagwarantowanie wiarygodnej komunikacji z konsumentami. [Popr. 6]
(10) Ponadto niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do informacji na temat zrównoważonego rozwoju obejmujących komunikaty lub oświadczenia, które mogą być obowiązkowe lub dobrowolne zgodnie z przepisami Unii lub przepisami krajowymi dotyczącymi usług finansowych, takimi jak przepisy dotyczące bankowości, kredytów, ubezpieczeń i reasekuracji, emerytur pracowniczych lub indywidualnych, papierów wartościowych, funduszy inwestycyjnych, firm inwestycyjnych, płatności, zarządzania portfelem i doradztwa inwestycyjnego, w tym usług wymienionych w załączniku I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE 10 , a także działalności rozrachunkowej i rozliczeniowej oraz doradztwa, pośrednictwa i innych pomocniczych usług finansowych, w tym norm lub systemów certyfikacji dotyczących takich usług finansowych.
(11) Ponadto niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do informacji dotyczących środowiska zgłaszanych przez przedsiębiorstwa stosujące obowiązkowo lub dobrowolnie europejskie standardy sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju zgodnie z dyrektywą 2013/34/UE 11 oraz informacji na temat zrównoważonego rozwoju zgłaszanych dobrowolnie przez przedsiębiorstwa określone w art. 3 ust. 1, 2 lub 3 niniejszej dyrektywy, jeżeli informacje te są zgłaszane zgodnie ze standardami, o których mowa w art. 29b lub 29c dyrektywy 2013/34/UE, lub zgodnie z innymi międzynarodowymi, europejskimi lub krajowymi standardami lub wytycznymi dotyczącymi sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju.
(12) Oferty dotyczące zakupu towarów lub korzystania z usług uzależnione od spełnienia kryteriów środowiskowych określonych przez sprzedawcę lub usługodawcę lub oferty, w ramach których konsumenci otrzymują korzystniejsze warunki umowne lub ceny po spełnieniu takich kryteriów, na przykład tak zwane kredyty ekologiczne, ekologiczne ubezpieczenia mieszkań lub produkty usług finansowych z podobnymi premiami za działania lub zachowania na rzecz środowiska, nie powinny podlegać przepisom niniejszej dyrektywy.
(13) W przypadku gdy w przyszłych przepisach Unii określone zostaną zasady dotyczące oświadczeń środowiskowych, oznakowań ekologicznych lub oceny wpływu na środowisko, aspektów środowiskowych lub efektywności środowiskowej niektórych produktów lub przedsiębiorców w określonych sektorach lub informowania o nich, np. w zapowiedzianej inicjatywie "CountEmissions EU", przygotowywanym wniosku Komisji w sprawie ram legislacyjnych dotyczących unijnego zrównoważonego systemu żywnościowego, rozporządzeniu w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów 12 lub rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1007/2011 13 , to właśnie te zasady, a nie zasady określone w niniejszej dyrektywie, powinny mieć zastosowanie do przedmiotowych wyraźnych oświadczeń środowiskowych. [Popr. 7]
(14) We wniosku dotyczącym dyrektywy w sprawie wzmocnienia pozycji konsumentów w procesie transformacji ekologicznej, która zmienia dyrektywę 2005/29/WE, określono szereg szczegółowych wymogów dotyczących oświadczeń środowiskowych i zakazano stosowania ogólnych oświadczeń środowiskowych, w przypadku gdy nie można wykazać wysokiej efektywności środowiskowej istotnej dla danego oświadczenia. Przykładami takich ogólnych oświadczeń środowiskowych są: "przyjazne dla środowiska", "eko-przyjazne", "eko", "zielone", "przyjazne dla natury", "ekologiczne" i "poprawne środowiskowo", "przyjazne dla klimatu", "łagodne dla środowiska", "przyjazne pod względem emisji dwutlenku węgla", "efektywne energetycznie", "biodegradowalne", "oparte na surowcach pochodzenia biologicznego" lub podobne określenia, które sugerują wysoką efektywność środowiskową lub stwarzają takie wrażenie. Niniejsza dyrektywa powinna uzupełniać wymogi określone w tym wniosku, odnosząc się do konkretnych aspektów i wymogów dotyczących wyraźnych oświadczeń środowiskowych w zakresie ich uzasadnienia, przekazywania i weryfikacji. Wymogi określone w niniejszej dyrektywie powinny mieć zastosowanie do konkretnych aspektów wyraźnych oświadczeń środowiskowych i będą miały pierwszeństwo przed wymogami określonymi w dyrektywie 2005/29/WE w odniesieniu do tych aspektów w przypadku kolizji, zgodnie z art. 3 ust. 4 tej dyrektywy. [Popr. 8]
(15) W celu zapewnienia, aby konsumenci otrzymywali rzetelne, porównywalne i możliwe do zweryfikowania informacje, które umożliwiają im podejmowanie decyzji bardziej zrównoważonych środowiskowo, oraz w celu zmniejszenia ryzyka nieuczciwego zielonego PR, konieczne jest ustanowienie wymogów dotyczących uzasadnienia wyraźnych oświadczeń środowiskowych. Uzasadnienie takie powinno uwzględniać solidne i niezależne, uznane międzynarodowo i aktualne naukowe podejście do identyfikacji i pomiaru wpływu na środowisko, aspektów środowiskowych i efektywności środowiskowej produktów lub przedsiębiorców, a dzięki niemu konsument powinien uzyskać rzetelne, przejrzyste, porównywalne i możliwe do zweryfikowania informacje. [Popr. 9]
(16) Przeprowadzając ocenę w celu uzasadnienia wyraźnych oświadczeń środowiskowych, należy uwzględnić cykl życia produktu lub całą działalność przedsiębiorcy i nie należy pomijać żadnych istotnych aspektów środowiskowych ani wpływu na środowisko. Przedstawione w oświadczeniu korzyści nie powinny skutkować nieuzasadnionym przeniesieniem negatywnego wpływu na inne etapy cyklu życia produktu lub przedsiębiorcy lub na istotne zwiększenie innego negatywnego wpływu na środowisko. [Popr. 10]
(17) Ocena uzasadniająca wyraźne oświadczenie środowiskowe powinna umożliwiać identyfikację wpływu na środowisko i aspektów środowiskowych produktu lub przedsiębiorcy, które łącznie w znaczący sposób przyczyniają się do ogólnej efektywności środowiskowej produktu lub przedsiębiorcy ("istotny wpływ na środowisko" i "istotne aspekty środowiskowe"). Wskazania dotyczące istotności wpływu na środowisko i aspektów środowiskowych mogą wynikać z ocen uwzględniających cykl życia, w tym z badań opartych na metodach oznaczaniu śladu środowiskowego, pod warunkiem że obejmują one w pełni wpływ istotny dla danej kategorii produktu i nie pomijają żadnego istotnego wpływu na środowisko. Na przykład w zaleceniu Komisji w sprawie stosowania metod 14 oznaczania śladu środowiskowego najistotniejsze zidentyfikowane kategorie wpływu powinny łącznie stanowić co najmniej 80 % pojedynczego wyniku ogólnego. Te wskazania dotyczące istotności wpływu na środowisko lub aspektów środowiskowych mogą również wynikać z kryteriów określonych w różnych oznakowaniach ekologicznych typu I, takich jak na przykład oznakowanie ekologiczne UE, lub w unijnych kryteriach dotyczących zielonych zamówień publicznych, z wymogów określonych w rozporządzeniu w sprawie systematyki 15 , z przepisów dotyczących poszczególnych produktów przyjętych na mocy rozporządzenia / Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego ramy ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla zrównoważonych produktów 16 lub z innych odpowiednich przepisów Unii.
(18) Zgodnie z dyrektywą 2005/29/WE zmienioną wnioskiem dotyczącym dyrektywy w sprawie wzmocnienia pozycji konsumentów w procesie transformacji ekologicznej, przedsiębiorca nie powinien przedstawiać wymogów nałożonych przepisami prawa w ramach danej kategorii produktów na rynku unijnym jako wyróżniającej cechy oferty przedsiębiorcy ani reklamować korzyści dla konsumentów, które są uznawane za powszechną praktykę na rynku właściwym. Informacje wykorzystywane do celów uzasadnienia wyraźnych oświadczeń środowiskowych powinny zatem umożliwiać identyfikację efektywności środowiskowej produktu lub przedsiębiorcy w porównaniu z powszechną praktyką stosowaną w odniesieniu do produktów w odpowiedniej grupie produktów, takiej jak żywność, lub w odpowiednim sektorze. Konieczne jest oparcie oceny na tym, czy w odniesieniu do danego produktu lub przedsiębiorcy można sformułować wyraźne oświadczenia środowiskowe zgodnie z funkcją oświadczenia środowiskowego, która polega na wykazaniu, że produkt lub przedsiębiorca ma pozytywny wpływ na środowisko lub nie ma żadnego wpływu na środowisko lub że produkt lub przedsiębiorca jest mniej szkodliwy dla środowiska niż inne produkty lub przedsiębiorcy. Powszechna praktyka może być równoważna minimalnym wymogom prawnym, które mają zastosowanie do konkretnego aspektu środowiskowego lub efektywności środowiskowej, na przykład dotyczącym składu produktu, obowiązkowej zawartości materiałów z recyklingu lub przetwarzania po wycofaniu z eksploatacji. W przypadku gdy większość produktów w ramach grupy produktów lub większość przedsiębiorców w ramach sektora osiąga wyniki lepsze niż określono w tych wymogach prawnych, minimalne wymogi prawne nie powinny być jednak uznawane za powszechną praktykę. Ponadto istniejące systemy certyfikacji i ich znaki towarowe, takie jak systemy certyfikacji wykorzystujące certyfikaty kontroli pochodzenia produktu, które mogą być bardziej podatne na oszustwa lub które nie mogą w wiarygodny sposób zagwarantować legalności produkcji certyfikowanych produktów, należy weryfikować pod kątem pełnej zgodności z wymogami niniejszej dyrektywy, aby zagwarantować, że konsumenci nie są wprowadzani w błąd. [Popr. 11]
(19) Gdyby w wyraźnym oświadczeniu środowiskowym wskazano na korzyści pod względem wpływu na środowisko lub aspektów środowiskowych z pominięciem faktu, że osiągnięcie tych korzyści prowadzi do negatywnych kompromisów w zakresie innych rodzajów wpływu na środowisko lub aspektów środowiskowych, wprowadzałoby to konsumentów w błąd. W tym kontekście informacje wykorzystywane do uzasadnienia wyraźnych oświadczeń środowiskowych powinny zapewniać możliwość określenia wzajemnych powiązań między odpowiednim wpływami na środowisko oraz między aspektami środowiskowymi i wpływami na środowisko, a także potencjalnych kompromisów. W ocenie wykorzystywanej do uzasadnienia wyraźnych oświadczeń środowiskowych należy określić, czy poprawa w zakresie wpływu na środowisko lub aspektów środowiskowych prowadzi do tego rodzaju kompromisów, które znacznie pogarszają wyniki w odniesieniu do innych rodzajów wpływu na środowisko lub aspektów środowiskowych, np. jeśli oszczędności w zużyciu wody prowadzą do znacznego wzrostu emisji gazów cieplarnianych, lub tego samego wpływu na środowisko na innym etapie cyklu życia produktu, np. ograniczenie emisji CO2 na etapie produkcji prowadzące do znacznego wzrostu emisji CO2 na etapie użytkowania. Przykładowo oświadczenie o pozytywnym wpływie efektywnego wykorzystania zasobów w praktykach rolnictwa intensywnego może wprowadzać konsumentów w błąd ze względu na kompromisy związane z wpływem na różnorodność biologiczną, ekosystemy lub dobrostan zwierząt. Oświadczenie środowiskowe dotyczące zielonej energii może wprowadzać konsumentów w błąd, jeżeli opiera się ona na zasobach, które negatywnie wpływają na rozwój lokalny i środowisko, lub oświadczenie dotyczące wyrobów włókienniczych zawierających tworzywo sztuczne pochodzące z recyklingu butelek PET może również wprowadzać konsumentów w błąd pod względem korzyści środowiskowych wynikających z tego aspektu, jeżeli wykorzystanie tego tworzywa sztucznego pochodzącego z recyklingu konkuruje z zamkniętym systemem recyklingu materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, który uważa się za bardziej korzystny z perspektywy obiegu zamkniętego. [Popr. 12]
(20) Aby oświadczenie środowiskowe można było uznać za rzetelne, powinno ono jak najdokładniej odzwierciedlać efektywność środowiskową konkretnego produktu lub przedsiębiorcy. Informacje wykorzystywane do uzasadnienia wyraźnych oświadczeń środowiskowych muszą zatem zawierać dane pierwotne dotyczące przedsiębiorstwa odnoszące się do istotnych aspektów przyczyniających się w znaczącym stopniu do efektywności środowiskowej produktu lub przedsiębiorcy, o których mowa w oświadczeniu. Konieczne jest znalezienie właściwej równowagi między zapewnieniem odpowiednich i rzetelnych informacji służących uzasadnieniu oświadczeń środowiskowych a działaniami potrzebnymi do zgromadzenia informacji pierwotnych. Wymóg wykorzystania danych pierwotnych należy rozpatrywać w świetle wpływu, jaki przedsiębiorca formułujący oświadczenie ma na dany proces oraz dostępności informacji pierwotnych. Jeżeli procesem nie zarządza przedsiębiorca formułujący oświadczenie, a informacje pierwotne są niedostępne, należy umożliwić wykorzystanie dokładnych informacji wtórnych, nawet w odniesieniu do procesów, które w znaczący sposób przyczyniają się do efektywności środowiskowej produktu lub przedsiębiorcy. Szczególnie istotne jest, aby nie stawiać MŚP w niekorzystnej sytuacji i kontynuować działania potrzebne do pozyskania danych pierwotnych na proporcjonalnym poziomie. Ponadto odpowiednie aspekty środowiskowe różnią się w zależności od rodzaju oświadczenia środowiskowego. Przykładowo w przypadku oświadczeń dotyczących zawartości materiałów pochodzących z recyklingu lub pochodzenia biologicznego skład produktu powinien wchodzić w zakres danych pierwotnych. W przypadku oświadczeń dotyczących mniejszego zanieczyszczenia środowiska na pewnym etapie cyklu życia informacje dotyczące emisji i wpływu na środowisko związane z tym etapem cyklu życia powinny również obejmować dane pierwotne. Zarówno w przypadku danych pierwotnych, jak i wtórnych, tj. danych uśrednionych, poziom jakości i dokładności powinien być wysoki.
(21) Wykazano, że oświadczenia dotyczące klimatu mogą być szczególnie niejasne i dwuznaczne oraz wprowadzać konsumentów w błąd. Dotyczy to w szczególności oświadczeń środowiskowych, że produkty lub podmioty są "neutralne dla klimatu", "neutralne pod względem emisji dwutlenku węgla", "w 100 % skompensowane pod kątem emisji dwutlenku węgla", że będą "neutralne klimatycznie" do określonego roku, lub podobnych oświadczeń. Takie oświadczenia często opierają się na "kompensacji" emisji gazów cieplarnianych za pośrednictwem "jednostek emisji" generowanych poza łańcuchem wartości przedsiębiorstwa, np. z inwestycji dotyczących leśnictwa lub energii odnawialnej. Występują znaczne różnice między metodami stanowiącymi podstawę kompensacji i nie zawsze są one przejrzyste, dokładne lub spójne. Prowadzi to do znacznego ryzyka przeszacowania i podwójnego liczenia emisji, których uniknięto lub które zredukowano, ze względu na brak dodatkowości, trwałości, ambitnych i dynamicznych podstaw przydzielania jednostek z tytułu kompensacji emisji, które odbiegałyby od dotychczasowego scenariusza postępowania, oraz dokładnego rozliczania. Czynniki te powodują, że jednostki emisji mają niską integralność środowiskową i wiarygodność, przez co konsumenci są wprowadzani w błąd, gdy opiera się na nich wyraźne oświadczenia środowiskowe. Kompensacja może również zniechęcać przedsiębiorców do ograniczania emisji w ich własnej działalności i łańcuchach wartości. Aby przyczynić się w odpowiednim stopniu do osiągnięcia globalnych celów w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, przedsiębiorstwa powinny w pierwszej kolejności dokonać skutecznych redukcji emisji w ramach własnej działalności i łańcuchów wartości, zamiast polegać na kompensacji. Wszelkie wynikające z tego emisje resztkowe będą się różnić w zależności od ścieżki danego sektora zgodnej z globalnymi celami klimatycznymi i będą musiały zostać rozwiązane poprzez zwiększenie pochłaniania. Jeżeli jednak stosowane są kompensacje, uznaje się, że należy w bardziej przejrzysty sposób formułować oświadczenia dotyczące klimatu, w tym oświadczenia dotyczące przyszłej efektywności środowiskowej, bazujące na kompensacji. W związku z tym w uzasadnieniu oświadczeń dotyczących klimatu należy uwzględniać wszelkie kompensacjejednostkach emisji gazów cieplarnianych-stosowane-przez-przedsiębiorców-niezależnie-od-emisji-gazów cieplarnianych-związanych z przedsiębiorcą lub produktem. Ponadto w ramach tych informacji należy określić udział całkowitych emisji, które są objęte kompensacją, czy kompensacje te odnoszą się do zwiększenia redukcji emisji lub pochłaniania, a także jaką metodę zastosowano. Oświadczenia dotyczące klimatu, które obejmują wykorzystanie kompensacji, muszą być uzasadnione za pośrednictwem metod zapewniających integralność i prawidłowe rozliczanie tych kompensacji, a zatem odzwierciedlających w spójny i przejrzysty sposób wynikający z nich wpływ na klimat. [Popr. 13]
(22) Przedsiębiorcy są coraz bardziej zainteresowani formułowaniem oświadczeń środowiskowych związanych z przyszłą efektywnością środowiskową produktu lub przedsiębiorcy, również poprzez dołączanie do inicjatyw, które propagują praktyki mogące sprzyjać zmniejszeniu wpływu na środowisko lub rozszerzeniu obiegu zamkniętego. Oświadczenia te powinny być uzasadnione zgodnie z zasadami mającymi zastosowanie do wszystkich wyraźnych oświadczeń środowiskowych. [Popr. 14]
(23) Informacje wykorzystywane do celów uzasadnienia wyraźnych oświadczeń środowiskowych powinny opierać się na podstawach niezależnych, poddanych wzajemnej ocenie, powszechnie uznanych, solidnych i weryfikowalnych dowodach naukowych, tj. na metodach, podejściach lub badaniach opracowanych zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie przejrzystości i wzajemnej weryfikacji przez środowisko naukowe, a każdy brak uwzględnienia określonych rodzajów wpływu na środowisko lub aspektów środowiskowych powinien zostać dokładnie rozważony. Metody muszą być ogólnodostępne, aby zapewnić przejrzystość i rzetelność ocen. [Popr. 15]
(24) Metody oznaczania śladu środowiskowego mogą być pomocne do celów uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych dotyczących konkretnych rodzajów wpływu na środowisko związanych z cyklem życia, które metody te obejmują, pod warunkiem że obejmują one w pełni wpływy istotne dla danej kategorii produktu i nie pomijają żadnych istotnych wpływów na środowisko. Metody te obejmują 16 kategorii wpływu na środowisko, w tym zmianę klimatu, oraz rodzaje wpływu związane z wodą, powietrzem, glebą, zasobami, użytkowaniem terenu i toksycznością.
(25) Fakt, że istotny wpływ produktu na środowisko nie jest objęty żadną z 16 kategorii wpływu w ramach metod oznaczania śladu środowiskowego, nie powinien stanowić uzasadnienia dla braku uwzględnienia takiego wpływu. Podmiot gospodarczy formułujący wyraźne oświadczenie środowiskowe dotyczące takiej grupy produktów powinien być zobowiązany do zachowania należytej staranności w celu znalezienia dowodów uzasadniających takie oświadczenie. Przykładowo podmiot gospodarczy formułujący wyraźne oświadczenie środowiskowe dotyczące produktu rybołówstwa w rozumieniu art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 17 powinien mieć obowiązek zachowania należytej staranności w celu znalezienia dowodów potwierdzających zrównoważony charakter docelowego stada ryb. W tym celu można wykorzystać oceny stad przeprowadzane przez Międzynarodową Radę Badań Morza i podobne organy zajmujące się oceną stad.
(26) Nie istnieje ponadto jeszcze wiarygodna metoda oceny wpływu na środowisko w cyklu życia związanego z uwalnianiem mikrodrobin plastiku. W przypadku, gdy takie uwolnienie przyczynia się do znaczącego wpływu na środowisko, który nie jest przedmiotem oświadczenia, przedsiębiorca formułujący oświadczenie dotyczące innego aspektu nie powinien mieć jednak możliwości, by je zignorować, i powinien uwzględnić dostępne informacje i zaktualizować ocenę, gdy tylko udostępnione zostaną powszechnie uznane dowody naukowe.
(27) Konsumenci mogą również zostać wprowadzeni w błąd przez wyraźne oświadczenia środowiskowe, w których stwierdza się lub sugeruje, że dany produkt lub przedsiębiorca wywiera mniejszy lub większy wpływ na środowisko lub wykazuje większą lub mniejszą efektywność środowiskową niż inne produkty lub inni przedsiębiorcy ("oświadczenia środowiskowe o charakterze porównawczym"). Bez uszczerbku dla stosowania, w stosownych przypadkach, dyrektywy 2006/114/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 18 , w celu umożliwienia konsumentom dostępu do wiarygodnych informacji należy zapewnić możliwość porównania w odpowiedni sposób oświadczeń środowiskowych o charakterze porównawczym. Przykładowo certyfikacja oparta na wynikach i certyfikacja oparta na procesach mają za podstawę różne zestawy wskaźników, takich jak ustanowienie konkretnych progów, które należy osiągnąć, lub zapewnienie wdrożenia określonej procedury. Wybór wskaźników dotyczących tych samych aspektów środowiskowych, ale zastosowanie innej formuły ich ilościowego określania, uniemożliwia dokonanie porównań, a zatem występuje ryzyko wprowadzenia konsumentów w błąd. W przypadku gdy dwaj przedsiębiorcy formułują oświadczenie środowiskowe dotyczące zmiany klimatu, a jeden z nich uwzględnia tylko bezpośredni wpływ na środowisko, natomiast drugi uwzględnia zarówno bezpośredni, jak i pośredni wpływ na środowisko, to wyniki te nie są porównywalne. Również decyzja o dokonaniu porównania tylko na niektórych etapach cyklu życia produktu - jeśli nie jest przejrzysta - może prowadzić do oświadczeń wprowadzających w błąd. Należy zapewnić, aby w ramach oświadczeń środowiskowych o charakterze porównawczym w przypadku wszystkich produktów, również produktów zawierających bardzo zróżnicowane surowce i mających bardzo zróżnicowane zastosowania i łańcuchy technologiczne, takich jak biopochodne tworzywa sztuczne i tworzywa sztuczne oparte na paliwach kopalnych, uwzględniane były najistotniejsze etapy cyklu życia. Przykładowo rolnictwo lub leśnictwo są istotne w przypadku biopochodnych tworzyw sztucznych, natomiast wydobycie ropy naftowej jest istotne w przypadku tworzyw sztucznych opartych na paliwach kopalnych, a kwestia, czy odpowiednia część produktu trafia na składowisko odpadów, jest bardzo istotna w przypadku tworzyw, które ulegają biodegradacji w warunkach składowiska, ale może być mniej istotna w przypadku tworzyw, które nie ulegają biodegradacji w takich warunkach. [Popr. 16]
(27a) Istotne jest, aby przedsiębiorcy nie formułowali ogólnikowych oświadczeń, takich jak "świadome", "zrównoważone" lub "odpowiedzialne", wyłącznie na podstawie uznanej wysokiej efektywności środowiskowej, ponieważ takie oświadczenia odnoszą się do innych rodzajów charakterystyki niż charakterystyka środowiskowa, np. charakterystyki społecznej. [Popr. 17]
(28) Przy ustanawianiu wymogów dotyczących uzasadniania i przekazywania wyraźnych oświadczeń środowiskowych, w tym w drodze aktów delegowanych przyjętych przez Komisję, należy uwzględnić trudności, jakie przedsiębiorcy mogą napotkać w trakcie gromadzenia informacji od podmiotów w całym łańcuchu wartości lub w odniesieniu do całego cyklu życia produktu, zwłaszcza w przypadku usług lub w przypadku braku wystarczających dowodów naukowych. Jest to na przykład ważne w odniesieniu do usług, takich jak usługi łączności elektronicznej, w przypadku których określenie zakresu i granic systemu, np. gdzie zaczyna się i kończy cykl życia, może być trudne, a tym bardziej w przypadku złożonych i niestabilnych łańcuchów dostaw, np. w przypadkach, gdy wiele urządzeń lub komponentów jest produkowanych przez szereg przedsiębiorstw spoza UE, w związku z czym informacje na temat zrównoważonego rozwoju mogą nie być łatwo dostępne dla zainteresowanych przedsiębiorców z UE.
(29) W przypadku niektórych sektorów, produktów lub przedsiębiorców można podejrzewać, że istnieje znaczący wpływ na środowisko lub występują aspekty środowiskowe, ale może jeszcze brakować uznanej metody naukowej pozwalającej w pełni ocenić ten wpływ na środowisko i aspekty środowiskowe. W takich przypadkach oraz przy jednoczesnym podejmowaniu działań na rzecz opracowania metod i gromadzenia dowodów umożliwiających ocenę odpowiedniego wpływu na środowisko lub aspektu środowiskowego na potrzeby tych sektorów, przedsiębiorców lub produktów, przedsiębiorcy powinni mieć możliwość promowania swoich działań na rzecz zrównoważonego rozwoju w drodze publikowania sprawozdań dotyczących zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa, merytorycznych sprawozdań dotyczących wskaźników efektywności przedsiębiorstwa oraz prowadzonych działań na rzecz ograniczenia zużycia energii, również na swoich stronach internetowych. Taka elastyczność pozwoliłaby na utrzymanie i propagowanie zachęt w przypadku tych sektorów lub przedsiębiorców do kontynuowania wysiłków na rzecz opracowania wspólnych ocen środowiskowych zgodnie z niniejszą dyrektywą, zapewniając jednocześnie czas niezbędny do zakończenia takich prac.
(29a) Należy dostrzec wyzwania stojące przed mikroprzedsiębiorstwami oraz małymi i średnimi przedsiębiorstwami (MŚP) pod względem zasobów i zdolności, zwłaszcza w porównaniu z większymi korporacjami. W związku z tym istotne jest, aby przy wdrażaniu niniejszej dyrektywy państwa członkowskie podjęły wszelkie odpowiednie środki, które pomogą mikroprzedsiębiorstwom oraz małym i średnim przedsiębiorstwom spełnić wymogi niniejszej dyrektywy. [Popr. 18]
(30) Chociaż zakaz nieuczciwych praktyk handlowych, w tym wprowadzających w błąd oświadczeń środowiskowych obejmuje wszystkich przedsiębiorców zgodnie z dyrektywą 2005/29/WE 19 , obciążenie administracyjne najmniejszych przedsiębiorstw związane z uzasadnianiem i weryfikacją oświadczeń środowiskowych mogłoby być nieproporcjonalne i należy go unikać. W tym celu mikroprzedsiębiorstwa powinny zostać zwolnione z wymogów dotyczących uzasadnienia określonych w art. 3 i 4, chyba że przedsiębiorstwa te chcą uzyskać certyfikat zgodności wyraźnych oświadczeń środowiskowych, który będzie uznawany przez właściwe organy w całej Unii.
(31) Aby zaspokoić zarówno potrzeby przedsiębiorców w zakresie dynamicznych strategii marketingowych, jak i potrzeby konsumentów w zakresie bardziej szczegółowych i dokładniejszych informacji dotyczących środowiska, Komisja może przyjmować akty delegowane w celu uzupełnienia przepisów dotyczących uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych poprzez dalsze doprecyzowanie kryteriów takiego uzasadniania w odniesieniu do określonych oświadczeń (np. oświadczeń dotyczących klimatu, w tym oświadczeń opartych na jednostkach emisji odnoszących się do emisji resztkowych przedsiębiorcy, takich jak "neutralność klimatyczna", lub oświadczeń dotyczących kompensacji, "neutralności klimatycznej" lub podobnych, zdolności do recyklingu i zawartości materiałów z recyklingu). Komisja powinna być uprawniona do dalszego ustanawiania zasad pomiaru i obliczania wpływu na środowisko, aspektów środowiskowych i efektywności środowiskowej w drodze określenia, które działania, procesy, materiały, emisje, wykorzystanie produktu lub który przedsiębiorca przyczyniają się w znacznym stopniu lub nie mogą przyczynić się do istotnego wpływu na środowisko i aspektów środowiskowych; w drodze określenia, w przypadku których aspektów środowiskowych i wpływów na środowisko należy wykorzystać informacje pierwotne; oraz w drodze określenia kryteriów oceny poprawności informacji pierwotnych i wtórnych. W większości przypadków Komisja rozważy potrzebę przyjęcia tych przepisów dopiero po uzyskaniu wyników monitorowania zmian w zakresie oświadczeń środowiskowych na rynku unijnym, jednak w przypadku niektórych rodzajów oświadczeń konieczne może być przyjęcie przez Komisję przepisów uzupełniających przed udostępnieniem wyników takiego monitorowania. Przykładowo w przypadku oświadczeń dotyczących klimatu konieczne może być przyjęcie takich aktów uzupełniających w celu wdrożenia przepisów dotyczących uzasadniania oświadczeń opartych na kompensacjijednostkach emisji wykorzystywanych w przypadku emisji resztkowych przedsiębiorcy. [Popr. 19]
(32) Zalecenie Komisji (UE) 2021/2279 zawiera wytyczne dotyczące sposobu pomiaru efektywności środowiskowej w cyklu życia konkretnych produktów lub organizacji oraz sposobu opracowania zasad dotyczących kategorii śladu środowiskowego produktu (PEFCR) i zasad sektorowych dotyczących śladu środowiskowego organizacji (OEFSR), które umożliwiają porównanie produktów z poziomem referencyjnym. Takie zasady dotyczące kategorii konkretnych produktów lub przedsiębiorców można wykorzystywać do uzasadnienia oświadczeń zgodnie z wymogami niniejszej dyrektywy. Komisja powinna być zatem uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu ustanowienia zasad odnoszących się do danych grup produktów lub sektorów, w przypadku gdy może to stanowić wartość dodaną. W przypadku niektórych grup produktów metoda oznaczania śladu środowiskowego produktu nie jest jednak odpowiednia do zapewnienia całościowej oceny oddziaływania na środowisko. W przypadku gdy metoda oznaczania śladu środowiskowego produktu nie obejmuje jednak jeszcze kategorii wpływu, która jest istotna dla danej grupy produktów, przyjęcie zasad dotyczących kategorii śladu środowiskowego produktu może nastąpić dopiero po dodaniu tych nowych istotnych kategorii wpływu na środowisko. Na przykład w odniesieniu do rybołówstwa morskiego PEFCR powinny odzwierciedlać kategorie wpływu na środowisko odnoszące się do rybołówstwa, w szczególności zrównoważonego charakteru stada docelowego. W przypadku przestrzeni kosmicznej PEFCR powinny odzwierciedlać kategorie wpływu na środowisko związane z obronnością i przestrzenią kosmiczną, w tym wykorzystaniem orbity. Jeśli chodzi o żywność i produkty rolne, przed rozważeniem przyjęcia PEFCR należy np. uwzględnić również różnorodność biologiczną i ochronę przyrody, a także praktyki rolnicze, w tym pozytywne efekty zewnętrzne rolnictwa ekstensywnego i dobrostanu zwierząt. W przypadku wyrobów włókienniczych w PEFCR powinno na przykład zostać odzwierciedlone uwalnianie mikrodrobin plastiku, zanim będzie można rozważyć przyjęcie PEFCR. Aby dalej rozwijać obecną metodę oznaczania śladu środowiskowego produktu i zaradzić jej ograniczeniom, Komisja powinna regularnie analizować i aktualizować te metody w celu odzwierciedlenia postępu naukowego. Ważne jest również, aby Komisja umożliwiła forum konsultacyjnemu ustanowionemu na mocy niniejszej dyrektywy wnoszenie wkładu w opracowywanie PEFCR i OEFCR. [Popr. 20]
(32a) Aby zapewnić rzetelność, bezstronność i wysoką jakość uzasadniania oświadczeń środowiskowych oraz zagwarantować, że dzięki wymogom dotyczącym uzasadniania konsumenci lepiej zrozumieją wpływ na środowisko, należy opracowywać te wymogi dotyczące uzasadniania z aktywnym udziałem wyważonego grona zainteresowanych stron, w tym organizacji konsumenckich, organizacji pozarządowych działających na rzecz ochrony środowiska, podmiotów zajmujących się systemami oznakowania i właściwych organów, obok przedstawicieli przemysłu, w tym przedstawicieli mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw i rzemiosła, związków zawodowych, handlowców, sprzedawców detalicznych i importerów. W tym celu Komisja powinna ustanowić forum konsultacyjne, którego zadaniem będzie przedstawianie opinii na temat tego, czy istniejące przepisy i metody są odpowiednie do uzasadniania konkretnych oświadczeń środowiskowych, i z którym będą prowadzone konsultacje dotyczące przygotowania przeglądu lub opracowywania nowych aktów delegowanych. [Popr. 21]
(33) Zważywszy, że dyrektywa 2005/29/WE ma już zastosowanie do wprowadzających w błąd oświadczeń środowiskowych, umożliwia ona sądom krajowym i organom administracyjnym wstrzymanie i zakazanie takich oświadczeń. Przykładowo, aby spełnić wymogi dyrektywy 2005/29/WE, oświadczenia środowiskowe powinny odnosić się jedynie do aspektów, które są istotne z punktu widzenia wpływu produktu lub przedsiębiorcy na środowisko. Oświadczenia środowiskowe i systemy oznakowania powinny być również jasne i jednoznaczne w odniesieniu do aspektów produktu lub przedsiębiorcy, których dotyczą, oraz nie powinny być w nich pominięte ani zatajone ważne informacje o efektywności środowiskowej produktu lub przedsiębiorcy, których konsumenci potrzebują do dokonania świadomego wyboru. Strona tekstowa i wizualna oświadczenia środowiskowego oraz zawarta w nim ogólna prezentacja produktu, w tym slogany, układ, dobór kolorów, obrazy, dźwięki, symbole, znaki towarowe lub etykiety, powinny w sposób prawdziwy i dokładny przedstawiać skalę osiągniętej korzyści dla środowiska i jej nie wyolbrzymiać. W stosownych przypadkach nie należy pomijać informacji na temat dokładnej ilości certyfikowanego materiału zawartego w produkcie - właściwości, na której opierają się niektóre rodzaje systemów etykietowania, zwłaszcza gdy minimalna certyfikowana zawartość może wynosić zero. [Popr. 22]
(34) W przypadku gdy wyraźne oświadczenie środowiskowe dotyczy produktu końcowego i istotne wpływy na środowisko lub aspekty środowiskowe takiego produktu występują na etapie użytkowania lub na koniec przydatności do użycia, a konsumenci mogą oddziaływać na takie rodzaje wpływu na środowisko lub aspekty środowiskowe dzięki odpowiednim zachowaniom, jak na przykład prawidłowe sortowanie odpadów lub sposoby użytkowania wpływające na trwałość produktu, oświadczenie to powinno również zawierać informacje wyjaśniające konsumentom, w jaki sposób ich zachowanie może pozytywnie przyczynić się do ochrony środowiska. [Popr. 23]
(35) Aby ułatwić konsumentom wybór bardziej zrównoważonych produktów i zachęcić przedsiębiorców do podejmowania działań na rzecz ograniczenia ich wpływu na środowisko, w przypadku gdy przekazywane oświadczenie dotyczy przyszłej efektywności środowiskowej, powinno ono w pierwszej kolejności opierać się na usprawnieniach w ramach własnej działalności i łańcuchów wartości przedsiębiorcy, a nie na kompensacji emisji gazów cieplarnianych lub innego wpływu na środowisko.
(36) Konsumenci powinni mieć łatwy dostęp do informacji o produkcie lub przedsiębiorcy, którego dotyczy wyraźne oświadczenie środowiskowe, w tym zamieszczone bezpośrednio na produkcie lub dołączone do produktu, oraz do informacji uzasadniających 6 oświadczenie mające zastosowanie do tego produktu. Informacje te powinny również uwzględniać potrzeby starszych konsumentów. W tym celu przedsiębiorcy powinni przedstawić te informacje w formie fizycznej albo podać link internetowy, kod QR, cyfrowy paszport produktu lub jego równoważnik prowadzące do strony internetowej, na której dostępne są bardziej szczegółowe informacje na temat uzasadnienia wyraźnego oświadczenia środowiskowego w co najmniej jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego, w którym sporządzono oświadczenie. W celu ułatwienia egzekwowania niniejszej dyrektywy link internetowy, kod QR lub jego równoważnik powinny również zapewniać łatwy dostęp do certyfikatu zgodności dotyczącego uzasadnienia wyraźnego oświadczenia środowiskowego oraz informacji kontaktowych weryfikatora, który sporządził ten certyfikat. Podstawowe badania, oceny, metody lub obliczenia powinny być podawane do wiadomości publicznej, chyba że informacje te stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 1 dyrektywy (UE) 2016/943. [Popr. 24]
(37) Aby uniknąć potencjalnie nieproporcjonalnego wpływu na mikroprzedsiębiorstwa, te najmniejsze przedsiębiorstwa powinny zostać zwolnione z wymogów art. 5 związanych z informacjami dotyczących uzasadnienia wyraźnych oświadczeń środowiskowych, chyba że przedsiębiorstwa te chcą uzyskać certyfikat zgodności wyraźnego oświadczenia środowiskowego, który będzie uznawany przez właściwe organy w całej Unii. [Popr. 25]
(38) Gdy Komisja przyjmie akty delegowane w celu uzupełnienia przepisów dotyczących uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych, konieczne może być również uzupełnienie przepisów dotyczących przekazywania takich oświadczeń. Przykładowo w przypadku ustanowienia szczegółowych zasad opartych na cyklu życia dotyczących uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych dla określonych grup produktów lub sektorów, konieczne może być wprowadzenie zasad uzupełniających dotyczących przedstawiania rodzajów wpływu na środowisko ocenianych na podstawie tych zasad poprzez wprowadzenie wymogu przedstawienia trzech głównych rodzajów wpływu na środowisko obok zagregowanego wskaźnika ogólnej efektywności środowiskowej. W tym celu Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu uzupełnienia przepisów dotyczących przekazywania wyraźnych oświadczeń środowiskowych.
(39) Obecnie na rynku unijnym stosuje się ponad 200 oznakowań ekologicznych. Występują między nimi istotne różnice w sposobie funkcjonowania, dotyczące na przykład przejrzystości i kompleksowości stosowanych norm lub metod, częstotliwości wprowadzania zmian czy stopnia kontroli lub weryfikacji. Różnice te mają wpływ na wiarygodność informacji podawanych w ramach oznakowania ekologicznego. Chociaż oświadczenia oparte na oznakowaniu ekologicznym UE lub jego krajowych odpowiednikach kierują się solidnymi podstawami naukowymi, charakteryzują się przejrzystym opracowywaniem kryteriów, wymagają przeprowadzenia badań i weryfikacji przez stronę trzecią oraz przewidują regularne monitorowanie, dowody świadczą o tym, że wiele oznakowań środowiskowych stosowanych obecnie na rynku UE wprowadza w błąd. W szczególności w przypadku wielu oznakowań ekologicznych brakuje wystarczających procedur weryfikacyjnych. Wyraźne oświadczenia środowiskowe na podstawie oznakowania ekologicznego powinny opierać się na systemie certyfikacji.
(40) W przypadkach gdy oznakowanie ekologiczne wiąże się ze skierowanym do konsumentów przekazem handlowym, który sugeruje lub stwarza wrażenie, że produkt ma pozytywny wpływ na środowisko lub nie wywiera żadnego wpływu na środowisko, lub jest mniej szkodliwy dla środowiska niż produkty bez oznakowania, to takie oznakowanie ekologiczne również należy uznać za stanowiące wyraźne oświadczenie środowiskowe. Treść takiego oznakowania ekologicznego jest zatem objęta wymogami dotyczącymi uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych i informowania o nich.
(41) Oznakowanie ekologiczne często ma na celu udostępnienie konsumentom zagregowanej punktowej oceny przedstawiającej łączny wpływ produktów lub przedsiębiorców na środowisko, aby umożliwić bezpośrednie porównanie produktów lub przedsiębiorców. Taka zagregowana ocena punktowa wiąże się jednak z ryzykiem wprowadzenia konsumentów w błąd, ponieważ zagregowany wskaźnik może obniżyć negatywny wpływ na środowisko niektórych aspektów produktu przy bardziej pozytywnym wpływie na środowisko innych aspektów produktu. Poza tym, gdy oznakowania te opracowują różne podmioty, różnią się one zazwyczaj pod względem danej metodyki, która stanowi podstawę zagregowanej punktacji, takiej jak uwzględnianie pewnych rodzajów wpływu na środowisko lub waga przypisywana tym rodzajom wpływu na środowisko. W rezultacie może to doprowadzić do sytuacji, w której ten sam produkt otrzyma inną punktację lub ocenę w zależności od zastosowanego systemu. Ten problem występuje w odniesieniu do systemów ustanowionych w Unii i w państwach trzecich. Przyczynia się to do fragmentacji rynku wewnętrznego, stwarza ryzyko postawienia mniejszych przedsiębiorstw w niekorzystnej sytuacji, a także może jeszcze bardziej wprowadzać w błąd konsumentów i podważać ich zaufanie w odniesieniu do oznakowania ekologicznego. Aby uniknąć tego ryzyka i zapewnić lepszą harmonizację w ramach jednolitego rynku, wyraźne oświadczenia środowiskowe, w tym oznakowanie ekologiczne, oparte na zagregowanej punktacji przedstawiającej łączny wpływ produktów lub przedsiębiorców na środowisko, nie powinny być uznawane za wystarczająco uzasadnione, chyba że ta zagregowana punktacja wynika z przepisów Uniispełniać wymogi zapewniające wiarygodność leżących u ich podstaw systemów oznakowania ekologicznego, w tym z aktów delegowanych, które Komisja jest uprawniona przyjąć na mocy niniejszej dyrektywy, czego efektem są ogólnounijne zharmonizowane systemy dla wszystkich produktów lub dla poszczególnych grup produktów, oparte na jednej metodzie w celu zapewnienia spójności i porównywalnościw odniesieniu do metod ich oceny i zarządzania nimi. [Popr. 26]
(42) Zgodnie z wnioskiem dotyczącym dyrektywy w sprawie wzmocnienia pozycji konsumentów w procesie transformacji ekologicznej, która zmienia dyrektywę 2005/29/WE, umieszczanie oznakowania dotyczącego zrównoważonego charakteru, które nie opiera się na systemie certyfikacji lub nie zostało ustanowione przez organy publiczne, stanowi nieuczciwą praktykę handlową w każdych okolicznościach. Oznacza to, że zakazane jest oznakowanie dotyczące zrównoważonego charakteru na podstawie własnych certyfikatów, w przypadku których nie ma miejsca weryfikacja przeprowadzona przez stronę trzecią ani regularne monitorowanie pod kątem zgodności z podstawowymi wymogami oznakowania dotyczącego zrównoważonego charakteru.
(43) W celu zwalczania wprowadzających w błąd wyraźnych oświadczeń środowiskowych przekazywanych w formie oznakowania ekologicznego oraz zwiększenia zaufania konsumentów w odniesieniu do oznakowania ekologicznego, w tym do znaków towarowych i logo stosowanych w systemie certyfikacji, w niniejszej dyrektywie należy ustanowić kryteria zarządzania, które muszą spełniać wszystkie systemy oznakowania ekologicznego, uzupełniając tym samym wymogi określone we wspomnianym wniosku zmieniającym dyrektywę 2005/29/WE. [Popr. 27]
(44) Aby uniknąć dalszego wzrostu liczby krajowych lub regionalnych urzędowo uznanych systemów oznakowania ekologicznego EN ISO 14024 typu I ("oznakowanie ekologiczne") i innych systemów oznakowania ekologicznego oraz aby zapewnić większą harmonizację na rynku wewnętrznym, nowe krajowe lub regionalne systemy oznakowania ekologicznego powinny być opracowywane wyłącznie zgodnie z prawem Unii. Państwa członkowskie mogą jednak zwrócić się do Komisji o rozważenie opracowania publicznych systemów oznakowania na szczeblu unijnym w odniesieniu do grup produktów lub sektorów, w przypadku których takie oznakowania nie istnieją jeszcze w prawie Unii, a harmonizacja przyniosłaby wartość dodaną prowadzącą do skutecznego osiągnięcia celów dotyczących zrównoważonego rozwoju i rynku wewnętrznego. [Popr. 28]
(45) Aby nie tworzyć niepotrzebnych barier w handlu międzynarodowym i zapewnić traktowanie na równi z systemami publicznymi ustanowionymi w Unii, organy publiczne spoza Unii ustanawiające nowe systemy oznakowania powinny mieć możliwość zwrócenia się do Komisji o zatwierdzenie stosowania oznakowania na rynku unijnym. Zatwierdzenie to powinno być uzależnione od wkładu systemu w osiągnięcie celów niniejszej dyrektywy i udzielone pod warunkiem, że systemy te stanowią wartość dodaną pod względem ambicji środowiskowych, zakresu wpływu na środowisko, grupy produktów lub sektora oraz spełniają wszystkie wymogi niniejszej dyrektywy.
(46) Jeśli systemy oznakowania ekologicznego ustanowione przez podmioty prywatne są zbyt liczne i pokrywają się pod względem zakresu, mogą powodować dezorientację u konsumentów lub osłabiać ich zaufanie w odniesieniu do oznakowania ekologicznego. Państwa członkowskie powinny zezwolić zatem, aby po rozpoczęciu stosowania niniejszej dyrektywy istniejące systemy oznakowania ekologicznego były przedstawiane w praktykach handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów, gdy takie systemy są zgodne z obowiązkami określonymi w niniejszej dyrektywie, i powinny zezwalać na tworzenie nowych systemów oznakowania ekologicznego przez podmioty prywatne jedynie pod warunkiem, że wnoszą one znaczną wartość dodaną w porównaniu z istniejącymi systemami krajowymi lub regionalnymi, zgodnie z niniejszą dyrektywą, pod względem poziomu ambicji środowiskowych kryteriów przyznawania oznakowania, uwzględniania istotnych wpływów na środowisko oraz kompletności podstawowej oceny. Państwa członkowskie powinny ustanowić procedurę zatwierdzania nowych systemów oznakowania ekologicznego w oparciu o certyfikat zgodności sporządzony przez niezależnego weryfikatora oraz ocenić oświadczenia sformułowane w istniejących systemach oznakowania ekologicznego i zrównoważoności i certyfikacji w tym zakresie. Powinno to mieć zastosowanie do systemów ustanowionych w Unii i poza nią, w tym do istniejących systemów. [Popr. 29]
(47) W celu zapewnienia pewności prawa i ułatwienia egzekwowania przepisów dotyczących nowych krajowych i regionalnych urzędowo uznanych systemów oznakowania ekologicznego oraz nowych prywatnych systemów oznakowania Komisja powinna opublikować wykaz takich systemów, które mogą być nadal stosowane albo wejść na rynek unijny. [Popr. 30]
(48) W celu zapewnienia zharmonizowanego podejścia państw członkowskich do oceny i zatwierdzania systemów oznakowania ekologicznego opracowanych przez podmioty prywatne oraz ustanowienia procedury zatwierdzania przez Komisję proponowanych systemów ustanowionych przez organy publiczne spoza Unii należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawczeKomisja jest uprawniona do przyjmowania wspólnych zasad określających aktów delegowanych ustanawiających wspólne zasady określające szczegółowe wymagania dotyczące zatwierdzania takich systemów oznakowania ekologicznego, formatu i treści dokumentów potwierdzających oraz zasad procedury zatwierdzania takich systemów. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 20 ; [Popr. 31]
(49) Zasadniczą kwestią jest, aby wyraźne oświadczenia środowiskowe i systemy oznakowania ekologicznego prawidłowo odzwierciedlały efektywność środowiskową i wpływ na środowisko, o których mowa w oświadczeniu, zarówno umieszczonym bezpośrednio na produkcie, jak i dołączonym do produktu, oraz byoraz uwzględniały najnowsze dowody naukowe. Państwa członkowskie powinny w związku z tym zapewnić, aby przedsiębiorca formułujący oświadczenie dokonywał i systemy oznakowania ekologicznego dokonywali przeglądu i aktualizacji uzasadnienia i przekazywania oświadczeń co najmniej co pięć lat w celu zagwarantowania zgodności z wymogami niniejszej dyrektywy. [Popr. 32]
(49a) W art. 13 ust. 1 lit. e) unijnej dyrektywy 2014/40/UE w sprawie wyrobów tytoniowych zakazano stosowania oświadczeń środowiskowych dotyczących wyrobów tytoniowych i ich opakowań, nie zabrania się jednak podmiotom przemysłu tytoniowego formułowania oświadczeń środowiskowych dotyczących ogólnie ich działalności, szczególnie za pośrednictwem kampanii reklamowych na temat ich efektywności środowiskowej, które mogłyby wprowadzać konsumentów w błąd. W związku z tym nie należy zezwalać na żadne oświadczenia środowiskowe dotyczące działalności przemysłu tytoniowego. [Popr. 33]
(50) Aby zapewnić wiarygodność wyraźnych oświadczeń środowiskowych, państwa członkowskie muszą ustanowić procedurę mającą na celu weryfikację, czy uzasadnianie i przekazywanie wyraźnych oświadczeń środowiskowych, obejmujących oznakowania ekologiczne lub systemy oznakowania ekologicznego, są zgodne z wymogami określonymi w niniejszej dyrektywie.
(51) Aby umożliwić właściwym organom skuteczniejszą kontrolę wdrażania przepisów niniejszej dyrektywy oraz aby w jak największym stopniu zapobiec pojawieniu się na rynku nieuzasadnionych wyraźnych oświadczeń środowiskowych, w tym oznakowań ekologicznych, weryfikatorzy, który spełniają zharmonizowane wymogi ustanowione niniejszą dyrektywą, powinni sprawdzić, czy zarówno informacje wykorzystywane do uzasadniania, jak i przekazywania wyraźnych oświadczeń środowiskowych spełniają wymogi niniejszej dyrektywy. Aby uniknąć wprowadzania konsumentów w błąd, weryfikacja powinna w każdym przypadku mieć miejsce przed podaniem do publicznej wiadomości oświadczeń środowiskowych lub wyeksponowaniem oznakowań ekologicznych. Jednak aby uniknąć odpadów produktów lub opakowań, które zostały już wydrukowane przed wejściem w życie niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie mogą wprowadzić okres przejściowy między datą wejścia w życie a datą rozpoczęcia stosowania niniejszej dyrektywy, w którym można stosować istniejące oświadczenia środowiskowe przedłożone do weryfikacji. Państwa członkowskie mogą priorytetowo traktować weryfikację oświadczeń złożonych przed wejściem w życie niniejszej dyrektywy. W stosownych przypadkach weryfikator może wskazać kilka sposobów przekazywania wyraźnego oświadczenia środowiskowego, które są zgodne z wymogami niniejszej dyrektywy, w celu uniknięcia konieczności ciągłej ponownej certyfikacji w razie nieznacznych zmian sposobu przekazywania niemających wpływu na zgodność z wymogami niniejszej dyrektywy. Aby ułatwić przedsiębiorcom przestrzeganie przepisów dotyczących uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych i informowania o nich, w tym oznakowania ekologicznego, w ramach weryfikacji należy uwzględniać charakter i treść oświadczenia lub oznakowania środowiskowego, w tym informację o tym, czy sprawiają wrażenie nieuczciwych w świetle dyrektywy 2005/29/WE. [Popr. 34]
(52) Aby zapewnić przedsiębiorcom pewność prawa na rynku wewnętrznym w odniesieniu do zgodności wyraźnych oświadczeń środowiskowych z wymogami niniejszej dyrektywy, certyfikat zgodności powinien być uznawany przez właściwe organy w całej Unii. Mikroprzedsiębiorstwa oraz małe przedsiębiorstwa, które korzystają z fazy przejściowej, powinny mieć możliwość wystąpienia o taki certyfikat, jeżeli chcą poświadczyć, że ich oświadczenia są zgodne z wymogami niniejszej dyrektywy, i skorzystać z uznawania certyfikatu w całej Unii. Certyfikat zgodności nie powinien jednak przesądzać o ocenie oświadczenia środowiskowego dokonywanej przez organy publiczne lub sądy, które zapewniają wykonanie dyrektywy 2005/29/WE. [Popr. 35]
(53) W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania przepisów dotyczących weryfikacji wyraźnych oświadczeń środowiskowych i systemów oznakowania ekologicznego oraz w celu ułatwienia egzekwowania przepisów niniejszej dyrektywy dotyczących weryfikacji, należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze w celu przyjęcia wspólnego formularza dla certyfikatów zgodności i środków technicznych służących wydawaniu takich certyfikatów. Ten wspólny formularz powinien ułatwić uznawanie certyfikatów zgodności przez właściwe organy w całej Unii. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 21 . [Popr. 36]
(54) Należy umożliwić mikroprzedsiębiorstwom oraz małym i średnim przedsiębiorstwom (MŚP) korzystanie z szans, jakie oferuje rynek bardziej zrównoważonych produktów, jednak mogą one mierzyć się z proporcjonalnie wyższymi kosztykosztami i trudnościami w związku z niektórymi wymogami dotyczącymi uzasadnienia i weryfikacji wyraźnych oświadczeń środowiskowych. Państwa członkowskie i Komisja powinny zapewnić odpowiednie informacje i podnieść świadomość na temat sposobów spełniania wymogów niniejszej dyrektywy, zapewnić ukierunkowane i specjalistyczne szkolenia oraz udzielać szczególnej pomocy i wsparcia, w tym finansowego, MŚP pragnącym formułować wyraźne oświadczenia środowiskowe dotyczące ich produktów lub działalności. Państwa członkowskie powinny podjąć działania zgodnie z obowiązującymi zasadami pomocy państwa. Aby zapewnić równe warunki działania mikroprzedsiębiorstwom oraz małym i średnim przedsiębiorstwom w całej Unii, państwa członkowskie powinny prowadzić regularny dialog na temat środków wsparcia dla mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw, obowiązujących odpowiednio na szczeblu regionalnym i krajowym. Ponadto w celu zapewnienia, aby mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa nie musiały ponosić nieproporcjonalnie wyższych kosztów i nie napotykały trudności w związku z wymogami niniejszej dyrektywy, Komisja powinna rozważyć pewne inicjatywy w ramach programów finansowych przeznaczone dla mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw, w przypadku gdy chcą one formułować wyraźne oświadczenia środowiskowe dotyczące swoich produktów lub swojej działalności. [Popr. 37]
(55) W celu zapewnienia równych szans na rynku unijnym, na którym oświadczenia o efektywności środowiskowej produktu lub przedsiębiorcy opierają się na rzetelnych, porównywalnych i możliwych do zweryfikowania informacjach, konieczne jest ustanowienie wspólnych przepisów dotyczących egzekwowania i przestrzegania przepisów.
(56) Aby zapewnić osiągnięcie celów niniejszej dyrektywy i skuteczne egzekwowanie jej wymogów, państwa członkowskie powinny wyznaczyć własne właściwe organy odpowiedzialne za stosowanie i egzekwowanie przepisów niniejszej dyrektywy. Z uwagi na ścisłą komplementarność art. 5 i 6 niniejszej dyrektywy z przepisami dyrektywy 2005/29/WE państwa członkowskie powinny mieć jednak również możliwość wyznaczenia do ich egzekwowania tych samych właściwych organów, które są odpowiedzialne za egzekwowanie przepisów dyrektywy 2005/29/WE. Dla zachowania spójności państwa członkowskie dokonujące tego wyboru powinny mieć możliwość skorzystania z środków i uprawnień w zakresie wykonania, które ustanowiły zgodnie z art. 11 dyrektywy 2005/29/WE, w drodze odstępstwa od przepisów dotyczących egzekwowania ustanowionych w niniejszej dyrektywie. W przypadku gdy na ich terytorium istnieje więcej wyznaczonych właściwych organów niż jeden oraz w celu zapewnienia skutecznego wykonywania obowiązków przez właściwe organy, państwo członkowskie powinno zapewnić ścisłą współpracę między wszystkimi wyznaczonymi właściwymi organami. [Popr. 38]
(57) Bez uszczerbku dla uprawnień przyznanych już na podstawie rozporządzenia (UE) 2017/2394 22 organom ochrony konsumentów właściwe organy powinny posiadać minimalne uprawnienia dochodzeniowe oraz uprawnienia do egzekwowania prawa w celu zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą, szybszej i skuteczniejszej wzajemnej współpracy oraz powstrzymania podmiotów działających na rynku od naruszania przepisów niniejszej dyrektywy. Wspomniane uprawnienia powinny być wystarczające do skutecznego radzenia sobie z wyzwaniami związanymi z egzekwowaniem przepisów w obszarze handlu elektronicznego i w otoczeniu cyfrowym oraz do uniemożliwienia nieprzestrzegającym przepisów podmiotom działającym na rynku wykorzystywania luk w systemie egzekwowania prawa, czego dokonują poprzez przenoszenie miejsca prowadzenia działalności do państw członkowskich, w których właściwe organy dysponują niewystarczającymi narzędziami do przeciwdziałania niezgodnym z prawem praktykom.
(58) Właściwe organy powinny mieć możliwość wykorzystania wszelkich faktów i okoliczności danej sprawy jako dowodów do celów prowadzonego przez siebie dochodzenia.
(59) Aby zapobiec pojawieniu się na rynku Unii wprowadzających w błąd i nieuzasadnionych wyraźnych oświadczeń środowiskowych, właściwe organy powinny przeprowadzać regularne kontrole składanych wyraźnych oświadczeń środowiskowych oraz stosowanych systemów oznakowania ekologicznego w celu sprawdzenia, czy spełnione są wymogi określone w niniejszej dyrektywie.
(60) W przypadku stwierdzenia naruszenia wymogów niniejszej dyrektywy właściwe organy powinny przeprowadzić ocenę i na podstawie jej wyników powiadomić przedsiębiorcę o stwierdzonym naruszeniu oraz zażądać podjęcia przez niego działań naprawczych. Aby zminimalizować wpływ wprowadzającego w błąd niezgodnego z przepisami wyraźnego oświadczenia środowiskowego lub niezgodnego z przepisami systemu oznakowania ekologicznego na konsumentów, właściwe organy powinny zobowiązać przedsiębiorcę do podjęcia skutecznego i szybkiego działania w celu zaradzenia temu naruszeniu. Wymagane działania naprawcze powinny być proporcjonalne do stwierdzonego naruszenia i jego spodziewanych szkodliwych skutków dla konsumentów.
(61) W przypadku gdy naruszenie nie ogranicza się do ich terytorium krajowego, a poszczególni przedsiębiorcy złożyli wyraźne oświadczenie środowiskowe, właściwe organy powinny poinformować pozostałe państwa członkowskie o wynikach przeprowadzonej przez nie oceny oraz o wszelkich działaniach, których podjęcia zażądały od odpowiedzialnego przedsiębiorcy.
(62) Ponadto właściwe organy powinny przeprowadzać kontrole wyraźnych oświadczeń środowiskowych na rynku Unii w przypadku posiadania stosownych informacji, w tym przekazania uzasadnionych zastrzeżeń przez osoby trzecie, i na podstawie takich informacji. Osoby trzecie zgłaszające zastrzeżenia powinny być w stanie wykazać wystarczający interes lub powołać się na utratę prawa.
(63) Aby skutecznie zniechęcić przedsiębiorców do nieprzestrzegania wymogów niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie powinny ustanowić przepisy dotyczące kar mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszej dyrektywy i zapewnić wdrożenie tych przepisów. Przewidziane kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Aby ułatwić spójniejsze stosowanie kar, należy ustanowić wspólne, niewyczerpujące kryteria określania rodzajów i wysokości kar nakładanych w przypadku naruszeń przepisów. Kryteria te powinny obejmować m.in. charakter i wagę naruszenia, jak również korzyści ekonomiczne z niego wynikające, aby zapewnić, by osoby odpowiedzialne zostały pozbawione tych korzyści.
(64) Ustanawiając kary i środki stosowane w przypadku naruszeń, państwa członkowskie powinny przewidzieć, że w zależności od wagi naruszenia wysokość grzywien powinna skutecznie pozbawić przedsiębiorcę nieprzestrzegającego przepisów korzyści ekonomicznych uzyskanych w wyniku stosowania wprowadzającego w błąd lub nieuzasadnionego wyraźnego oświadczenia środowiskowego lub niezgodnego z przepisami systemu oznakowania ekologicznego, w tym w przypadku powtarzających się naruszeń. Środki stosowane w przypadku naruszeń przewidziane przez państwa członkowskie powinny zatem obejmować również konfiskatę odnośnego produktu od przedsiębiorcy lub dochodów uzyskanych z transakcji, których dotyczy dane naruszenie, lub czasowe wykluczenie lub zakaz wprowadzania produktów na rynek Unii lub udostępniania usług na tym rynku. Waga naruszenia powinna być wiodącym kryterium decydującym o środkach wprowadzanych przez organy egzekwowania prawa. Maksymalna wysokość grzywien powinna mieć charakter odstraszający i być ustalona co najmniej na poziomie 4 % całkowitego rocznego obrotu przedsiębiorcy w danym państwie członkowskim lub zainteresowanych państwach członkowskich w przypadku naruszeń powszechnych o wymiarze unijnym, które podlegają skoordynowanym środkom prowadzenia dochodzeń i egzekwowania prawa zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/2394 23 .
(65) Podczas przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE szczególnie ważne jest, by podczas swoich prac przygotowawczych Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje, w tym z forum konsultacyjnym i konsultacje na poziomie ekspertów, oraz by konsultacje te były prowadzone zgodnie z zasadami ustanowionymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 24 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup ekspertów Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. [Popr. 39]
(66) Aby ocenić skuteczność przepisów w zakresie realizacji swoich celów, Komisja powinna dokonać oceny niniejszej dyrektywy i przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat głównych ustaleń. Aby umożliwić dokonanie oceny niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie powinny regularnie gromadzić informacje na temat stosowania niniejszej dyrektywy i co roku przekazywać je Komisji.
(67) Jeżeli na podstawie wyników monitorowania i oceny niniejszej dyrektywy Komisja uzna za stosowne zaproponowanie przeglądu niniejszej dyrektywy, należy również rozważyć wykonalność i adekwatność dalszych przepisów dotyczących wprowadzenia obowiązku stosowania wspólnej metody uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych; rozszerzenia zakazu stosowania oświadczeń środowiskowych w odniesieniu do produktów zawierających substancje niebezpieczne, z wyjątkiem przypadków, gdy ich stosowanie uznaje się za niezbędne dla społeczeństwa, lub dalszej harmonizacji w odniesieniu do wymogów dotyczących uzasadniania konkretnych oświadczeń środowiskowych dotyczących aspektów środowiskowych lub wpływu na środowisko. [Popr. 40]
(68) Aby uniknąć poważnych szkód dla zdrowia ludzkiego i środowiska oraz zapobiegać takim szkodom, należy ostatecznie wycofać w Unii stosowanie najbardziej szkodliwych substancji, w szczególności ich stosowanie w produktach konsumenckich. Komisja powinna przedstawić sprawozdanie na temat stosowania wyraźnych oświadczeń środowiskowych dotyczących produktów zawierających substancje szkodliwe oraz ocenić, w przypadku których produktów lub grup produktów stosowanie wyraźnych oświadczeń środowiskowych wprowadza w błąd. Ponieważ stosowanie takich oświadczeń może zachęcać do konsumpcji produktów, które zawierają substancje szkodliwe dla środowiska lub zdrowia ludzkiego, Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu wprowadzenia ograniczeń lub zakazów stosowania takich wyraźnych oświadczeń środowiskowych. W sprawozdaniu Komisja mogłaby również ocenić, czy wskazane byłoby, aby niektóre kryteria oznakowania ekologicznego UE, określone w rozporządzeniu (WE) nr 66/2010, dotyczące stosowania substancji lub preparatów/mieszanin zostały zastosowane do ewentualnego wprowadzenia ograniczeń lub zakazów stosowania wyraźnych oświadczeń środowiskowych na mocy niniejszej dyrektywy. W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 25 zakazuje się znakowania mieszanin i substancji, które zawierają niebezpieczne substancje chemiczne, jako "nietoksyczne", "nieszkodliwe", "niezanieczyszczające", "ekologiczne" lub jakichkolwiek innych zwrotów wskazujących, że dana substancja lub mieszanina nie stwarza zagrożenia, lub zwrotów niespójnych z klasyfikacją tej substancji lub mieszaniny. Państwa członkowskie są zobowiązane do zapewnienia, by obowiązek ten został spełniony. Zgodnie ze zobowiązaniem zawartym w strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności Komisja określi kryteria dotyczące niezbędnych zastosowań, które posłużą za punkt odniesienia w zakresie ich stosowania we wszystkich odpowiednich przepisach Unii. [Popr. 41]
(69) Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego w odniesieniu do podmiotów gospodarczych działających na rynku wewnętrznym i konsumentów powołujących się na oświadczenia środowiskowe, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na skalę i skutki działań możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(70) Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną z dnia 28 września 2011 r. państw członkowskich i Komisji dotyczącą dokumentów wyjaśniających 26 państwa członkowskie zobowiązały się do złożenia, w uzasadnionych przypadkach, wraz z powiadomieniem o krajowych środkach transpozycji, co najmniej jednego dokumentu wyjaśniającego związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów transpozycyjnych. W odniesieniu do niniejszej dyrektywy prawodawca uznaje, że przekazanie takich dokumentów jest uzasadnione.
(71) Załącznik do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 1024/2012 27 należy zmienić tak, aby zawierał odniesienie do niniejszej dyrektywy w celu ułatwienia współpracy administracyjnej między właściwymi organami za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym.
(72) Załącznik do rozporządzenia (UE) 2017/2394 Parlamentu Europejskiego i Rady 28 należy zmienić tak, aby zawierał odniesienie do niniejszej dyrektywy w celu ułatwienia współpracy transgranicznej w zakresie egzekwowania przepisów niniejszej dyrektywy.
(73) Załącznik I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1828 29 należy zmienić tak, aby zawierał odniesienie do niniejszej dyrektywy w celu zapewnienia ochrony zbiorowych interesów konsumentów określonych w niniejszej dyrektywie.
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Nie będzie podwyższenia kar dla pracodawców, przewidzianych w Kodeksie pracy, za wykroczenia przeciwko prawom pracowników. W czwartek Sejm przyjął poprawkę Senatu wykreślającą z ustawy poprawkę Lewicy. Posłowie zgodzili się też na to, by agencje pracy tymczasowej mogły zatrudniać cudzoziemców także na podstawie umów cywilnoprawnych, a nie tylko na umowę o pracę.
20.03.2025
Sejm przyjął w czwartek większość poprawek redakcyjnych i doprecyzowujących, które Senat wprowadził do ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Przewiduje ona reformę urzędów pracy, w tym m.in. podniesienie zasiłku dla bezrobotnych i ułatwienia w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.
20.03.2025
Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Projekt po raz drugi wróci do komisji sejmowej.
19.03.2025
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.1023 |
| Rodzaj: | Rezolucja |
| Tytuł: | Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych i informowania o nich (dyrektywa w sprawie oświadczeń środowiskowych) (COM(2023)0166 - C9-0116/2023 - 2023/0085(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) |
| Data aktu: | 12/03/2024 |
| Data ogłoszenia: | 27/02/2025 |
