a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rynek wewnętrzny jest kamieniem węgielnym Unii. Od chwili powstania jest on jednym z najważniejszych czynników przyczyniających się do wzrostu gospodarczego, konkurencyjności i zatrudnienia. Przyczynia się do tworzenia nowych możliwości i powstawania korzyści skali dla przedsiębiorstw europejskich, w szczególności mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), oraz do wzmocnienia ich konkurencyjności przemysłowej. Nadal powinien on przynosić porównywalne korzyści wszystkim obywatelom. Rynek wewnętrzny przyczynił się do stworzenia nowych miejsc pracy i zapewnił konsumentom większy wybór po niższych cenach, przy zagwarantowaniu wysokiej jakości oferowanych produktów i usług. W dalszym ciągu jest motorem tworzenia bardziej zintegrowanego rynku oraz silniejszej, bardziej zrównoważonej i sprawiedliwej gospodarki. Jest on jednym z największych osiągnięć Unii Europejskiej oraz jej największym atutem w coraz bardziej zglobalizowanym świecie, a także podstawowym elementem transformacji w zasobooszczędną i energooszczędną zrównoważoną gospodarkę w reakcji na rosnącą presję związaną ze zmianą klimatu. [Popr. 1]
(2) Rynek wewnętrzny musi wciąż dostosowywać się do otoczenia szybko zmieniającego się pod wpływem rewolucji cyfrowej i globalizacji. Nowa epoka innowacji cyfrowych w dalszym ciągu zapewnia możliwości oraz korzyści dla gospodarki i w kontekście codziennego życia, w szczególności przedsiębiorstwom i osobom prywatnym, przyczynia się do tworzenia nowych produktów i modeli działalności, ale również stanowi wyzwanie w zakresie regulacji i egzekwowania prawa oraz ochrony i bezpieczeństwa konsumentów. [Popr. 2]
(3) Funkcjonowanie rynku wewnętrznego odbywa się na podstawie dużej części unijnego prawodawstwa. Dotyczy to w szczególności konkurencyjności, normalizacji, wzajemnego uznawania, ochrony konsumentów, nadzoru rynku i regulacji dotyczących łańcucha żywnościowego, ale także przepisów w sprawie działalności gospodarczej, handlu i transakcji finansowych oraz wspierania uczciwej konkurencji zapewniającej równe szanse niezbędne do funkcjonowania rynku wewnętrznego, z korzyścią dla konsumentów i przedsiębiorstw. [Popr. 3]
(4) Jednak nadal istnieją nieuzasadnione, dyskryminujące lub nieproporcjonalne bariery utrudniające prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego lub pojawiają się nowe przeszkody. Przyjęcie przepisów to zaledwie pierwszy krok, równie ważne jest dopilnowanie, by funkcjonowały. Ostatecznie jest Nieodpowiednie egzekwowanie obowiązujących przepisów, przeszkody w swobodnym przepływie towarów i usług oraz niski poziom transgranicznych zamówień publicznych ograniczają możliwości przedsiębiorstw i konsumentów. Radzenie sobie z takimi przeszkodami to ostatecznie kwestia zaufania obywateli do Unii, jej zdolności do osiągania pożądanych celów oraz do tworzenia jakościowych miejsc pracy i generowania wzrostu gospodarczego, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony interesu publicznego. [Popr. 4]
(5) Obecnie istnieje kilka programów umożliwiających Unii działania w dziedzinie konkurencyjności przedsiębiorstw, w tym MŚP szczególności mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw, ochrony konsumentów i końcowych użytkowników usług finansowych, kształtowania polityki w dziedzinie usług finansowych i łańcucha żywnościowego. Dodatkowe działania finansowane są bezpośrednio z linii budżetowych dotyczących rynku wewnętrznego. Niezbędne jest usprawnienie i wykorzystanie synergii między różnymi działaniami i ustanowienie bardziej elastycznych, przejrzystych, uproszczonych i ruchomych ram w celu finansowania działań, których celem jest osiągnięcie prawidłowo funkcjonującego i zrównoważonego rynku wewnętrznego w sposób jak najbardziej efektywny pod względem kosztów. Należy zatem ustanowić nowy program łączący działania finansowane wcześniej w ramach innych programów i innych stosownych linii budżetowych, z uwzględnieniem doświadczeń płynących z istniejących programów. Program powinien również obejmować nowe inicjatywy, które mają na celu poprawę funkcjonowania rynku wewnętrznego, unikając powielania powiązanych unijnych programów i działań. [Popr. 5]
(6) Opracowywanie, tworzenie i rozpowszechnianie statystyk europejskich stanowi przedmiot odrębnego Europejskiego programu statystycznego ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 99/2013 4 . W celu zapewnienia ciągłości tworzenia i rozpowszechniania statystyk europejskich nowy program powinien również obejmować działania objęte wchodzące w zakres obecnego Europejskiego programu statystycznego, zapewniając ramy w zakresie gromadzenia danych, jak również opracowywania, tworzenia, prawidłowego wykorzystania, stosowania i rozpowszechniania statystyk europejskich. Ponadto w ramach nowego programu powinno się ustanowić ramy finansowe potrzebne do dostarczania wysokiej jakości, porównywalnych i wiarygodnych europejskich statystyk, również w takich dziedzinach jak handel i migracja, w celu wsparcia opracowywania, wdrażania, monitorowania i oceny wszystkich unijnych polityk zgodnie z art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). [Popr. 6]
(7) Właściwe jest zatem ustanowienie programu na rzecz jednolitego rynku z myślą o wzmocnieniu rynku wewnętrznego i poprawie jego funkcjonowania w obszarze konkurencyjności i zrównoważonego charakteru przedsiębiorstw, w tym zwłaszcza mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw, normalizacji, nadzoru rynku, ochrony konsumentów, łańcucha dostaw żywności oraz statystyki europejskiej ("programu"). Program powinien zostać ustanowiony na okres siedmiu lat od 2021 do 2027 r. [Popr. 7]
(8) Program powinien wspierać opracowywanie, wdrażanie i egzekwowanie unijnych przepisów stanowiących podstawę prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Program powinien wspierać tworzenie warunków odpowiednich dla umocnienia pozycji podmiotów działających na rynku wewnętrznym; przedsiębiorstw, obywateli, w tym konsumentów, pracowników, społeczeństwa obywatelskiego i władz publicznych. Dlatego program powinien mieć na celu zapewnienie konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw, zwłaszcza MŚP, leczmikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw, w tym w sektorze turystycznym, jak również wspieranie egzekwowania prawa ochrony konsumentów i przepisów dotyczących bezpieczeństwa, a także norm środowiskowych i społecznych, oraz zwiększanie świadomości wśród przedsiębiorstw i obywateli, zapewniając im odpowiednie narzędzia, właściwe informacje i pomoc, wiedzę i kompetencje, potrzebne do podejmowania świadomych decyzji oraz większego udziału w unijnym procesie stanowienia prawa. Ponadto program powinien mieć na celu wzmocnienie współpracy administracyjnej i regulacyjnej, w szczególności poprzez programy szkoleniowe, wymianę najlepszych praktyk, poszerzanie wiedzy i kompetencji, w tym wykorzystywanie strategicznych zamówień publicznych. Program ma również na celu wspieranie tworzenia wysokiej jakości norm międzynarodowych, które są podstawą wdrażania unijnych przepisów. Obejmuje to również normy w dziedzinie sprawozdawczości finansowej i badania sprawozdań finansowych, przyczyniając się tym samym do przejrzystości i prawidłowego funkcjonowania unijnych rynków kapitałowych oraz zwiększenia ochrony inwestorów. Program powinien wspierać działania w zakresie opracowywania regulacji i norm również poprzez zapewnienie jak najszerszego zaangażowania zainteresowanych stron. Celem programu powinno być również wspieranie wdrażania i egzekwowania prawodawstwa UE zapewniającego wysoki poziom ochrony zdrowia ludzi, zwierząt i roślin na wszystkich etapach łańcucha żywnościowego oraz poprawę dobrostanu zwierząt. [Popr. 8]
(9) Nowoczesny rynek wewnętrzny jest oparty na zasadach uczciwości, przejrzystości i wzajemnego zaufania, sprzyja konkurencji i przynosi korzyści konsumentom, przedsiębiorcom i pracownikom. Lepsze wykorzystanie ulegającego ciągłym zmianom jednolitego rynku usług pomoże europejskim przedsiębiorstwom w tworzeniu miejsc pracy i rozwoju poza granicami macierzystego kraju, co z kolei zaowocuje szerszym wyborem usług po lepszych cenach przy równoczesnym zachowaniu wysokich standardów dla konsumentów i pracowników. Aby osiągnąć ten cel, program powinien przyczynić się do usunięcia istniejących przeszkód i zapewnić ramy regulacyjne, w których będą mogłyr funkcjonować nieuzasadnionych, dyskryminujących i nieproporcjonalnych barier, a także zadbać o to, aby ramy regulacyjne mogły uwzględniać nowe, innowacyjne modele biznesowe, w tym modele gospodarki współpracy i przedsiębiorczość społeczną, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony socjalnej, w tym dla przedsiębiorców. [Popr. 9]
(10) Przeszkody regulacyjne na rynku wewnętrznym zostały usunięte w przypadku wielu produktów przemysłowych poprzez zastosowanie mechanizmów zapobiegawczych, przyjęcie wspólnych przepisów i norm oraz, w przypadku braku takich przepisów unijnych, poprzez zasadę wzajemnego uznawania. W obszarach, gdzie nie istnieje prawodawstwo Unii, zasada wzajemnego uznawania oznacza, że towary, które są wprowadzane do obrotu zgodnie z prawem w jednym państwie członkowskim, korzystają z prawa do swobodnego przepływu i mogą być sprzedawane w innym państwie członkowskim, chyba że zainteresowane państwo członkowskie ma podstawy, by sprzeciwić się wprowadzeniu do obrotu tych towarów, o ile takie ograniczenie jest niedyskryminacyjne, poparte uzasadnionymi celami interesu publicznego określonymi w art. 36 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) lub uznanymi w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, a także proporcjonalne do wyznaczonego celu. Jednakże niewłaściwe stosowanie zasady wzajemnego uznawania, na przykład nakładanie nieuzasadnionych lub nieproporcjonalnych ograniczeń, utrudnia przedsiębiorstwom dostęp do rynków w innych państwach członkowskich. Pomimo wysokiego stopnia integracji rynku w dziedzinie towarów, prowadzi to do utraconych możliwości dla całej gospodarki. Przegląd rozporządzenia (UE) nr xxx/2018 w sprawie wzajemnego uznawania pomoże zwiększyć korzyści gospodarcze w tym obszarze. W związku z tym program powinien zmierzać do poprawy stosowania zasady wzajemnego uznawania w dziedzinie towarów, wykorzystując jej pełen potencjał, i do ograniczenia liczby nielegalnych i niezgodnych z wymogami produktów wprowadzanych na rynek dzięki ukierunkowanym działaniom informacyjnym i szkoleniom, wsparciu udzielanemu punktom kontaktowym ds. produktów, lepszej współpracy między właściwymi organami odpowiedzialnymi za wzajemne uznawanie oraz wzmocnieniu nadzoru rynku. [Popr. 10]
(11) Nowe wyzwania dotyczące regulacji i egzekwowania prawa mają związek z tym, że w epoce rewolucji cyfrowej środowisko szybko się zmienia w odniesieniu do takich kwestii jak bezpieczeństwo cybernetycznecyberbezpie- czeństwo, ochrona danych i prywatność, internet rzeczy czy sztuczna inteligencja oraz powiązane z nią normy etyczne. Na wypadek szkód niezbędne są surowe przepisy w zakresie bezpieczeństwa produktów i jasnego określania odpowiedzialności, a także ścisłe egzekwowanie przepisów, aby zapewnić reakcję polityczną, która umożliwia obywatelom europejskim, w tym konsumentom i przedsiębiorstwom, skorzystanie z tych przepisów. W związku z tym program powinien przyczynić się do szybkiego dostosowania i egzekwowania unijnego systemu odpowiedzialności za produkt, co wspiera innowacje, a zarazem gwarantuje bezpieczeństwo i ochronę użytkowników. [Popr. 11]
(12) Wprowadzanie do obrotu produktów, które nie są zgodne z prawem Unii, stawia w niekorzystnej sytuacji tych, którzy przestrzegają przepisów, i może stanowić zagrożenie dla niezależnie od tego, czy produkty te są wprowadzane na rynek w sposób tradycyjny, czy też drogą elektroniczną, oraz niezależnie od tego, czy są one produkowane w Unii, czy też trafiają do niej z państw trzecich, naraża obywateli i konsumentów. Wiele przedsiębiorców lekceważy przepisy w wyniku niewiedzyunijnych na ryzyko. Przedsiębiorcy sprzedający produkty zgodne z wymogami mierzą się z zakłóconą konkurencją ze strony tych, którzy nie przestrzegają przepisów ze względu na niewiedzę lub umyślnie w celu zdobycia przewagi konkurencyjnej. Organy nadzoru rynku są często niedofinansowane i mogą działać jedynie w granicach swojego kraju, podczas gdy przedsiębiorcy prowadzą działalność handlową na poziomie Unii, a nawet globalnym. W szczególności w przypadku handlu elektronicznego organy nadzoru rynku mają duży problem ze śledzeniem przywożonych z państw trzecich produktów niezgodnych z wymogami i określeniem odpowiedzialnego podmiotu w ramach swojej jurysdykcji. i, czy też przeprowadzeniem ocen ryzyka lub badań bezpieczeństwa ze względu na brak fizycznego dostępu do produktów. W związku z tym niniejszy program powinien mieć na celu wzmocnienie zgodności produktów z wymogami poprzez wzmocnienie nadzoru rynku, zapewnienie właściwych zachęt dla przedsiębiorców, podmiotom gospodarczym jasnych, przejrzystych i kompleksowych przepisów, popularyzację obowiązujących przepisów unijnych dotyczących bezpieczeństwa produktów, wzmożenie kontroli przestrzegania przepisów, między innymi przez systematyczne kontrolowanie próbek produktów reprezentujących znaczny procent każdego rodzaju produktów wprowadzanych do obrotu, badania typu Tajemniczy Klient przeprowadzane przez organy nadzoru rynku oraz propagowanie ściślejszej współpracy transgranicznej między organami egzekwowania prawa. Program ten powinien się również przyczyniać do konsolidacji obowiązujących ram nadzoru rynku, zachęcać organy nadzoru rynku z różnych państw członkowskich do wspólnych działań, ulepszać wymianę informacji oraz promować ściślejszą integrację i konwergencję w zakresie nadzoru rynku, zwłaszcza poprzez zadbanie o ścisłe przestrzeganie nowych wymogów wprowadzonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/858 5 , tak aby uniknąć sprzedaży obywatelom europejskim produktów niezgodnych z wymogami. Program powinien zatem wzmocnić zdolności organów nadzoru rynku w całej Unii i przyczynić się do większej spójności między państwami członkowskimi, zapewniając korzyści z rynku wewnętrznego zarówno pod względem dobrobytu gospodarczego, jak i zrównoważonego wzrostu, przy jednoczesnym uwzględnieniu ich szczególnych potrzeb w sposób zindywidualizowany. [Popr. 12]
(13) Bezpieczeństwo produktów to kwestia, która dotyczy całego społeczeństwa. Przed wprowadzeniem produktów do obrotu jednostka oceniająca zgodność sprawdza, czy spełniają one wymogi bezpieczeństwa. Dlatego pierwszorzędne znaczenie ma to, by jednostki oceniające zgodność były wiarygodne i kompetentne. Unia wprowadziła system akredytacji jednostek oceniających zgodność, sprawdzania ich kompetencji, bezstronności i niezależności. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 6 było jednak na szczeblu krajowym wprowadzane w życie na wiele różnych sposobów. Różnice te dotyczą podziału kompetencji między organami nadzoru rynku i wewnętrznych mechanizmów koordynacji na szczeblu krajowym, poziomu zaangażowanych środków finansowych przeznaczonych na nadzór rynku oraz strategii i podejść do nadzoru rynku, a także uprawnień w odniesieniu do produktów niezgodnych z wymogami i poziomu kar za naruszenia, co skutkuje fragmentarycznym egzekwowaniem unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego. Fragmentacja ta spowodowała, że w niektórych państwach członkowskich nadzór rynku jest bardziej rygorystyczny niż w innych, co może osłabić efekt odstraszający przepisów i stworzyć nierówne szanse dla przedsiębiorstw w niektórych państwach członkowskich, a także prowadzić do nierównowagi w poziomie bezpieczeństwa produktów w Unii. Obecnie głównym wyzwaniem jest zapewnienie zgodności systemu akredytacji z aktualnym stanem wiedzy oraz zapewnienie jego stosowania w tak samo rygorystyczny sposób w całej Unii. W związku z tym program powinien wspierać środki mające na celu zapewnienie, by jednostki oceny zgodności nadal spełniały wymogi regulacyjne, zwłaszcza poprzez wykorzystywanie oceny przeprowadzanej przez strony trzecie, by poprawić bezstronne i niezależne procedury, oraz wzmocnienie europejskiego systemu akredytacji, w szczególności w nowych dziedzinach polityki, poprzez wspieranie jednolitości kontroli i kar, a także Europejskiej Współpracy w Dziedzinie Akredytacji, o której mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 765/2008. [Popr. 13]
(14) Rozwój handlu elektronicznego może powodować pewne problemy dotyczące ochrony zdrowia i bezpieczeństwa użytkowników końcowych przed produktami niezgodnymi z wymogami. Ponieważ wraz z rozwojem handlu elektronicznego i usług dla podróżnych rynki konsumenckie stały się rynkami bez granic, należy zadbać o to, aby konsumenci zamieszkujący w Unii mogli korzystać z odpowiedniej równoważnej ochrony podczas przywozu towarów i usług od przedsiębiorców mających siedzibę w państwach trzecich. W związku z tym program powinien w razie konieczności umożliwiać wspieranie współpracy z właściwymi organami z siedzibą w państwach trzecich będących najważniejszymi partnerami handlowymi Unii w odniesieniu do wymiany informacji na temat produktów niezgodnych z wymogami, najnowszych rozwiązań naukowych i nowych technologii, nowych zagrożeń oraz innych aspektów związanych z działaniami kontrolnymi. [Popr. 14]
(15) Organy władzy publicznej korzystają z zamówień publicznych w celu zapewnienia najlepszej relacji wartości do ceny za publiczne pieniądze, oraz przyczynienia się do stworzenia bardziej innowacyjnego, zrównoważonego, zintegrowanego i konkurencyjnego rynku wewnętrznego, w tym - jeżeli jest to zgodne z obowiązującym prawem Unii - przez stosowanie kryteriów innych niż jedynie najniższa cena czy opłacalność, uwzględnianie między innymi takich aspektów jak jakość, ochrona środowiska, sprawiedliwy handel i kwestie społeczne, a także ułatwianie podziału zamówień na części w przypadku dużych projektów infrastrukturalnych. Dyrektywa 2014/23/UE 7 , dyrektywa 2014/24/UE 8 i dyrektywa 2014/25/UE 9 stanowią ramy prawne dla integracji, i skutecznego funkcjonowania rynków zamówień publicznych odpowiadających 14 % produktu krajowego brutto Unii, z korzyścią dla organów publicznych, przedsiębiorstw, jak i obywateli, w tym konsumentów. Prawidłowo wdrożone przepisy dotyczące zamówień publicznych są kluczowym narzędziem wzmacniania jednolitego rynku oraz pobudzania wzrostu unijnych przedsiębiorstw i tworzenia miejsc pracy w Unii. Dlatego niniejszy program powinien wspierać działania zmierzające do zapewnienia szerszego wykorzystywania strategicznych zamówień publicznych, profesjonalizacji nabywców publicznych, ułatwiania i poprawy dostępu do rynków zamówień publicznych dla MŚP i mikroprzedsiębiorstw, w szczególności przez usługi doradcze i szkolenia, zwiększenia przejrzystości, uczciwości i jakości danych, pobudzenia transformacji cyfrowej w dziedzinie zamówień publicznych i promocji wspólnego udzielania zamówień poprzez wzmocnione partnerstwo z państwami członkowskimi, usprawnienia gromadzenia i analizy danych, w tym poprzez opracowywanie specjalnych narzędzi informatycznych, wspierania wymiany doświadczeń i dobrych praktyk, uwzględniania europejskich i międzynarodowych norm, dostarczania wytycznych, dążenia do korzystnych umów handlowych, wzmocnienia współpracy między organami krajowymi oraz uruchomienia projektów pilotażowych. [Popr. 15]
(16) Aby zrealizować cele programu oraz ułatwić życie obywatelom i przedsiębiorstwom, należy wprowadzić w życie wysokiej jakości usługi publiczne zorientowane ukierunkowane na użytkownika, zorientowane w coraz większym stopniu na kwestie cyfrowe i w pełni dostępne, a także w jeszcze większym stopniu zintensyfikować wysiłki w dziedzinie administracji elektronicznej, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniej ochrony danych i prywatności. Oznacza to, że administracje publiczne powinny zacząć stosować nowe i bardziej innowacyjne metody pracy, aby wyeliminować podziały między różnymi częściami administracji i zaangażować się we współtworzenie tych usług publicznych z udziałem obywateli i przedsiębiorstw. Ponadto ciągły i stały wzrost działalności transgranicznej na rynku wewnętrznym wymaga zapewnienia dostępności aktualnych, dokładnych i łatwo zrozumiałych informacji na temat praw przedsiębiorstw i obywateli, ale również informacji wyjaśniających formalności administracyjne, a także upraszczających je. Ponadto zasadniczego znaczenia nabiera udzielanie porad prawnych oraz pomocy w rozwiązaniu problemów, które występują na szczeblu międzynarodowym. Niezbędne jest także połączenie krajowych administracji w prosty i skuteczny sposób, wspieranie organów publicznych w realizacji tych celów, jak również ocena sposobu funkcjonowania rynku wewnętrznego w terenie. Istniejące narzędzia służące do zarządzania rynkiem wewnętrznym już odgrywają ważną rolę w ułatwianiu osiągania tych celów. W związku z powyższym i z myślą o dotrzymaniu tempa rozwojowi technologicznemu i zmianom na rynku, a także nowym wyzwaniom dotyczącym regulacji i egzekwowania prawa, program powinien wspierać podnoszenie jakości, widoczności, przejrzystości i niezawodności narzędzi służących do zarządzania rynkiem wewnętrznym. Program powinien zatem wspierać między innymi istniejące narzędzia służące do zarządzania rynkiem wewnętrznym, tj.: portal "Twoja Europa", który powinien być podstawą przyszłego jednolitego portalu cyfrowego, portal "Twoja Europa - Porady", system SOLVIT, system wymiany informacji na rynku wewnętrznym oraz tabela wyników jednolitego rynku w celu ułatwienia życia obywatelom i handlu transgranicznego przedsiębiorstwom. [Popr. 15]
(17) Program powinien wspierać rozwój unijnych ram regulacyjnych w obszarze prawa spółek i ładu korporacyjnego, a także prawa umów, z myślą o zwiększeniu efektywności i konkurencyjności przedsiębiorstw, zwłaszcza MŚP, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony zainteresowanym stronom, których dotyczy działalność spółek, oraz reagowaniu na nowe wyzwania polityczne. Powinien on również zapewniać odpowiednią ocenę, wdrażanie i egzekwowanie odpowiedniego wspólnotowego dorobku prawnego, informacje i pomoc dla zainteresowanych stron oraz wspierać wymianę informacji w tej dziedzinie. Program powinien w dalszym ciągu wspierać inicjatywy Komisji na rzecz przejrzystych i odpowiednio dostosowanych ram prawnych dotyczących gospodarki opartej na danych oraz innowacji. Inicjatywy te są niezbędne do zwiększenia pewności prawa w odniesieniu do zobowiązań umownych i pozaumownych, w szczególności w odniesieniu do odpowiedzialności i etyki w kontekście najnowszych technologii, takich jak internet rzeczy, sztuczna inteligencja, robotyka i drukowanie 3D. Celem programu powinno być pobudzanie rozwoju biznesu opartego na danych, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony prywatności, który będzie miał decydujące znaczenie dla pozycji Unii pod względem konkurencyjności na poziomie światowym. [Popr. 17]
(18) Program powinien również wspierać prawidłowe i pełne wdrożenie i stosowanie unijnych ram prawnych dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu przez państwa członkowskie oraz rozwój przyszłych polityk, aby stawić czoła nowym wyzwaniom w tej dziedzinie. Powinien również wspierać istotne działania międzynarodowych organizacji o znaczeniu europejskim, takich jak Komitet Ekspertów ds. Oceny Środków Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu przy Radzie Europy.
(19) Wdrażanie i rozwój rynku wewnętrznego w dziedzinie usług finansowych, stabilności finansowej i unii rynków kapitałowych, w tym zrównoważonych finansów, w dużym stopniu zależy od wprowadzania przez Unię środków opartych na dowodach. Aby osiągnąć ten cel, Komisja powinna aktywnie i stale monitorować rynki finansowe i stabilność finansową, oceniać wdrażanie prawodawstwa Unii przez państwa członkowskie, oceniać, czy obowiązujące przepisy są adekwatne do zakładanych celów, i określać potencjalne obszary działania, w których pojawiają się nowe rodzaje ryzyka, przy ciągłym zaangażowaniu zainteresowanych stron w cały cykl polityki. Takie działania opierają się na produkcji analiz, badań, materiałów szkoleniowych, badań opinii, ocen zgodności, ocen oraz statystyk i są wspierane przez systemy informatyczne i narzędzia komunikacji.
(20) Biorąc pod uwagę fakt, że rynek wewnętrzny zdefiniowany w art. 3 Traktatu TFEU obejmuje system zapewniający niezakłóconą konkurencję na rynku wewnętrznym, program powinien wspierać unijną politykę przyczyniać się do wspierania unijnej polityki konkurencji, sieci i współpracę z krajowymi w drodze usprawnienia i zacieśnienia współpracy z europejską siecią konkurencji oraz z organami i sądami, a także działania informacyjne skierowane do szerszej grupy zainteresowanych stron polegające na informowaniu krajowymi, w tym w drodze zacieśniania współpracy międzynarodowej, jak również informowania o prawach, korzyściach i obowiązkach wynikających z polityki konkurencji oraz ich wyjaśniania. Program powinien w szczególności pomóc Komisji lepiej analizować i oceniać zmiany na rynku, m.in. dzięki szerokiemu wykorzystaniu badań sektorowych oraz dzięki systematycznej wymianie wyników i najlepszych praktyk w ramach europejskiej sieci konkurencji. Powinno się to przyczynić do zapewnienia uczciwej konkurencji i równych warunków działania, w tym na szczeblu międzynarodowym, oraz do wzmocnienia pozycji przedsiębiorstw, w szczególności MŚP, i konsumentów, aby mogli czerpać korzyści płynące z jednolitego rynku ich wyjaśnianiu. [Popr. 18]
(21) W szczególności program musi podjąć kwestię radykalnych skutków, jakie dla konkurencji i funkcjonowania rynku wewnętrznego wynikają z zachodzącej transformacji gospodarki i otoczenia biznesowego, w szczególności z gwałtownego wzrostu ilości danych i zakresu ich wykorzystania, biorąc pod uwagę coraz większe wykorzystanie sztucznej inteligencji, dużych zbiorów danych, algorytmów i innych narzędzi informatycznych oraz fachowej wiedzy przez przedsiębiorstwa i ich doradców. Niezwykle istotne jest również to, by program wspierał sieci kontaktów oraz szerszą i ściślejszą współpracę z sądami i organami państw członkowskich, współpracy w udziałem organów państw członkowskich i sądów, z uwagi na to, że niezakłócona konkurencja i funkcjonowanie rynku wewnętrznego zależą w dużej mierze od działań podejmowanych przez te podmioty. Z uwagi na szczególną rolę polityki konkurencji w zapobieganiu negatywnemu wpływowi, jaki mogą wywierać na rynek wewnętrzny zachowania antykonkurencyjne poza granicami Unii, program powinien w stosownych przypadkach wspierać także współpracę z organami państw trzecich. Ponadto rozszerzenie działań informacyjnych jest niezbędne do tego, by umożliwić większej liczbie obywateli i firm czerpanie w pełni korzyści z uczciwej konkurencji na rynku wewnętrznym. W szczególności konieczne jest wykazanie wymiernych korzyści wynikających z unijnej polityki konkurencji dla obywateli europejskich poprzez współpracę z grupami społeczeństwa obywatelskiego i odpowiednimi bezpośrednio zainteresowanymi stronami. Z uwagi na to, że szereg inicjatyw w programie to inicjatywy nowe i że szybkie i dynamiczne zmiany warunków konkurencji na rynku wewnętrznym, mianowicie dotyczące innowacji cyfrowych, sztucznej inteligencji, algorytmów, dużych zbiorów danych, cyberbezpieczeństwa i technologii w dziedzinie informatyki śledczej, w przypadku których tempo i zakres zmian są trudne do oszacowania, mają znaczny wpływ na część program poświęconą konkurencji, można się spodziewać, że aby sprostać zmieniającym się potrzebom w ramach tej części programu potrzebna będzie elastyczność. [Popr. 19]
(22) Wzmocnienie konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju europejskich przedsiębiorstw, a jednocześnie zapewnienie skutecznych równych szans oraz otwartego i konkurencyjnego rynku wewnętrznego jest sprawą najwyższej wagi. MŚP są siłą napędową europejskiej gospodarki. Stanowią one 99 % wszystkich przedsiębiorstw w Europie, zapewniają dwie trzecie miejsc pracy i przyczyniają się w znacznym stopniu do tworzenia nowych, wartościowych miejsc pracy we wszystkich sektorach w skali regionalnej i lokalnej, a co za tym idzie do spójności społecznej. MŚP odgrywają zasadniczą rolę w dążeniu do transformacji energetycznej i w przyczynianiu się do realizacji unijnych celów w dziedzinie klimatu wynikających z porozumienia paryskiego. Program powinien zatem zwiększyć ich zdolność do opracowywania przyjaznych dla środowiska produktów i usług wysokiej jakości oraz wspierać ich wysiłki na rzecz bardziej efektywnego gospodarowania zasobami, zgodnie z zasadą "efektywność energetyczna przede wszystkim". W ten sposób program przyczyni się również do większej konkurencyjności unijnych MŚP na globalnym rynku. [Popr. 20]
(23) Przed MŚP stoją wspólne wyzwania, które nie wpływają w takim samym stopniu na większe przedsiębiorstwa. Są to trudności z pozyskiwaniem finansowania, znalezieniem wykwalifikowanych pracowników, zmniejszeniem obciążeń administracyjnych, rozwijaniem kreatywności i innowacji, z dostępem do rynków i umiędzynarodowieniem działalności. Program powinien w sposób proporcjonalny korygować niedoskonałości rynku, a jednocześnie nie zakłócać konkurencji na rynku wewnętrznym. Program powinien w szczególności stworzyć odpowiednie warunki do wprowadzania innowacji technologicznych i organizacyjnych w procesach produkcji, z uwzględnieniem szczególnych rodzajów MŚP, takich jak mikroprzedsiębiorstwa, przedsiębiorstwa rzemieślnicze, osoby samo- zatrudnione, przedstawiciele wolnych zawodów i przedsiębiorstwa społeczne. Należy również poświęcić uwagę potencjalnym, nowym i młodym przedsiębiorcom oraz przedsiębiorcom-kobietom, a także innym specyficznym grupom docelowym, takim jak osoby starsze, migranci i przedsiębiorcy należący do grup znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społecznej lub szczególnie podatnych na zagrożenia, np. osoby niepełnosprawne. [Popr. 21]
(23a) Program powinien wspierać i propagować kulturę innowacyjności, tworząc otoczenie zdolne sprzyjać powstawaniu i rozwojowi przedsiębiorstw, zwłaszcza mikroprzedsiębiorstw i innowacyjnych MŚP będących w stanie sprostać wyzwaniom w coraz bardziej konkurencyjnym i szybko zmieniającym się środowisku. Radykalnie nowe procesy innowacyjne wymagają opracowania otwartego modelu innowacyjności, bazującego na liczniejszych projektach badawczych opartych na współpracy oraz na dzieleniu się wiedzą i własnością intelektualną między poszczególnymi organizacjami. Celem programu powinno zatem być wspieranie procesu innowacyjnego poprzez przyswajanie nowych modeli biznesowych opartych na współpracy, ukierunkowanych na tworzenie sieci oraz dzielenie się wiedzą i zasobami we wspólnotach skupiających więcej podmiotów. [Popr. 22]
(23b) Program powinien korygować niedoskonałości rynku w sposób proporcjonalny, zwracając szczególną uwagę na działania, które przynoszą bezpośrednią korzyść MŚP i sieciom przedsiębiorstw, a jednocześnie nie zakłócając nadmiernie konkurencji na rynku wewnętrznym. [Popr. 23]
(24) Wiele unijnych problemów z konkurencyjnością wiąże się z trudnościami MŚP z uzyskaniem dostępu do finansowania - mają zmagają się one z niedoinformowaniem, mają kłopoty z wykazaniem zdolności kredytowej i z wystarczającym zabezpieczeniem lub po prostu słabo znają istniejące mechanizmy, które mogłyby wesprzeć ich działalność na poziomie unijnym, krajowym lub lokalnym. Inne trudności związane z finansowaniem wynikają z tego, że w celu zachowania konkurencyjności w związku z mniejszym rozmiarem mikroprzedsiębiorstwa i MŚP muszą podejmować działania w zakresie cyfryzacji, umiędzynarodowienia i innowacji oraz podnoszenia kwalifikacji swoich pracowników. Ograniczony dostęp do finansowania wpływa negatywnie na wskaźnik tworzenia, wzrostu i przetrwania przedsiębiorstw, jak też na gotowość nowych przedsiębiorców do przejmowania rentownych przedsiębiorstw w kontekście sukcesji. [Popr. 24]
(25) W celu pokonania tych niedoskonałości rynku oraz w celu zapewnienia, by MŚP nadal odgrywały swoją rolę jako podstawa konkurencyjności unijnej gospodarki oraz jako siła napędowa zrównoważonej gospodarki, małe i średnie przedsiębiorstwa potrzebują dodatkowego wsparcia za pośrednictwem instrumentów dłużnych i kapitałowych,, które mają zostać ustanowione w ramach segmentu MŚP funduszu InvestEU ustanowionego rozporządzeniem [...] Parlamentu Europejskiego i Rady 10 . Instrument gwarancji kredytowych ustanowiony w ramach byłego programu COSME na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1287/2013 11 ma udowodnioną wartość dodaną i oczekuje się, że przyniesie on pozytywny wkład na rzecz co najmniej 500 000 MŚP. Nowy instrument, który go zastąpi, zostanie ustanowiony w ramach segmentu MŚP w funduszu InvestEU. Należy położyć większy nacisk na ulepszenie kampanii informacyjnych i kampanii publicznych, aby rozpropagować wśród potencjalnych beneficjentów informacje o dostępności programu dla MŚP. W trosce o większą rozpoznawalność działań Unii wspierających MŚP działania finansowane w całości lub częściowo w ramach niniejszego programu, w tym przez pośredników, powinny być oznaczane symbolem europejskim (flagą) widniejącym obok zdania informującego o wsparciu otrzymanym w ramach niniejszego programu. [Popr. 25]
(26) Cele niniejszego programu zostaną również uwzględnione przy wykorzystaniu instrumentów finansowych i gwarancji budżetowych w ramach segmentu MŚP funduszu InvestEU. Segment MŚP funduszu InvestEU powinien być wyposażony w działający w każdym państwie członkowskim centralny i nadrzędny punkt informacyjny na temat programu, tak aby zwiększyć dostępność funduszy dla MŚP i rozpowszechnić wiedzę o nich. Wsparcie finansowe należy wykorzystać w celu skorygowania niedoskonałości rynku lub nieoptymalnych sytuacji w zakresie inwestycji w proporcjonalny sposób, bez powielania ani wypierania a działania nie powinny powielać ani wypierać finansowania prywatnego, a także bez zakłócania ani też zakłócać konkurencji na rynku wewnętrznym oraz powinny gwarantować dodatkowość i zwiększać synergię z innymi europejskimi programami. Działania powinny charakteryzować się wyraźną europejską wartością dodaną. [Popr. 26]
(26a) Działania wspierane z Funduszu InvestEU, zarówno za pośrednictwem modułu UE, jak i modułu państw członkowskich, nie powinny powielać ani zastępować finansowania prywatnego, ani też zakłócać konkurencji na rynku wewnętrznym, lecz sprzyjać połączeniu z istniejącymi już lokalnymi systemami gwarancji, publicznymi i prywatnymi, z myślą przede wszystkim o optymalizacji i zwiększeniu rzeczywistych korzyści dla odbiorców końcowych (którymi są MŚP w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE 12 ) w celu zapewnienia faktycznej dodatkowości działań. [Popr. 27]
(26b) Oprócz dostępu do finansowania kluczowe znaczenie ma również dostęp do umiejętności, w tym umiejętności i wiedzy w zakresie zarządzania, które mają zasadnicze znaczenie dla MŚP, umożliwiając im dostęp do istniejących funduszy, wprowadzanie innowacji, konkurowanie na rynku i rozwój. Instrumentom finansowym przewidzianym w funduszu InvestEU powinien towarzyszyć rozwój stosownych systemów wsparcia mentorskiego i coachingu oraz usług dla przedsiębiorstw opartych na wiedzy. [Popr. 28]
(27) Program powinien W ramach programu należy zapewnić MŚP skuteczne wsparcie w ciągu całego cyklu ich życia, udzielając im pomocy od etapu przygotowywania projektu po komercjalizację i dostęp do rynku oraz zachęcając je do tworzenia sieci przedsiębiorstw. Wsparcie to powinno być oparte na wyjątkowej wiedzy teoretycznej i fachowej na temat małych i średnich przedsiębiorstw oraz sektorów przemysługospodarki i przedsiębiorczość, jak również na długoletnim doświadczeniu we współpracy z zainteresowanymi podmiotami na poziomie europejskim, krajowym i regionalnym. Powinno się ono również opierać się na osiągnięciach doświadczeniu zdobytym dzięki sieci Enterprise Europe Network jako punktu punktowi kompleksowej obsługi, który pomaga MŚP zwiększać konkurencyjność i rozwijać działalność gospodarczą na jednolitym rynku i poza nim. Sieć ta zamierza kontynuować świadczenie usług w ramach innych programów unijnych, w szczególności programu "Horyzont 2020", z wykorzystaniem środków finansowych tych programów. Oprócz tego powinna wspierać większy udział, organizacji reprezentujących MŚP w pracach nad inicjatywą dotyczącą polityki jednolitego rynku, m.in. w odniesieniu do zamówień publicznych, procesów normalizacyjnych i systemów własności intelektualnej. Sieć powinna również zwiększyć liczbę działań, doradzając MŚP w sposób bardziej ukierunkowany przy opracowywaniu projektów oraz wspieraniu tworzenia sieci oraz transformacji technologicznej i organizacyjnej. Sieć powinna również usprawnić współpracę i kontakty z innymi ośrodkami doradczymi ustanowionymi w ramach programu "Cyfrowa Europa" i funduszu InvestEU w odniesieniu do dostępu do finansowania. Działania na rzecz MŚP w ramach sieci powinny również mieć na celu zapewnienie wysokiej jakości usług w całej Europie, ze zwróceniem szczególnej uwagi na obszary działalności i regiony geograficzne Unii, w których sieci i pośrednicy nie osiągają oczekiwanych wyników. Również udany. Również program doradztwa dla nowych przedsiębiorców - Erasmus dla młodych przedsiębiorców powinien nadal być narzędziem umożliwiającym nowym albo przyszłym przedsiębiorcom zdobywanie doświadczenia w biznesie prowadzeniu działalności i zarządzaniu poprzez współpracę z doświadczonym przedsiębiorcą z innego kraju, a tym samym zwiększenie swoich zdolności w zakresie rozwój talentów z zakresu przedsiębiorczości. Program powinien w dalszym ciągu dążyć do tego, by rozwijać się rozwijać i rozszerzać swój zasięg geograficzny, i tym samym móc zaoferować przedsiębiorcom szerszą gamę możliwości współpracy, w stosownych przypadkach w połączeniu z innymi inicjatywami Unii. Aby zwiększyć wartość dodaną poprzez propagowanie inicjatyw na rzecz przedsiębiorczości, należy zwrócić szczególną uwagę na mikroprzedsiębiorstwa oraz na tych, którzy najmniej skorzystali z istniejącego programu, jak również na obszary, w których kultura przedsiębiorczości pozostaje na bardzo podstawowym poziomie i napotyka więcej barier. Należy dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić odpowiednio zrównoważony pod względem geograficznym podział środków finansowych. [Popr. 29]
(27a) Należy dołożyć większych starań, aby zmniejszyć obciążenie administracyjne i zwiększyć dostępność programów, aby ograniczyć koszty MŚP i mikroprzedsiębiorstw związane ze skomplikowanym procesem aplikacji i wymogami uczestnictwa. Państwa członkowskie powinny również rozważyć ustanowienie jednego punktu informacyjnego dla przedsiębiorstw zainteresowanych korzystaniem ze środków unijnych, który funkcjonowałby jako punkt kompleksowej obsługi. Procedura oceny powinna przebiegać możliwie jak najszybciej, aby umożliwić terminowe wykorzystanie korzyści, jakie ten program oferuje. [Popr. 30]
(28) Klastry są narzędziem o strategicznym znaczeniu dla wspierania konkurencyjności i rozwoju MŚP, ponieważ zapewniają one sprzyjające otoczenie biznesowe, przyczyniają się do bardziej zrównoważonego rozwoju przemysłu i usług oraz wspierają rozwój gospodarczy regionów dzięki tworzeniu wartościowych miejsc pracy. Wspólne inicjatywy na rzecz klastrów powinny osiągnąć masę krytyczną w celu przyspieszenia wzrostu MŚP. Poprzez łączenie wyspecjalizowanych ekosystemów klastry tworzą nowe możliwości biznesowe dla MŚP i lepiej je integrują z europejskimi i globalnymi strategicznymi łańcuchami wartości. Należy zapewnić wsparcie na potrzeby rozwoju transnarodowych strategii partnerstwa oraz realizację wspólnych działań wspieranych przez Europejską Platformę Współpracy Klastrów. Należy wspierać trwałe partnerstwa, w przypadku których finansowanie będzie kontynuowane, jeśli osiągnięte zostaną cele pośrednie. Bezpośrednie wsparcie dla MŚP powinno być przekazywane za pośrednictwem klastrów w następujących sytuacjach: upowszechnianie zaawansowanych technologii, nowych modeli biznesowych, niskoemisyjnych i zasobooszczędnych rozwiązań, kreatywność i projektowanie, podnoszenie kwalifikacji, pozyskiwanie utalentowanych pracowników, przyśpieszenie przedsiębiorczości i internacjonalizacja. Do działań powinny zostać włączone inne wyspecjalizowane podmioty wspierające MŚP w celu ułatwienia transformacji przemysłowej i realizacji strategii inteligentnej specjalizacji. Program powinien zatem przyczyniać się do wzrostu zrównoważonego rozwoju gospodarczego i tworzenia powiązań z unijnymi (cyfrowymi) centrami innowacji i inwestycji ustanowionymi w ramach polityki spójności i programu "Horyzont Europa". Można również zbadać efekt synergii z programem Erasmus. [Popr. 31]
(28a) Program mógłby przyczynić się do zacieśnienia lub usprawnienia relacji między mikroprzedsiębiorstwami, MŚP i średnimi przedsiębiorstwami a uniwersytetami, ośrodkami badawczymi i innymi instytucjami zaangażowanymi w tworzenie i rozpowszechnianie wiedzy. Te relacje mogłyby przyczynić się do zwiększenia zdolności przedsiębiorstw do podejmowania strategicznych wyzwań, jakie stwarza nowe otoczenie międzynarodowe. [Popr. 32]
(28b) MŚP, ze względu na ich mniejsze rozmiary, natrafiają na specyficzne przeszkody dla wzrostu oraz borykają się z trudnościami w rozwoju i rozszerzaniu ich działalności gospodarczej. Unia oferuje wsparcie, aby zwiększyć skalę działań skupionych na innowacjach i badaniach naukowych, głównie za pomocą instrumentu na rzecz MŚP oraz niedawno uruchomionego przez Europejską Radę ds. Innowacji projektu pilotażowego w ramach programu "Horyzont 2020". W oparciu o metody pracy i doświadczenia zdobyte dzięki instrumentowi na rzecz MŚP program na rzecz jednolitego rynku powinien również oferować wsparcie na rzecz zwiększania skali działalności MŚP, uzupełniając działania nowej Europejskiej Rady ds. Innowacji, ze szczególnym uwzględnieniem przełomowych innowacji w ramach programu "Horyzont Europa". Działania służące zwiększeniu skali działalności MŚP w ramach tego programu powinny skoncentrować się na przykład na wspieraniu MŚP w rozszerzaniu działalności dzięki komercjalizacji, umiędzynarodowieniu i nowym możliwościom rynkowym. [Popr. 33]
(29) Kreatywność i innowacje mają Oprócz kreatywności i innowacji pierwszorzędne znaczenie dla konkurencyjności przemysłowych łańcuchów wartości w Unii. Stanowią one ma transformacja technologiczna i organizacyjna, a także bardziej zrównoważony rozwój w odniesieniu do procesów produkcyjnych, w szczególności efektywne gospodarowanie zasobami i energią. Elementy te stanowią katalizator modernizacji przemysłu i sektora przedsiębiorstw i sektora przemysłu oraz przyczyniają się do inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Jednakże ich wykorzystanie przez MŚP wciąż jest jeszcze niewystarczające. W związku z tym program powinien wspierać ukierunkowane działania, sieci i partnerstwa na rzecz innowacji opartych na kreatywności w całym łańcuchu wartości w przemyśle. [Popr. 34]
(29a) Należy stwierdzić, że instrument dla MŚP w ramach programu "Horyzont 2020" okazał się niezwykle korzystny dla przedsiębiorców, zarówno za pośrednictwem dotacji w fazie I, jak i fazie II, w rozwoju nowej koncepcji biznesowej oraz w testowaniu i opracowaniu prototypu. Chociaż proces selekcji jest już bardzo rygorystyczny, wciąż wiele bardzo dobrych projektów nie może być finansowanych ze względu na ograniczone zasoby finansowe. Wdrożenie w ramach Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw (EASME) działa bardzo sprawnie. Chociaż program ten koncentruje się na projektach z dziedziny zaawansowanej technologii, program ten powinien rozszerzyć metodykę na wszystkie rodzaje MŚP ukierunkowanych na rozwój. [Popr. 35]
(29b) Działania na rzecz MŚP powinny się również koncentrować na sektorach charakteryzujących się znacznym wzrostem i potencjałem socjalnym oraz dużym udziałem MŚP. Turystyka jest szczególnym sektorem gospodarki Unii, który przyczynia się w znacznym stopniu do unijnego PKB i w którym działają głównie MŚP. Unia powinna kontynuować i intensyfikować działania wspierające specyfikę tego sektora. [Popr. 36]
(30) Normy europejskie odgrywają ważną rolę na rynku wewnętrznym. Mają one decydujące znaczenie dla konkurencyjności przedsiębiorstw, a zwłaszcza MŚP. Są one również kluczowym narzędziem wspierania prawodawstwa i polityki Unii w wielu kluczowych obszarach, takich jak energiatransformacja energetyczna, zmiana klimatu i ochrona środowiska, technologie informacyjno-komunikacyjne, zrównoważone wykorzystanie i recykling zasobów, innowacyjność, bezpieczeństwo produktów, ochrona konsumentów, bezpieczeństwo pracowników i warunki pracy oraz starzejące się społeczeństwo, przez co pozytywnie przyczyniają się do rozwoju całego społeczeństwa. Doświadczenie pokazało jednak, że należy poprawić szybkość i terminowość opracowywania norm oraz zwiększyć wysiłki na rzecz większego zaangażowania wszystkich zainteresowanych stron, w tym podmiotów reprezentujących konsumentów. [Popr. 37]
(31) Europejskie działania w dziedzinie normalizacji są uregulowane rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 13 i wdrażane w ramach długotrwałego partnerstwa publiczno-prywatnego, które ma podstawowe znaczenie dla osiągnięcia celów określonych w rozporządzeniu, jak i w ogólnych i sektorowych unijnych strategiach politycznych w dziedzinie normalizacji.
(32) Dobrze funkcjonujące wspólne ramy sprawozdawczości finansowej są niezbędne do skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego, rynków kapitałowych finansowych oraz do integracji rynku usług finansowych w kontekście unii bankowej i unii rynków kapitałowych. [Popr. 38]
(33) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady 14 należy włączyć do prawa unijnego międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej (MSSF) przyjęte przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości oraz powiązane interpretacje Komitetu ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej, aby były one stosowane przez spółki, których papiery wartościowe są notowane na rynku regulowanym w Unii, tylko wtedy, jeśli te MSSF spełniają kryteria określone w tym rozporządzeniu, w tym określony w art. 4 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE 15 wymóg, aby sprawozdania finansowe przedstawiały prawdziwy i rzetelny obraz, oraz aby sprzyjały one europejskim dobrom publicznym. Takie międzynarodowe standardy rachunkowości powinny być opracowywane w przejrzystym procesie podlegającym zasadom odpowiedzialności demokratycznej. MSSF odgrywają zatem zasadniczą rolę w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego, a zatem w bezpośrednim interesie Unii leży zapewnienie, aby procedury opracowywania i przyjmowania MSSF prowadziły do uzyskania standardów, które odpowiadają wymogom ram prawnych rynku wewnętrznego. Ważne jest zatem ustanowienie odpowiednich mechanizmów finansowania Fundacji MSSF.
(34) Ze względu na rolę Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG) w ocenie zgodności MSSF z wymogami unijnego prawa oraz polityki w tym zakresie, określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1606/2002, konieczne jest również, aby Unia zapewniała stabilne finansowanie EFRAG, a tym samym przyczyniała się do jej finansowania. Działalność techniczna EFRAG powinna koncentrować się na doradztwie technicznym na rzecz Komisji w zakresie zatwierdzania MSSF, a także na odpowiednim uczestnictwie w procesie opracowywania takich MSSF oraz powinna zapewniać, aby w międzynarodowym procesie stanowienia standardów uwzględniano w odpowiednim stopniu interesy Unii. Interesy te powinny obejmować pojęcie "ostrożności" i utrzymanie wymogu dotyczącego "prawdziwego i rzetelnego obrazu" ustanowione w dyrektywie 2013/34/UE, pojęcie europejskich dóbr publicznych ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1606/2002 oraz powinny uwzględniać wpływ standardów na stabilność finansową i gospodarkę. Należy również utworzyć Europejskie Laboratorium Sprawozdawczości Przedsiębiorstw (ang. European Corporate Reporting Lab) jako część Europejskiej Grupy Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG), które ma wspierać innowacje i rozwój najlepszych praktyk w zakresie sprawozdawczości przedsiębiorstw. W ramach tego forum przedsiębiorstwa i inwestorzy będą mogli wymieniać się najlepszymi praktykami, zwłaszcza w dziedzinie sprawozdawczości niefinansowej i sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju.
(35) W dziedzinie badania ustawowego sprawozdań finansowych Grupa Monitorująca - międzynarodowa organizacja odpowiedzialna za nadzorowanie reformy zarządzania Międzynarodowej Federacji Księgowych (IFAC) - powołała w 2005 r. Radę Nadzoru nad Interesem Publicznym (PIOB). Zadaniem PIOB jest monitorowanie procedur stanowienia międzynarodowych standardów rewizji finansowej (MSRF) oraz pozostałych obszarów działalności IFAC istotnych z punktu widzenia interesu publicznego. Przyjęcie MSRF na potrzeby stosowania w Unii jest możliwe w szczególności pod warunkiem, że standardy te zostały opracowane z uwzględnieniem odpowiedniej procedury, nadzoru publicznego i przejrzystości zgodnie z art. 26 dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 16 . Biorąc pod uwagę wprowadzenie MSRF w Unii oraz kluczową rolę PIOB w zagwarantowaniu, aby spełniały one wymogi określone w dyrektywie 2006/43/WE, ważne jest zatem zapewnienie odpowiednich mechanizmów finansowania PIOB.
(36) Unia przyczynia się do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów, wzmocnienia ich pozycji oraz ich priorytetowego traktowania w ramach rynku wewnętrznego poprzez wspieranie i uzupełnianie polityk państw członkowskich w zakresie zapewniania obywatelom jako konsumentom pełnych możliwości osiągania korzyści na rynku wewnętrznym, przy zapewnieniu im bezpieczeństwa i należytej ochrony ich interesów prawnych i ekonomicznych za pomocą konkretnych działań. Unia musi również zapewnić, by przepisy dotyczące bezpieczeństwa konsumentów i bezpieczeństwa produktów były właściwie i jednakowo egzekwowane w praktyce oraz by przedsiębiorstwom przysługiwały równe warunki działania przy uczciwej konkurencji na rynku wewnętrznym. Ponadto niezbędne jest, by wzmacniać pozycję konsumentów, zachęcać ich do dokonywania zrównoważonych oraz świadomych wyborów i pomagać im w tym, przyczyniając się w ten sposób do powstawania zrównoważonej oraz efektywnej pod względem energii i zasobów gospodarki o obiegu zamkniętym. [Popr. 39]
(37) Program ma na celu zwiększenie wiedzy na temat unijnych przepisów dotyczących konsumentów i bezpieczeństwa wśród konsumentów, przedsiębiorstw, społeczeństwa obywatelskiego i organów władz oraz wzmocnienie pozycji konsumentów i ich organizacji przedstawicielskich na poziomie krajowym i na poziomie UE, w szczególności poprzez wspieranie organizacji Bureau Européen des Unions de Consommateurs (BEUC), która jest uznaną organizacją pozarządową o ugruntowanej pozycji reprezentującą interesy konsumentów w odniesieniu do wszystkich stosownych polityk unijnych, oraz Europejskiego stowarzyszenia ds. koordynacji udziału konsumentów w procesie normalizacji (ANEC), które reprezentuje interesy konsumentów w odniesieniu do zagadnień związanych z normalizacją. Szczególną uwagę należy poświęcić nowym potrzebom rynku w kontekście promowania zrównoważonej konsumpcji i, a zwłaszcza działaniom mającym na celu rozwiązanie problemu celowego postarzania produktów oraz zapobiegania zapobieganie słabościom i wyzwaniom wynikającym z cyfryzacji gospodarki, produktów podłączonych do sieci, internetu rzeczy, sztucznej inteligencji i wykorzystania algorytmów lub rozwoju nowych modeli konsumpcji i modeli biznesowych, takich jak gospodarka współpracy i przedsiębiorczość społeczna. Program powinien wspierać działania w zakresie opracowywania odpowiednich informacji na temat rynków, wyzwań politycznych oraz nowych kwestii i zachowań oraz publikowania, w tym działania mające na celu poprawę identyfikowalności produktów w łańcuchu dostaw i standardów jakości w całej Unii, a także rozwiązanie problemu podwójnej jakości produktów, sprostanie wyzwaniom politycznym, reagowanie na nowo pojawiające się problemy i zachowania oraz publikowanie unijnych tabeli wyników dla rynków konsumenckich.unijnych tabeli wyników dla rynków konsumenckich. [Popr. 40]
(38) Program powinien wspierać właściwe organy krajowe, w tym organy odpowiedzialne za monitorowanie bezpieczeństwa produktów, które to organy współpracują w szczególności za pośrednictwem unijnego systemu szybkiego informowania o produktach niebezpiecznych. Powinien on również wspierać stosowanie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/95/WE 17 i rozporządzenie (WE) nr 765/2008 w sprawie ochrony konsumentów i bezpieczeństwa produktów, jak również sieci współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów i współpracę na szczeblu międzynarodowym pomiędzy odpowiednimi organami w krajach trzecich i w Unii. Celem programu powinno być również zapewnienie wszystkim konsumentom i przedsiębiorcom dostępu po jak najniższych kosztach do wysokiej jakości pozasądowego rozstrzygania sporów oraz internetowego systemu rozstrzygania sporów, a także do informacji na temat możliwości dochodzenia procedury przyłączania się do powództw mających na celu dochodzenie roszczeń. [Popr. 41]
(39) Program powinien również wspierać Sieć Europejskich Centrów Konsumenckich, która pomaga konsumentom w korzystaniu z praw przysługujących im na mocy unijnych przepisów przy zakupie towarów i usług transgranicznych na rynku wewnętrznym i EOG, w internecie lub podczas podróży. Składająca się z 30 ośrodków sieć, wspólnie finansowana z unijnych programów na rzecz konsumentów od ponad 10 lat, wykazuje swoją wartość dodaną, zwiększając zaufanie konsumentów i przedsiębiorców na rynku wewnętrznym. Zajmuje się ona rozpatrywaniem ponad 100 000 wniosków składanych co roku przez konsumentów i dociera do milionów obywateli za pośrednictwem materiałów, jakie publikuje, i działań informacyjnych. Jest to jedna z najbardziej cenionych unijnych sieci zapewniających pomoc obywatelom, większość jej ośrodków posiada punkty kontaktowe zajmujące się przepisami dotyczącymi rynku wewnętrznego, takimi jak dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2006/123/WE 18 , a z ocen jej działalności wynika, że ważne jest, by nadal działała. Sieć Europejskich Centrów Konsumenckich może stanowić także ważne źródło informacji na temat wyzwań i problemów napotykanych przez konsumentów na szczeblu lokalnym, które są istotne z punktu widzenia unijnych działań politycznych i ochrony interesów konsumentów. W związku z tym program powinien umożliwiać tworzenie i wzmacnianie synergii pomiędzy organizacjami reprezentującymi konsumentów na szczeblu lokalnym i unijnym z myślą o promowaniu interesów konsumentów.Sieć zamierza także rozwinąć porozumienia o wzajemności z podobnymi podmiotami w państwach trzecich. [Popr. 42]
(40) Z kontroli sprawności unijnego prawa konsumenckiego i dotyczącego marketingu przeprowadzonej przez Komisję w maju 2017 r. wynika, że potrzebne jest lepsze egzekwowanie przepisów i ułatwienie dochodzenia roszczeń przez konsumentów poszkodowanych w wyniku naruszeń ich praw. W związku z tym w kwietniu 2018 r. Komisja przyjęła "Nowy ład dla konsumentów" w celu zapewnienia między innymi równego traktowania konsumentów na całym rynku wewnętrznym odnośnie do systemów spraw o wymiarze transgranicznym, takich jak sprzedaż produktów niezgodnych z wymogami w sektorze pojazdów silnikowych, systemy podwójnych standardów jakości produktów lub problemy pasażerów pozostawionych w portach lotniczych na skutek anulowania znacznej liczby lotów, wzmocnienia zdolności państw członkowskich do egzekwowania prawa, zwiększenia bezpieczeństwa produktów, współpracy międzynarodowej oraz nowych możliwości dochodzenia roszczeń, zwłaszcza za pośrednictwem powództw wytaczanych przez uprawnione podmioty. Program powinien mieć na celu wspieranie polityki konsumenckiej między innymi poprzez podnoszenie świadomości i rozszerzanie wiedzy, budowanie potencjału i wymianę najlepszych praktyk organizacji konsumentów i urzędów ochrony konsumentów, budowanie sieci i rozwój badań rynkowych, wzmocnienie bazy dowodowej dotyczącej funkcjonowania rynku wewnętrznego na rzecz konsumentów, systemy informatyczne i narzędzia komunikacji. [Popr. 43]
(41) Funkcjonowanie rynków usług finansowych ma szczególny wpływ na obywateli, którzy powinni w związku z tym być nadal informowani o odnośnych prawach, zagrożeniach i korzyściach. Rynki te są kluczowym elementem rynku wewnętrznego i wymagają solidnych ram regulacyjnych i nadzorczych, które zapewniają nie tylko stabilność finansową i zrównoważoną gospodarkę, lecz również wysoki poziom ochrony konsumentów i innych użytkowników końcowych usług finansowych, w tym inwestorów detalicznych, oszczędzających, posiadaczy polis ubezpieczeniowych, członków funduszy emerytalnych i osób uposażonych, akcjonariuszy indywidualnych, pożyczkobiorców oraz MŚP. Ważne jest, by zwiększyć Program powinien przyczyniać się do zwiększenia ich zdolność zdolności do uczestnictwa w kształtowaniu polityki, m.in. dzięki tworzeniu i rozpowszechnianiu jasnych, pełnych i przyjaznych dla sektora finansowegoużytkownika informacji o produktach sprzedawanych na rynkach finansowych. [Popr. 44]
(42) Dlatego program powinien nadal wspierać konkretne działania objęte programem budowania zdolności na lata 2017-2020 zwiększające zaangażowanie konsumentów i innych użytkowników końcowych usług finansowych w proces kształtowania polityki Unii, jak określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/826 19 w sprawie dalszego prowadzenia programu pilotażowego i działania przygotowawczego realizowanego w latach 2012-2017. Jest to niezbędne, aby umożliwić osobom zaangażowanym w kształtowanie polityki uwzględnienie opinii zainteresowanych stron innych niż specjaliści z sektora finansowego i zapewnić lepszą reprezentację interesów konsumentów i innych użytkowników końcowych usług finansowych. Powinno to przyczynić się do ulepszenia polityki dotyczącej Program powinien stale rozwijać swoją metodykę i najlepsze praktyki w zakresie sposobów zwiększenia zaangażowania konsumentów i osób korzystających z usług finansowych w celu określenia kwestii istotnych dla kształtowania polityki Unii i zadbania o interesy konsumentów w dziedzinie usług finansowych. Powinno to usprawnić politykę dotyczącą usług finansowych, zwłaszcza dzięki lepszemu wyjaśnieniu społeczeństwu kwestii związanych z rozporządzeniem finansowym i rozpowszechnianiu wiedzy na temat kwestii związanych z finansami. Środki publiczne niniejszego programu powinny koncentrować się na tym, co jest niezbędne dla użytkowników końcowych, i unikać wszelkiego rodzaju bezpośredniego lub pośredniego wsparcia finansowego działań komercyjnych proponowanych przez prywatne podmioty finansowe.usług finansowych, zwłaszcza dzięki lepszemu wyjaśnieniu społeczeństwu kwestii związanych z rozporządzeniem finansowym i rozpowszechnianiu wiedzy na temat kwestii związanych z finansami. [Popr. 45]
(43) W związku z projektem pilotażowym realizowanym w latach 2012-2013 oraz działaniem przygotowawczym realizowanym w latach 2014-2016 Komisja w drodze corocznego zaproszenia do składania wniosków przyznała dotacje dwu organizacjom. Te dwie organizacje to Finance Watch, utworzona dzięki unijnym dotacjom w 2011 r. jako międzynarodowe stowarzyszenie non-profit na podstawie prawa belgijskiego, oraz Better Finance, która powstała w wyniku kolejnych reorganizacji i zmian istniejących już wcześniej od 2009 r. europejskich federacji i akcjonariuszy. W programie budowania zdolności ustanowionym na mocy rozporządzenia (UE) 2017/826 określono te same dwie organizacje jako jedynych beneficjentów. Jest zatem konieczne, aby kontynuować współfinansowanie tych organizacji w ramach programu. Jednakże finansowanie to powinno podlegać przeglądowi. W związku z tym należy przypomnieć, że gdyby program budowania zdolności i odpowiadające mu finansowanie zostały przedłużone po roku 2020 i gdyby pojawili się inni potencjalni beneficjenci, zaproszenie do składania wniosków powinno zostać otwarte dla wszelkich innych organizacji spełniających kryteria i realizujących cele programu, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/826. [Popr. 46]
(44) Aby chronić konsumentów oraz umożliwić sprawne i efektywne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, niezbędny jest wysoki poziom ochrony zdrowia w ramach łańcucha dostaw żywności i pasz. Bezpieczny i zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju łańcuch dostaw produktów rolnych i żywności jest warunkiem wstępnym dla społeczeństwa i rynku wewnętrznego. Jak pokazały niedawne incydenty, takie jak skażenie jaj fipronilem w 2017 r. i skandal związany z mięsem końskim w 2013 r., międzynarodowe sytuacje kryzysowe w zakresie zdrowia, takie jak grypa ptaków czy afrykański pomór świń, i afery żywnościowe powodują zakłócenia w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego poprzez ograniczenie przepływu osób i towarów oraz przerwy w produkcji. Kluczowe znaczenie ma zapobieganie transgranicznym sytuacjom kryzysowym w zakresie zdrowia i aferom żywnościowym. W związku z tym program powinien wspierać konkretne działania, takie jak ustanawianie środków nadzwyczajnych na wypadek sytuacji kryzysowych i nieprzewidzianych zdarzeń mających wpływ na zdrowie zwierząt i roślin oraz stworzenie mechanizmu bezpośredniego dostępu do unijnej rezerwy kryzysowej, aby szybciej, skuteczniej i efektywniej radzić sobie z tymi sytuacjami nadzwyczajnymi. [Popr. 47]
(45) Ogólnym celem prawa Unii w dziedzinie łańcucha żywnościowego jest przyczynianie się do zapewnienia zagwarantowanie wysokiego poziomu zdrowia ludzi, zwierząt i roślin na wszystkich etapach łańcucha żywnościowego, wspieranie poprawy dobrostanu zwierząt, przyczynienie się do wysokiego poziomu ochrony konsumentów oraz zapewniania im odpowiednich informacji, a także wysokiego poziomu ochrony środowiska, w tym ochrony różnorodności biologicznej, przy jednoczesnym zapewnieniu bardziej ekologicznej żywności i pasz, zaostrzenie ograniczeniu marnotrawstwa żywności, zaostrzeniu norm jakości produktów w całej Unii, zwiększenie zwiększeniu konkurencyjności unijnego przemysłu spożywczego i paszowego oraz sprzyjanie sprzyjaniu tworzeniu miejsc pracy. [Popr. 48]
(46) Zważywszy na szczególny charakter działań związanych z zapewnieniem wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi, zwierząt i roślin w całym łańcuchu żywnościowym, w niniejszym rozporządzeniu należy określić specjalne kryteria kwalifikowalności dotyczące udzielania dotacji i zamówień publicznych. W szczególności, na zasadzie odstępstwa od rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 Parlamentu Europejskiego i Rady 20 ("rozporządzenie finansowe"), w drodze wyjątku od zasady nieretroakcji, koszty środków nadzwyczajnych, ze względu na ich pilny i nieprzewidywalny charakter, powinny być kwalifikowalne i obejmować również koszty, które zostały poniesione w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby lub szkodników, pod warunkiem że jej wystąpienie zostanie następnie potwierdzone i zgłoszone Komisji. Odpowiadające im zobowiązania budżetowe i płatności wydatków kwalifikowalnych powinny być dokonywane przez Komisję po podpisaniu zobowiązań prawnych i po przeprowadzeniu oceny wniosków o płatności przedłożonych przez państwa członkowskie. Za kwalifikowalne należy również uznać koszty dotyczące środków ochrony zastosowanych w przypadku bezpośredniego zagrożenia dla statusu zdrowia w Unii w wyniku wystąpienia lub rozwoju na terytorium państwa trzeciego, państwa członkowskiego lub kraju i terytorium zamorskiego jednej z chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych, jak również w dotyczące środków ochronnych lub innych istotnych działań podjętych w celu wspierania statusu zdrowia roślin w Unii. [Popr. 49]
(47) Kontrole Z uwagi na coraz większe zglobalizowanie łańcucha żywnościowego kontrole urzędowe przeprowadzane przez państwa członkowskie są kluczowym narzędziem służącym sprawdzaniu i monitorowaniu wdrażania, przestrzegania i egzekwowania stosownych wymogów unijnych, w szczególności w odniesieniu do produktów importowanych z krajów trzecich. Skuteczność i wydajność systemów kontroli urzędowych ma zasadnicze znaczenie dla utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa ludzi, zwierząt i roślin w całym łańcuchu żywnościowym, a także zaufania konsumentów, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony środowiska. Należy udostępnić wkład finansowy Unii dla takich środków kontrolnych. W szczególności należy udostępnić wsparcie finansowe dla laboratoriów referencyjnych Unii, aby pomóc im w ponoszeniu kosztów związanych z wdrażaniem programów prac zatwierdzanych przez Komisję. Ponadto, z uwagi na fakt, że skuteczność kontroli urzędowych zależy również od dostępności dla organów kontrolnych dobrze wyszkolonych pracowników posiadających odpowiednią znajomość prawa Unii, Unia powinna móc wnieść wkład w ich szkolenie i stosowne programy wymiany organizowane przez właściwe organy. [Popr. 50]
(48) Wysokiej jakości statystyki opracowywane, tworzone i rozpowszechniane w ramach Europejskiego programu statystycznego mają zasadnicze znaczenie dla podejmowania decyzji w oparciu o fakty, dlatego europejskie statystyki powinny być dostępne w odpowiednim czasie i przyczyniać się do wdrażania polityk Unii przedstawionych w TFUE a zwłaszcza wzmocnionego i zintegrowanego zarządzania gospodarczego, spójności społecznej, gospodarczej i terytorialnej, zrównoważonego rozwoju, polityki rolnej, wymiaru społecznego Europy i globalizacji.
(49) Statystyki europejskie są konieczne do procesu decyzyjnego Unii oraz pomiaru wyników i skutków unijnych inicjatyw. Dlatego należy zapewnić ciągłe dostarczanie i rozwój statystyk europejskich, z zastosowaniem podejścia ogólnounijnego wykraczającego poza perspektywy rynku wewnętrznego, w celu objęcia nimi wszystkich unijnych działań i obszarów polityki, w tym wspierania przedsiębiorstw i obywateli w podejmowaniu świadomych decyzji.
(50) Ze względu na swój przekrojowy charakter Europejski program statystyczny podlega szczególnym wymogom, a w szczególności tym określonym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 21 , w szczególności w odniesieniu do przestrzegania zasad statystycznych, funkcjonowania europejskiego systemu statystycznego i zarządzania nim, w tym roli i zadań przydzielonych Komitetowi ds. Europejskiego Systemu Statystycznego oraz Komisji, ustanowienia i wykonania programowania działań w dziedzinie statystyki.
(51) Program został przedstawiony do wstępnej analizy Komitetowi ds. Europejskiego Systemu Statystycznego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 223/2009, i powinien być realizowany w drodze zapewnienia skutecznej kontroli parlamentarnej. [Popr. 51]
(52) Unia i państwa członkowskie zobowiązały się wdrożyć agendę odgrywać rolę lidera we wdrażaniu agendy Organizacji Narodów Zjednoczonych na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030. Przyczyniając się do realizacji agendy 2030, Unia i państwa członkowskie będą wspierać silniejszą, bardziej stabilną, integracyjną, bezpieczną i dobrze prosperującą Europę. Program powinien przyczynić się do realizacji agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030, w tym poprzez znalezienie równowagi między gospodarczymi, społecznymi i ekologicznymi aspektami trwałego rozwoju, przewidując w tym celu jasne i widoczne zobowiązanie w rozporządzeniu w sprawie WRF, a także włączając do głównego nurtu cele zrównoważonego rozwoju, zgodnie z postulatami zawartymi w rezolucjach Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca i 30 maja 2018 r. w sprawie WRF na lata 2021-2027. [Popr. 52]
(53) Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie ze zobowiązaniami Unii na rzecz realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, program powinien przyczynić się do uwzględnienia działań w dziedzinie klimatu i do osiągnięcia celu ogólnego, w ramach którego wydatki na realizację celów klimatycznych w budżecie Unii mają sięgnąć 25 %. Odpowiednie działania zostaną określone w trakcie przygotowywania i realizacji programu, a także poddane ponownej ocenie w kontekście odpowiednich ocen i przeglądów.
(54) Niniejsze rozporządzenie określa pulę środków finansowych na program, które stanowią główną kwotę odniesienia w rozumieniu [reference to be updated as appropriate according to the new inter-institutional agreement: point 17 of the Interinstitutional Agreement of 2 December 2013 between the European Parliament, the Council and the Commission on budgetary discipline, on cooperation in budgetary matters and on sound financial management 22 ] dla Parlamentu Europejskiego i Rady podczas rocznej procedury budżetowej.
(55) Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym przewiduje współpracę w dziedzinach objętych programem między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, oraz państwami Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu uczestniczącymi w Europejskim Obszarze Gospodarczym, z drugiej strony. Należy również umożliwić otwarcie programu dla uczestnictwa innych państw, w tym państw sąsiadujących z Unią oraz ubiegających się o członkostwo, kandydujących lub przystępujących do Unii. Ponadto w obszarze statystyk europejskich program powinien być otwarty dla uczestnictwa Szwajcarii zgodnie z warunkami ustanowionymi w Umowie między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską o współpracy w dziedzinie statystyki 23 .
(56) Państwa trzecie będące członkami Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) mogą uczestniczyć w programach Unii w ramach współpracy ustanowionej na mocy Porozumienia EOG, które przewiduje wprowadzenie w życie programów w drodze decyzji wydanej na mocy tego porozumienia. Państwa trzecie mogą także uczestniczyć na podstawie innych instrumentów prawnych. Do niniejszego rozporządzenia należy wprowadzić odpowiedni przepis szczegółowy przyznający niezbędne uprawnienia i prawa dostępu właściwemu urzędnikowi zatwierdzającemu, Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych oraz Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu, pozwalające im na całościowe wykonywanie ich odpowiednich kompetencji.
(57) Do tego programu zastosowanie ma rozporządzenie finansowe. Określa ono zasady dotyczące wykonania budżetu Unii, w tym przepisy dotyczące dotacji, nagród, zamówień.
(58) Działania realizowane w ramach poprzednich programów i linii budżetowych okazały się odpowiednie i powinny zostać zachowane. Nowe działania wprowadzone w ramach tego programu mają na celu wzmocnienie w szczególności dobrze funkcjonującego rynku wewnętrznego. W celu uproszczenia i zwiększenia elastyczności realizacji programu, a przez skuteczniejszego osiągnięcia jego celów, działania powinny zostać zdefiniowane wyłącznie w kategoriach ogólnych. Orientacyjny wykaz działań dotyczących konkretnych celów w dziedzinie konkurencyjności, ochrony konsumentów lub konkretnych działań wynikających z wymogów regulacyjnych, np. w obszarze normalizacji, nadzoru rynku, regulacji dotyczących łańcucha żywnościowego i statystyk europejskich powinien również zostać włączony do programu. [Popr. 53]
(59) Konieczne jest określenie niektórych kategorii podmiotów kwalifikujących się do finansowania, jak również tych podmiotów, które powinny kwalifikować się do finansowania bez zaproszenia do składania wniosków.
(60) Biorąc pod uwagę postępującą współzależność w gospodarce światowej, w tym w gospodarce cyfrowej, program powinien przewidywać możliwość angażowania - w pewne działania - ekspertów zewnętrznych, takich jak urzędnicy z państw trzecich, przedstawiciele organizacji międzynarodowych czy przedsiębiorcy. [Popr. 54]
(61) Należy przedstawić szczególne przepisy i kryteria dotyczące współfinansowania kosztów kwalifikowalnych.
(62) Zgodnie ze zobowiązaniem Komisji do zachowania spójności i uproszczenia programów finansowania, które to zobowiązanie zawarła ona w komunikacie z dnia 19 października 2010 r. zatytułowanym "Przegląd budżetu UE" 24 , w przypadku gdy działania przewidziane w ramach programu prowadzą do osiągnięcia celów, które są wspólne dla różnych instrumentów finansowych, zasoby powinny być współdzielone z innymi unijnymi instrumentami finansowania, jednak z wyłączeniem możliwości podwójnego finansowania.
(63) Program powinien przyczynić się do ogólnego wsparcia w zakresie wspierania szczególnych potrzeb regionów najbardziej oddalonych oraz ich integracji na rynku wewnętrznym, jak ostatnio potwierdzono w komunikacie Komisji zatytułowanym "Silniejsze i odnowione partnerstwa strategiczne z regionami najbardziej oddalonymi UE" 25 .
(64) Program powinien wspierać synergię przy jednoczesnym zapobieganiu powielaniu prac prowadzonych już w ramach powiązanych unijnych programów i działań. Działania w ramach tego programu powinny stanowić uzupełnienie programów Customs i Fiscalis ustanowionych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr [...] 26 oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr [...] 27 , których celem jest również wspieranie i poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego. [Popr. 55]
(65) Program powinien wspierać synergię i komplementarność i dodatkowość w odniesieniu do wsparcia dla MŚP i przedsiębiorczości w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego ustanowionego na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr [.] 28 . Ponadto segment MŚP funduszu InvestEU, ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr [.] 29 , zagwarantują wsparcie na rzecz finansowania dłużnego i kapitałowego w celu zwiększenia dostępu i dostępności finansowania dla MŚP i mikroprzedsiębiorstw. Program powinien również dążyć do synergii z programem kosmicznym ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr [.] 30 w odniesieniu do zachęcania MŚP do korzystania z przełomowych innowacji i innych rozwiązań opracowanych w ramach tych programów. [Popr. 56]
(66) Niniejszy program powinien wspierać synergię z programem Horyzont Europa ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr [.] 31 , które ma na celu wspieranie badań naukowych i innowacji. Powinno to dotyczyć w szczególności komplementarności z działaniami przyszłej Europejskiej Rady ds. Innowacji na rzecz innowacyjnych przedsiębiorstw, jak również wsparcia usług dla MŚP.
(67) Program powinien wspierać synergię i komplementarność w odniesieniu do programu "Cyfrowa Europa", ustanowionego na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr [...] 32 , który ma na celu wspieranie cyfryzacji gospodarki Unii i sektora publicznego oraz zwiększenie cyberbezpieczeństwa. [Popr. 57]
(68) Ponadto program powinien również dążyć do uzyskania synergii z funduszem "Sprawiedliwość, Prawa i Wartości" ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr [.] 33 , który ma na celu wspieranie dalszego rozwoju europejskiej przestrzeni sprawiedliwości z myślą o skuteczności krajowych systemów sprawiedliwości i odgrywa zasadniczą rolę w kontekście tworzenia sprawiedliwej i efektywnej pod względem kosztów gospodarki europejskiej.
(69) Program powinien dążyć do uzyskania do synergii z programem Erasmus ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) [.] 34 , Funduszem Solidarności Unii Europejskiej ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) [.] 35 i Europejskim Funduszem Społecznym Plus ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) [.] 36 w dziedzinie pracy i mobilności młodzieży, co jest niezbędne do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
(70) Ponadto działania w odniesieniu do łańcucha żywnościowego, takie jak środki weterynaryjne i fitosanitarne w przypadku sytuacji kryzysowych dotyczących zdrowia zwierząt i roślin mogą zostać uzupełnione o interwencje rynkowe z unijnej wspólnej polityki rolnej ustanowionej na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr [.] 37 .
(71) W stosownych przypadkach działania Działania realizowane w ramach programu należy wykorzystać w celu skorygowania powinny wyróżniać się wyraźną europejską wartością dodaną i korygować niedoskonałości rynku lub nieoptymalnych sytuacji nieoptymalne sytuacje w zakresie inwestycji w proporcjonalny sposób, bez powielania ani wypierania finansowania prywatnego, a także powinny się one wyróżniać wyraźną europejską wartością dodaną. [Popr. 58]
(72) Należy przekazać Komisji uprawnienia wykonawcze w zakresie przyjmowania programów prac do celów realizacji działań przyczyniających się do wysokiego poziomu zdrowia ludzi, zwierząt i roślin na wszystkich etapach łańcucha żywnościowego. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 38 . [Popr. 59]
(73) Rodzaje finansowania i metody realizacji wdrażania na podstawie niniejszego rozporządzenia należy wybrać na podstawie ich potencjału w zakresie realizacji konkretnych celów przyjętych dla działań oraz uzyskania wyników, powinny być wybierane w zależności od możliwości osiągnięcia przez nie szczegółowych celów działań i zapewnienia rezultatów z uwzględnieniem w szczególności unijnej wartości dodanej, kosztów kontroli, obciążenia administracyjnego i przewidywanego ryzyka naruszenia przepisów. Powinno ono-obejmować rozważenie możliwości zastosowania to uwzględniać korzystanie z kwot ryczałtowych, stawek zryczałtowanych ryczałtowych i kosztów jednostkowych oraz finansowania niepowiązanego, a także finansowanie niepowiązane z kosztami, o którym których mowa w art. 125 ust. 1 rozporządzenia finansowego. [Popr. 60]
(74) W celu zapewnienia regularnego monitorowania i sprawozdawczości Aby zapewnić regularne monitorowanie i sprawozdawczość na temat osiągniętych postępów oraz skuteczności i efektywności programu, od samego początku należy wprowadzić odpowiednie ramy służące do monitorowania działań i wyników programu. Tego rodzaju monitorowanie i sprawozdawczość powinny opierać się na wskaźnikach i umożliwiać pomiary efektów działań realizowanych w ramach programu względem uprzednio zdefiniowanych punktów odniesienia. [Popr. 61]
(75) Zgodnie z pkt 22 i 23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 39 należy dokonać oceny tego programu na podstawie informacji zgromadzonych w oparciu o konkretne wymogi dotyczące monitorowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążeń administracyjnych, zwłaszcza względem państw członkowskich. Wymogi te powinny, w stosownych przypadkach, obejmować mierzalne wskaźniki jako podstawę oceny oddziaływania programu w terenie. Komisja powinna sporządzić okresowe sprawozdanie z oceny dotyczące osiągnięcia celów działań wspieranych w ramach programu, wyników i skutków, efektywności wykorzystania zasobów i unijnej wartości dodanej, a także końcowe sprawozdanie z oceny dotyczące długoterminowych skutków i wyników tych działań, ich zrównoważonego charakteru, a także synergii z innymi programami. [Popr. 62]
(75a) W celu uzupełnienia pewnych innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przyjmowania programów prac. [Popr. 63]
(76) Na podstawie chorób zwierzęcych, o których mowa w rozdziale 2 części I rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 40 , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2160/2003 41 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 42 należy ustanowić otwartywykaz chorób zwierzęcych i odzwierzęcych, które kwalifikują się do finansowania w ramach środków nadzwyczajnych oraz do finansowania w ramach programów zwalczania, kontroli i nadzoru. [Popr. 64]
(77) W celu uwzględnienia sytuacji spowodowanych przez choroby zwierząt mające znaczący wpływ na produkcję zwierzęcą lub handel, rozwój chorób odzwierzęcych, które stanowią zagrożenie dla ludzi, lub nowe sytuacje naukowe lub epidemiologiczne, jak również choroby zwierzęce, które mogą stanowić nowe zagrożenie dla Unii, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do wprowadzenia zmian do tych wykazów chorób zwierzęcych i odzwierzęcych. W celu zapewnienia skutecznej oceny postępów programu w osiąganiu jego celów należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do przeglądu lub uzupełnienia wskaźników służących do pomiaru postępów w realizacji celów szczegółowych, jeśli zostanie to uznane za niezbędne, oraz do uzupełnienia tego rozporządzenia o przepisy dotyczące ustanowienia ram monitorowania i oceny. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, abyNależy skonsultować się także z zainteresowanymi podmiotami i organizacjami konsumenckimi. Aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. [Popr. 65]
(78) Zgodnie z [reference to be updated as appropriate according to a new decision on OCTs: art. 94 decyzji Rady 2013/755/UE 43 ] osoby i podmioty z siedzibą w krajach i terytoriach zamorskich (KTZ) kwalifikują się do finansowania z zastrzeżeniem zasad i celów programu oraz ewentualnych uzgodnień mających zastosowanie do państwa członkowskiego, z którym dany kraj lub terytorium zamorskie są powiązane.
(79) Zgodnie z rozporządzeniem finansowym, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 44 , rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2988/95 45 , rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 46 i rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 47 interesy finansowe Unii należy chronić za pomocą proporcjonalnych środków, w tym środków zapobiegania nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym, ich wykrywania, korygowania i dochodzenia, a także odzyskiwania środków straconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania sankcji administracyjnych. W szczególności, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013 i rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne nielegalne działanie, naruszające interesy finansowe Unii. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1939 Prokuratura Europejska (EPPO) może prowadzić dochodzenia i ścigać nadużycia finansowe i inne nielegalne działania naruszające interesy finansowe Unii, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 48 . Zgodnie z rozporządzeniem finansowym każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, w pełni współpracują w celu ochrony interesów finansowych Unii, przyznają konieczne prawa i dostęp Komisji, OLAF-owi, EPPO i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu (ETO) oraz zapewniają, aby wszelkie osoby trzecie uczestniczące w wykonaniu środków finansowych Unii przyznały tym organom równoważne prawa.
(80) Do niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają horyzontalne Horyzontalne przepisy finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 TFUE, a w szczególności rozporządzenie finansowe, które określa. Przepisy te, ustanowione rozporządzeniem finansowym, określają w szczególności procedurę ustanawiania i wykonania budżetu w drodze dotacji, zamówień, nagród i wykonania pośredniego oraz przewidują kontrole wykonywania obowiązków przez podmioty upoważnione finansowe, powinny mieć zastosowani do działań finansowychw ramach niniejszego programu, z zastrzeżeniem szczególnych odstępstw przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. Przepisy przyjęte na podstawie art. 322 TFUE dotyczą również ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich, jako że poszanowanie praworządności jest niezbędnym warunkiem wstępnym należytego zarządzania finansami i skutecznego finansowania Unii. [Popr. 66]
(81) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 49 reguluje przetwarzanie danych osobowych przeprowadzane w państwach członkowskich w kontekście niniejszego rozporządzenia i pod nadzorem właściwych organów państw członkowskich. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 50 reguluje przetwarzanie danych osobowych przeprowadzane przez Komisję w kontekście niniejszego rozporządzenia i pod nadzorem Europejskiego Inspektora Ochrony Danych. Wszelka wymiana lub przekazywanie informacji przez właściwe organy ma się odbywać zgodnie z zasadami dotyczącymi przekazywania danych osobowych, o których mowa w rozporządzeniu (UE) 2016/679 oraz w rozporządzeniu XXX [rozporządzenie w sprawie prywatności i łączności elektronicznej], a wszelka wymiana lub przekazywanie informacji przez Komisję ma się odbywać zgodnie z zasadami dotyczącymi przekazywania danych osobowych, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001. [Popr. 67]
(82) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na transgraniczny charakter kwestii związanych z tymi celami możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(83) Program powinien mieć również na celu zapewnienie zapewniać większą widoczność i spójność większej widoczności i spójności rynku wewnętrznego Unii, konkurencyjności konkurencyjność i zrównoważony rozwój przedsiębiorstw, w tym MŚP, oraz działań zwłaszcza mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw, oraz działania w dziedzinie statystyk europejskich na rzecz europejskich obywateli, przedsiębiorstw i administracji. [Popr. 68]
(84) Rozporządzenie (UE) nr 99/2013, rozporządzenie (UE) nr 1287/2013, rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 254/2014 51 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 258/2014 52 , rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 53 , rozporządzenie (UE) 2017/826 należy uchylić ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r.
(85) Należy zapewnić płynne i łagodne przejście pomiędzy programami w dziedzinie konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw i MŚP, zwłaszcza mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw, ochrony konsumentów i użytkowników końcowych, konsumentów i użytkowników końcowych usług finansowych, procesu kształtowania polityki w dziedzinie usług finansowych, łańcucha żywnościowego i statystyk europejskich, ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) nr 1287/2013, rozporządzeniu (UE) nr 254/2014, rozporządzeniu (UE) 2017/826, rozporządzeniu (UE) nr 258/2014, rozporządzeniu (UE) nr 652/2014, rozporządzeniu (UE) nr 99/2013 oraz w niniejszym programie, w szczególności w odniesieniu do kontynuacji środków wieloletnich oraz oceny sukcesów poprzedniego programu, [Popr. 69]
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. C 62 z 15.2.219, s. 40.
2 Dz.U. C 86 z 7.3.219, s.259.
3 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 12 lutego 2019 r.
4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 99/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie Europejskiego programu statystycznego 2013-2017 (Dz.U. L 39 z 9.2.2013, s. 12).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/858 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, komponentów i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i (WE) nr 595/2009 oraz uchylające dyrektywę 2007/46/WE (Dz.U. L 151 z 14.6.2018, s. 1).
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30).
7 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).
8 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).
9 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).
10 COM(2018)0439.
11 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1287/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME) (2014-2020) i uchylające decyzję nr 1639/2006/WE (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 33).
12 Zalecenie Komisji z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36).
13 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej, zmieniające dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/23/WE i 2009/105/WE oraz uchylające decyzję Rady 87/95/EWG i decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1673/2006/WE (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 12).
14 Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1).
15 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).
16 Dyrektywa 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylająca dyrektywę Rady 84/253/EWG (Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 87).
17 Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (Dz.U. L 11 z 15.1.2002, s. 4).
18 Dyrektywa 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotycząca usług na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 36).
19 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/826 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie ustanowienia unijnego programu służącego wsparciu szczególnych działań zwiększających zaangażowanie konsumentów i innych użytkowników końcowych usług finansowych w proces kształtowania unijnej polityki w dziedzinie usług finansowych na lata 2017-2020 (Dz.U. L 129 z 19.5.2017, s. 17).
20 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).
21 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 1101/2008 w sprawie przekazywania do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich danych statystycznych objętych zasadą poufności, rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 w sprawie statystyk Wspólnoty oraz decyzję Rady 89/382/EWG, Euratom w sprawie ustanowienia Komitetu ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 164).
22 Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
23 Dz.U. L 90 z 28.3.2006, s. 2.
24 COM(2010)0700.
25 COM(2017)0623.
26 COM(2018)0442.
27 COM(2018)0443.
28 COM(2018)0372.
29 COM(2018)0439.
30 COM(2018)0447.
31 COM(2018)0435.
32 COM(2018)0434.
33 COM(2018)0375.
34 COM(2018)0367.
35 COM(2018)0322, art. 10.
36 COM(2018)0382.
37 COM(2018)0393.
38 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
39 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
40 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt ("Prawo o zdrowiu zwierząt") (Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1).
41 Rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania salmonelli i innych określonych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność (Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 1).
42 Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1).
43 Decyzja Rady 2013/755/UE z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską ("decyzja o stowarzyszeniu zamorskim") (Dz.U. L 344 z 19.12.2013, s. 1).
44 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).
45 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).
46 Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).
47 Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).
48 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29).
49 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
50 Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
51 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 254/2014 z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie wieloletniego programu na rzecz konsumentów na lata 2014-2020 oraz uchylające decyzję nr 1926/2006/WE (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 42).
52 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 258/2014 z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie ustanowienia unijnego programu wspierania określonych działań w dziedzinach sprawozdawczości finansowej i badania sprawozdań finansowych na lata 2014-2020 oraz uchylające decyzję nr 716/2009/WE (Dz.U. L 105 z 8.4.2014, s. 1).
53 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczące zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniające dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające decyzje Rady 66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE (Dz.U. L 189 z 27.6.2014, s. 1).
54 [to add].
55 COM(2017)0795.
56 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).
57 Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).
58 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
59 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4).
60 Dyrektywa 2003/99/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, zmieniająca decyzję Rady 90/424/EWG i uchylająca dyrektywę Rady 92/117/EWG (Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 31)
