Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Nowa strategia przemysłowa dla Europy.

1.

Zwraca uwagę na zasadnicze znaczenie przemysłu dla europejskich regionów i miast oraz dla dziesiątek milionów miejsc pracy, które tworzy. Przemysł ze swojej natury funkcjonuje w kontekście globalnym, w którym handel jest ważną siłą napędową wzrostu, co przynosi zarówno korzyści, jak i wyzwania.

2.

Z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji Europejskiej w sprawie nowej strategii przemysłowej dla Europy 1 i położony w nim nacisk na ekosystemy przemysłowe; akcentuje, że ekosystemy te często mają charakter regionalny i są powiązane z innymi regionalnymi ekosystemami za sprawą łańcuchów dostaw lub sieci wymiany wiedzy; zwraca uwagę, że nowa strategia przemysłowa dla Europy powinna zatem opierać się na zarządzaniu wielopoziomowym, w ramach którego każdy szczebel zarządzania ma przydzielone jasne obowiązki i zasoby w odniesieniu do wdrażania. Podkreśla, że do osiągnięcia celu podwójnej transformacji w kierunku ekologicznego i cyfrowego przemysłu niezbędne jest wsparcie wszystkich zainteresowanych stron.

3.

Uważa, że jedynie silny i skuteczny wkład ze strony przemysłu może przyczynić się do tego, że Zielony Ład w pełni rozwinie swój potencjał jako europejska strategia na rzecz wzrostu gospodarczego.

4.

Pragnie podkreślić, że w nowej strategii przemysłowej UE należy w związku z tym wzmocnić wymiar działań ukierunkowanych na konkretne obszary, aby regiony i miasta, jako jednostki sprawowania rządów będące najbliżej obywateli i ekosystemów, przejęły odpowiedzialność za dwojaką transformację - ekologiczną i cyfrową - swojego przemysłu, również ze względu na to, że pracownicy będą potrzebować ustawicznego szkolenia zawodowego i rozwoju umiejętności, gdyż w przeciwnym razie może im grozić wykluczenie w następstwie transformacji.

5.

Z zadowoleniem przyjmuje przegląd polityki przemysłowej zapowiedziany na pierwszą połowę 2021 r. przez przewodniczącą Komisji Europejskiej Ursulę von der Leyen w orędziu o stanie Unii w dniu 16 września. Biorąc pod uwagę bezprecedensowe zakłócenia w łańcuchach produkcji i dostaw, taki przegląd powinien opierać się na doświadczeniach i wyciągniętych wnioskach; wzywa do uwzględnienia w przeglądzie silniejszego komponentu terytorialnego, tak aby przemysł europejski był rzeczywiście odporny i dostosowany do potrzeb przyszłości.

6.

Pragnie podkreślić, że władze lokalne i regionalne posiadają istotne kompetencje w obszarach polityki mających wpływ na rozwój przemysłowy i mogą uruchomić szeroki zakres instrumentów umożliwiających wdrożenie całościowej i ambitnej strategii polityki przemysłowej UE mającej na celu zapewnienie odporności gospodarczej w czasie zmiany strukturalnej; domaga się, aby Komisja włączyła szczebel lokalny i regionalny w opracowywanie nowej strategii przemysłowej UE w przyszłości.

7.

Akcentuje, że regiony są w stanie i chcą dawać przykład co do testowania nowych podejść i narzędzi służących osiągnięciu ekologicznej i cyfrowej transformacji oraz przyczyniać się do wzmacniania regionalnych klastrów, będących podstawowymi elementami prężnych europejskich ekosystemów innowacji, gdzie współpraca międzyregionalna między podmiotami jest pomocna w budowaniu europejskich łańcuchów wartości. Warunki ramowe zapewniane przez UE tworzą równe warunki działania na rynku wewnętrznym.

8.

Jest przekonany, że konieczne będzie nie tylko ustabilizowanie łańcuchów dostaw i produkcji sprzętu medycznego, materiałów medycznych i leków, ale również dostosowanie ich do w pełni funkcjonującego ekosystemu.

9.

Akcentuje, że Europa doświadcza niespotykanego wcześniej kryzysu związanego z pandemią, który przynosi poważne skutki i może wywołać globalny kryzys gospodarczy. Nalega, aby odbudowa gospodarcza przebiegała w zgodności z warunkami ekologicznymi, cyfrowymi i społecznymi.

10.

Z zadowoleniem przyjmuje rezolucję Parlamentu Europejskiego 2 dotyczącą skoordynowanych działań UE na rzecz zwalczania pandemii COVID-19 i jej skutków; wspiera Komisję w realizacji jej celu, jakim jest opracowanie nowej strategii przemysłowej UE w dążeniu do osiągnięcia bardziej konkurencyjnego i odpornego przemysłu na wypadek wystąpienia wstrząsów na rynkach światowych; wzywa Komisję do nadania priorytetowego charakteru "wzmacnianiu jednolitego rynku".

11.

Proponuje stosowanie dwuetapowej strategii przemysłowej, w której pierwszy etap koncentruje się na przetrwaniu przemysłu, drugi zaś na fazie odbudowy i odnowy na rzecz ekologicznej, zdekarbonizowanej i bardziej ucyfrowionej gospodarki; pragnie podkreślić, że w etapach tych należy uwzględnić koncepcję "regionalnej odporności": zwiększyć zdolność regionów do przetrwania, złagodzenia lub przezwyciężenia wewnętrznego lub zewnętrznego wstrząsu gospodarczego 3 .

12.

Potwierdza powzięty przez Europę cel rozpoczęcia procesu szybkiej i spójnej transformacji prowadzącej do neutralności klimatycznej i przywództwa cyfrowego; pragnie podkreślić, że aby osiągnąć te cele, konieczne jest włączenie Zielonego Ładu jako podstawy strategii przemysłowej UE; akcentuje znaczenie wymiaru regionalnego i lokalnego; uważa, że stworzenie i rozwijanie nowych rynków produktów o zamkniętym cyklu życia, które są neutralne dla klimatu, powinno pozostać głównym celem strategii przemysłowej dla Europy.

13.

Podkreśla, że cel przejścia na neutralność klimatyczną musi zostać osiągnięty w skali lokalnej i regionalnej oraz że przejście to będzie miało największy wpływ w regionach o najwyższej energochłonności.

14.

Podkreśla, że energochłonny i zależny od handlu zagranicznego przemysł surowcowy, który zapewnia wartość dodaną i miejsca pracy w regionach, ze względu na politykę konkurencji wymaga równych warunków działania dla wszystkich krajowych i zagranicznych uczestników rynku. Oprócz zewnętrznej polityki handlowej dotyczy to również przepisów UE w zakresie polityki klimatycznej i energetycznej. W licznych planach i środkach ustawodawczych UE należy szczególnie zapewnić przemysłowi surowcowemu wystarczającą ochronę przed ucieczką emisji cieplarnianych. Uważa także ustalenie efektywnych cen emisji CO₂ za niezbędne dla zapewnienia konkurencyjności energii ze źródeł odnawialnych.

15.

Z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji 4 , w ramach którego proponuje się uruchomienie do 100 mld EUR w celu zapewnienia sprawiedliwej transformacji regionów charakteryzujących się wysoką intensywnością emisji przy dalszej transformacji ich przemysłu i gospodarki.

16.

Z zadowoleniem przyjmuje nowy plan działania UE 5 dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym, w którym określono szereg środków umożliwiających branżom UE skorzystanie z możliwości przyjęcia podejścia wyraźniej opartego na zasadach gospodarki o obiegu zamkniętym i na biotechnologii, zapewniającego czystszy i bardziej konkurencyjny przemysł poprzez ograniczenie wpływu na środowisko, obniżenie konkurencji w zakresie ograniczonych zasobów oraz zmniejszenie kosztów produkcji; plan ten może jeszcze bardziej zmniejszyć zależność od importu energii i zasobów. Komitet pragnie podkreślić znaczenie przejścia na gospodarkę opartą na biomasie i o obiegu zamkniętym także w kontekście zatrudnienia oraz wagę zrównoważonego budownictwa jako kluczowego elementu takiego przejścia.

17.

Pragnie podkreślić, że nowa strategia przemysłowa UE powinna mieć charakter włączający; postuluje, by włączyć i uwzględnić grupę naśladowców innowacji, którzy mają trudności z nadążaniem za zmianami 6 .

18.

Akcentuje potrzebę powstania realnego jednolitego rynku usług, aby ułatwić serwicyzację przemysłu; zwraca uwagę na rolę władz regionalnych w ułatwianiu lokalizacji przemysłu wynikającego z takiego przejścia i z technologii przełomowych; akcentuje, że łańcuchy dostaw w produkcji o obiegu zamkniętym będą bardziej skoncentrowane na skali regionalnej.

19.

Zgadza się zatem, że przedsiębiorstwa powinny dostosować swoje modele biznesowe i opracować nowe formy pracy pasujące do cyfrowej i zrównoważonej epoki; pragnie podkreślić, że za szybszy wzrost odpowiadają przedsiębiorstwa typu startup oraz firmy o ugruntowanej pozycji; zwraca się do Komisji o zapewnienie pomocy przy wykorzystywaniu innowacji i określenie ram, w których klastry firm mogłyby się uczyć od siebie nawzajem z pomocą konsultantów ds. przedsiębiorczości, pośredników lub regionalnych agencji rozwoju albo bez takiej pomocy.

20.

Pragnie podkreślić znaczenie inwestowania w badania, rozwój i innowacje oraz zapewnienia, aby inwestycja ta przekładała się na zbywalne produkty i usługi oraz zwiększające produktywność procesy przemysłowe, które spełniałyby europejski cel osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r.

21.

Potwierdza znaczenie standaryzacji i certyfikacji, szczególnie w odniesieniu do nowych produktów, procesów i usług przyspieszających transformację w kierunku ekologicznej, cyfrowej i odpornej gospodarki; zwraca się do Komisji o zapewnienie, by MŚP były zaangażowane w proces standaryzacji i by zostały w nim uwzględnione.

22.

Z zadowoleniem przyjmuje ambicję tworzenia przodujących rynków czystych technologii w duchu przedsiębiorczości właściwym tej strategii i zgadza się, że "[p]rzewagę konkurencyjną zyska ten, kto będzie pierwszy i najszybszy"; zaznacza, że regionalne ekosystemy dysponują najlepszym środowiskiem dla innowacji ze względu na wysoki stopień zaufania, jakim darzą szukających możliwości przedsiębiorców.

23.

Zgadza się, że Europa musi łączyć siły, aby wspólnie dokonać tego, czego nie da się osiągnąć w pojedynkę; akcentuje, że decydujące znaczenie ma tutaj współpraca międzyregionalna mająca na celu stymulację i ułatwianie tworzenia międzyregionalnych łańcuchów wartości opartych na "inteligentnym uzupełnianiu się" między regionalnymi między- sektorowymi ekosystemami powiązanymi z przechodzeniem na ekologiczną, cyfrową i odporną gospodarkę, jak przyjęto w ramach regionalnych strategii inteligentnej specjalizacji; pragnie podkreślić, że regionalne strategie inteligentnej specjalizacji są najlepszym dostępnym narzędziem umożliwiającym współpracę w obrębie regionalnych ekosystemów oraz z innymi regionalnymi ekosystemami o uzupełniających je umiejętnościach, co pozwoli na tworzenie łańcuchów wartości i ścieżek innowacji o zasięgu europejskim.

24.

Pragnie podkreślić potrzebę jasnego systemu monitorowania i oceny, jak zaleca się w strategiach inteligentnej specjalizacji; akcentuje, że należy je prowadzić na wszystkich trzech szczeblach: UE, państwa członkowskie i regiony powinny prowadzić ocenę co dwa lata; sugeruje, aby Komisja włączyła je do europejskiego semestru i powiązała je z krajowymi planami reform na szczeblu państw członkowskich; proponuje, aby regiony włączyły taką ocenę jako narzędzie zdobywania wiedzy służące wsparciu bardziej diagnostycznego monitorowania, kontrolowania postępów i ułatwiające rozwiązywanie problemów; sugeruje, aby rankingowi innowacyjności regionów towarzyszyły zalecenia dotyczące narzędzi UE mogących przyczynić się do poprawy wskaźników.

25.

Wspiera Komisję w opracowywaniu ambitnej polityki klastrowej UE; akcentuje znaczenie łączenia regionalnych klastrów i sieci z różnych regionów; zwraca się do Komisji o wsparcie takich międzyregionalnych sieci jako uzupełniających wymianę na poziomie indywidualnym w ramach Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości i Europejskiej Platformy Współpracy Klastrów; sugeruje, aby uczynić z unijnej polityki klastrowej integralną część nowej strategii przemysłowej UE.

26.

Pragnie podkreślić, że polityka spójności powinna stanowić istotny instrument wdrażający podejście do rozwoju przemysłowego ukierunkowane na konkretne obszary, aby uwzględnić zróżnicowany regionalnie wpływ transformacji na gospodarkę neutralną pod względem emisji dwutlenku węgla, oraz wzywa do opracowania odpowiednich celów i instrumentów wsparcia w kontekście planowania następnego etapu polityki spójności.

27.

Przyjmuje do wiadomości, że regiony potrzebują strategicznych wytycznych na potrzeby takiej transformacji przemysłowej, aby skutecznie i efektywnie zidentyfikować bieżące luki w swojej gotowości do transformacji przemysłowej; zwraca się zatem do Komisji o pomoc w opracowaniu narzędzi mogących stanowić jasny plan działania dla regionów obejmujący odpowiednio dostosowane podejście, aby zabezpieczyć przywództwo przemysłowe; narzędzie takie powinno stanowić uzupełnienie nowej strategii przemysłowej UE i pomagać regionom realizować powiązane inwestycje w zakresie polityki spójności w okresie programowania po 2020 r.

28.

Podkreśla potencjalną rolę administracji publicznej w zielonych zamówieniach publicznych ukierunkowanych na innowacje, np. w odniesieniu do zrównoważonej i inteligentnej mobilności lub w przemyśle budowlanym, oraz potrzebę zminimalizowania związanego z tym ryzyka dla władz regionalnych.

29.

Wyraża ubolewanie, że realizacja celu zrównoważonego rozwoju nr 9 dotyczącego budowania stabilnej infrastruktury, promowania zrównoważonego uprzemysłowienia sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz wspierania innowacyjności przyniosła jedynie umiarkowane postępy. W szczególności, wydatki krajowe brutto UE na badania i rozwój w relacji do PKB ustabilizowały się na poziomie nieco powyżej 2,0 % 7 ; pragnie podkreślić powolne tempo przyjmowania i rozpowszechniania innowacji w Europie; zwraca uwagę, że wiele innowacji w przemyśle koncentruje się na nowych modelach biznesowych łączących technologię cyfrową i koncepcje usług; zaznacza, że regiony mają do odegrania istotną rolę w przyspieszaniu przyjmowania i rozpowszechniania innowacji, np. poprzez europejską sieć ośrodków innowacji cyfrowych, zakłady pilotażowe i laboratoria branżowe; akcentuje potrzebę stworzenia nowych narzędzi, jak zaproponowano w rozporządzeniu Interreg w sprawie międzyregionalnych inwestycji innowacyjnych.

30.

Zwraca się do Komisji o wsparcie europejskiego przemysłu, w szczególności w regionach charakteryzujących się dużą energochłonnością, w procesie transformacji prowadzącej do neutralności klimatycznej do 2050 r., o ustanowienie ambitnych, acz realistycznych sektorowych celów średnio- i długoterminowych, które będą zgodne z Europejskim Zielonym Ładem i porozumieniem klimatycznym z Paryża, oraz zapewnienie planów działania służących ich osiągnięciu we współpracy z regionalnymi i lokalnymi zainteresowanymi stronami; podkreśla zarazem znaczenie transformacji, która będzie sprawiedliwa dla przedsiębiorstw i obywateli, jak określono w mechanizmie sprawiedliwej transformacji.

31.

Wzywa Europejską Radę ds. Innowacji, aby pomogła w skalowaniu wszystkich szybko rosnących przedsiębiorstw, nie tylko przedsiębiorstw typu startup; pragnie podkreślić, że bardzo szybko rosnące MŚP nie są nowymi, lecz istniejącymi przedsiębiorstwami, które znalazły nowy sposób rozwoju poprzez cyfryzację lub nadanie swojemu produktowi, procesowi lub swojej usłudze bardziej zrównoważonego charakteru.

32.

Zgadza się, że Europa powinna czerpać jak największe korzyści skali oraz jak najlepiej wykorzystać tempo i zakres zmian, pragnie jednak podkreślić, że rolą regionów jest oferowanie przestrzeni nie tylko dla innowacji ukierunkowanych na konkretne obszary, lecz również dla współpracujących regionów, aby pomóc zmobilizować ogromną różnorodność kompetencji w Europie w międzyregionalne łańcuchy wartości, które mogą konkurować z większymi przedsiębiorstwami spoza Europy; zwraca się do Komisji o dalsze umożliwienie współpracy w ramach międzyregionalnego łańcucha wartości poprzez zapewnienie finansowania międzyregionalnych przypadków demonstracji przemysłowej.

33.

Pragnie podkreślić potrzebę lepszego dostosowania kształcenia wyższego i zawodowego do ery cyfrowej; akcentuje rolę, jaką mogą odegrać ośrodki innowacji cyfrowych nie tylko w przyspieszaniu i rozpowszechnianiu innowacji, lecz również w szkoleniu siły roboczej na potrzeby przemysłu przyszłości; wskazuje na potrzebę dostępności takich ośrodków dla MŚP; zachęca Komisję do zapewnienia większego wsparcia dla budowania zdolności i wymiany doświadczeń, jak ma to miejsce np. w zaproszeniu do składania wniosków skierowanym do centrów doskonałości zawodowej.

34.

Popiera potrzebę utworzenia paktu na rzecz umiejętności; zwraca się do Komisji o włączenie do takiego paktu regionów jako ważnego partnera; pragnie podkreślić, że na szczeblu regionalnym funkcjonuje najlepsza organizacja pod względem koordynacji rozwijania umiejętności (doskonalenia zawodowego i zmiany kwalifikacji) oraz zapewnienia mobilności pracowników z sektorów rejestrujących spadek do wschodzących sektorów, oraz zwraca uwagę na znaczenie równego dostępu do możliwości przekwalifikowania dla pracowników, a także kierowników i przedsiębiorców w związku ze skutkami pandemii COVID-19.

35.

Przyjmuje do wiadomości potencjał projektów IPCEI i sojuszy; wzywa Komisję, aby uczyniła je bardziej włączającymi, pozwalając na uczestnictwo regionom i MŚP. W tym kontekście podkreśla potencjał współpracy między sektorem publicznym i prywatnym oraz tworzenia sojuszy przemysłowych, np. w dziedzinie technologii baterii, tworzyw sztucznych i mikroelektroniki, w celu wspierania rozwoju technologicznego i zapewnienia finansowania.

36.

Dostrzega geopolityczne zagrożenia związane z zagranicznymi inwestycjami i nadmierną zależnością od globalnych łańcuchów dostaw i wartości; zwraca się do Komisji, aby wzbogaciła strategię o środki mające pomóc w poradzeniu sobie z obecnym kryzysem wywołanym COVID-19 oraz aby przygotowała się na nowe przypadki pandemii w przyszłości w celu zapewnienia odporności europejskiego społeczeństwa i europejskiej gospodarki, np. przygotowując alternatywne europejskie łańcuchy dostaw środków medycznych oparte na niskich kosztach i oszczędnych innowacjach na wypadek nowych pandemii lub poważnych epidemii.

37.

Apeluje o europejskie ramy prawne dotyczące sztucznej inteligencji (AI), robotyki i powiązanych technologii 8 , uwzględniające zasady etyczne i prawa podstawowe przy ich opracowywaniu, wdrażaniu i stosowaniu, a także kwestie bezpieczeństwa i odpowiedzialności. Innowacyjność i konkurencyjność europejskiego przemysłu będą wymagać ram horyzontalnych odzwierciedlających wartości i zasady Unii Europejskiej. Zapewnią one konkretne wytyczne i pewność prawa zarówno obywatelom, jak i przedsiębiorstwom, w tym przedsiębiorstwom zlokalizowanym poza Europą. Obecnie brak jasnych przepisów dotyczących bezpieczeństwa i odpowiedzialności przyczynia się do braku pewności prawa dla konsumentów i przedsiębiorstw wytwarzających i wprowadzających do obrotu produkty, w których wykorzystuje się sztuczną inteligencję, jak również dla obywateli korzystających z jej zastosowań.

38.

Pragnie podkreślić znaczenie planu działania UE dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym, gdyż stanowi on impuls do tworzenia krótszych geograficznie łańcuchów dostaw; akcentuje, że gospodarka o obiegu zamkniętym ma wpływ na niemal każdy rodzaj klastra i przemysłu; pomimo trwających starań, by przekształcić tradycyjne modele gospodarcze i biznesowe, wiele MŚP nie jest gotowych na taką zmianę, wiele z nich chce podjąć działania, lecz nie wie, w jaki sposób; pragnie podkreślić, że mniejsze przedsiębiorstwa stają w obliczu niekorzystnej sytuacji, gdy przechodzą na model o obiegu zamkniętym, ze względu na swoje ograniczone zdolności, zasoby, ograniczony czas i dostępną wiedzę w zakresie inwestycji i powiązanej administracji, jak również zgodności z przepisami i normami; zwraca się do Komisji o opracowanie korzystniejszej polityki mającej na celu stymulowanie przejścia na model o obiegu zamkniętym; zwraca się do Komisji o przyjęcie przepisów umożliwiających takie przejście, nie zaś utrudniających je; w tym względzie korzystne dla gospodarki o obiegu zamkniętym byłoby wprowadzenie jednolitego rynku odpadów.

39.

Wzywa do renegocjacji Traktatu Karty Energetycznej w celu promowania inwestycji w zrównoważoną energię i dostosowania go do porozumienia paryskiego. Renegocjacja powinna również potwierdzić "prawo do regulacji" państw sygnatariuszy i ich organów publicznych.

40.

Popiera wprowadzenie zgodnego z zasadami WTO mechanizmu dostosowania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO₂, który wzmacnia działania w dziedzinie klimatu w skali światowej i chroni przemysł przed nieuczciwą konkurencją. Domaga się, by wnioski dotyczące nowych zasobów własnych UE zapewniały prostotę i przejrzystość, a zarazem chroniły kompetencje krajowe.

41.

Uważa, że aby utrzymać przywództwo technologiczne i zyskać suwerenność cyfrową i technologiczną, UE i państwa członkowskie powinny utrzymać prawo do blokowania wrogich przejęć unijnych przedsiębiorstw o strategicznym znaczeniu przez państwa trzecie lub podmioty nadzorowane przez takie państwa, i zwraca się do Komisji o wprowadzenie poprawek do polityki konkurencji, aby utrzymać żywotny europejski jednolity rynek przy jednoczesnym umacnianiu na światowych rynkach pozycji przedsiębiorstw mających siedzibę w UE.

42.

Zgadza się, że musimy zwiększyć inwestycje w innowacje; zwraca się do Komisji o promowanie kultury, w której akceptuje się porażkę; pragnie podkreślić, że porażka w zakresie innowacji może być bardzo cenną lekcją, pozwalającą znaleźć sposób odniesienia sukcesu, lecz wyłącznie w przypadku, gdy przedsiębiorstwa otrzymują drugą szansę, aby mogły zastosować wyciągnięte wnioski dotyczące nierealnych ścieżek działania; zwraca się zatem do Komisji o ułatwienie rozpowszechniania wyciąganych wniosków wśród regionalnych klastrów i sieci.

43.

Zwraca się do Komisji o zapewnienie wsparcia na rzecz regionów pomagających przedsiębiorstwom w znalezieniu odpowiednich europejskich partnerów, jeżeli chcą zmniejszyć swoją zależność od globalnych łańcuchów dostaw i, w szczególności, łańcuchów wartości, gdyż regiony mogą być pomocne w znajdowaniu partnerów i ułatwianiu wymiany.

44.

Zwraca się do Komisji, aby uwzględniła również zastosowanie kluczowych technologii cyfrowych, takich jak informatyka kwantowa, w strategicznych sektorach jako części strategicznej infrastruktury cyfrowej; pragnie podkreślić, że zastosowania takie mają zasadnicze znaczenie dla cyfrowej transformacji Europy pod względem zapewniania maksymalnego oddziaływania gospodarczego i społecznego; bez nich technologie cyfrowe pozostają rozwiązaniami niezidentyfikowanych problemów, podczas gdy przedsiębiorstwa poszukują sposobów na wykorzystanie możliwości biznesowych.

45.

Pragnie podkreślić znaczenie zaangażowania władz regionalnych oraz regionalnych klastrów i sieci w sojusze i postuluje, aby władze regionalne, lub chociaż przedstawiciel Komitetu Regionów, stanowiły część forum przemysłowego, szczególnie jeżeli chodzi o analizę ryzyka i potrzeb przemysłu w odniesieniu do ekosystemów przemysłowych, które zdaniem Komitetu Regionów składają się z "regionalnych" ekosystemów przedsiębiorczości i innowacji.

46.

Powtarza swój apel o większe wsparcie UE dla regionalnych ekosystemów i klastrów w ramach międzyregionalnych inwestycji innowacyjnych. Wsparcie to powinno bazować na zgodności z Zielonym Ładem i na podejściu przyjętym w kontekście inteligentnej specjalizacji oraz rozszerzaniu i pogłębianiu obecnych inicjatyw, takich jak Platforma Inteligentnej Specjalizacji na rzecz modernizacji przemysłu i pilotażowa inicjatywa dotycząca regionów będących w fazie transformacji przemysłowej; uważa, że ważne jest również opracowanie instrumentów wdrażania wspólnych międzyregionalnych projektów w zakresie inwestycji przemysłowych w ścisłej współpracy z regionami i partnerstwami na rzecz inteligentnej specjalizacji.

47.

Podkreśla, że podwójne transformacje odniosą sukces tylko wtedy, gdy wszystkie zainteresowane strony będą w równym stopniu zaangażowane w zmienioną strategię przemysłową UE; argumentuje, że jasna komunikacja i otwarty dialog ze wszystkimi zainteresowanymi stronami ma kluczowe znaczenie, ponieważ skala transformacji, przed którą stoi zarówno przemysł, jak i społeczeństwo, wymaga pilnych działań, wspólnej wizji i zintegrowanych rozwiązań dla wszystkich zainteresowanych stron i na wszystkich szczeblach polityki, ponieważ tylko podejście oparte na wielopoziomowym sprawowaniu rządów może zagwarantować, że zainteresowane strony uwzględnią decyzje dotyczące polityki gospodarczej o takiej skali.

48.

Wzywa Komisję do wprowadzenia środków mających na celu przestawienie produkcji przedsiębiorstw, co jest potrzebne w związku z rozprzestrzenianiem się pandemii COVID-19 i tym samym ze zmianą potrzeb poszczególnych społeczności.

49.

Wzywa Komisję do włączenia regionów i miast do procesu opracowywania nowej strategii przemysłowej dla Europy, powtarza, że regiony i miasta chcą i są w stanie dawać przykład co do kształtowania wymiaru działań ukierunkowanych na konkretne obszary związanego z dwojaką transformacją, przed jaką stoi europejski przemysł.

Sprawozdawca:	Jeannette BALJEU (NL/Renew Europe), członek zarządu prowincji Holandia Południowa
Dokument	Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady,
źródłowy:	Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Nowa strategia przemysłowa dla Europy" COM(2020) 102 final

Bruksela, dnia 14 października 2020 r.
	Apostolos TZITZIKOSTAS
	Przewodniczący
	Europejskiego Komitetu Regionów

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2020.440.125
Rodzaj:	Opinia
Tytuł:	Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Nowa strategia przemysłowa dla Europy.
Data aktu:	18/12/2020
Data ogłoszenia:	18/12/2020

Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Nowa strategia przemysłowa dla Europy.

Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Nowa strategia przemysłowa dla Europy

Zmiany w prawie

Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Dz.U.UE.C.2020.440.125