Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina,o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33.

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina,o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33

(2020/C 434/09)

(Dz.U.UE C z dnia 15 grudnia 2020 r.)

Niniejsza informacja zostaje opublikowana zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 ¹ .

INFORMACJA DOTYCZĄCA STANDARDOWEJ ZMIANY

"MINERVOIS-LA-LIVINIERE"

PDO-FR-A0667-AM01

Data złożenia: 9 września 2020 r.

OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY

1. Wydajność

W rozdziale I sekcja VIII specyfikacji - w odniesieniu do wydajności win ChNP - podstawową wydajność zmniejszono z 45 hl/ha do 42 hl/ha, a maksymalną wydajność - z 54 hl/ha do 51 hl/ha w celu dostosowania ich do wydajności win objetych nazwą pochodzenia, które wyprodukowano w regionie Minervois.

Zmianę maksymalnej wydajności uwzględniono także w jednolitym dokumencie w punkcie "Maksymalna wydajność".

2. Praktyki uprawy

W rozdziale I sekcja VI specyfikacji - w odniesieniu do sposobu prowadzenia winorośli:

– uzupełniono zasady dotyczące gęstości nasadzeń, aby od dnia 31 lipca 2019 r. dopuścić maksymalną gęstość nasadzeń 4 200 roślin na hektar zamiast 4 000 roślin,

– wysokość ulistnienia przycinanych krzewów zwiększono z 1,40 m² do 1,60 m² zewnętrznej powierzchni pokrywy roślinnej do produkcji 1 kg winogron, co bardziej odpowiada stałej wydajności,

– minimalną średnią ilość winogron z danej działki zmniejszono z 7 500 roślin na hektar do 7 000 roślin na hektar.

Celem zmian w specyfikacji jest dostosowanie warunków produkcji do rzeczywistych warunków w terenie.

Zmiany te uwzględniono także w jednolitym dokumencie w punkcie "Praktyki enologiczne".

3. Analityczne cechy charakterystyczne produktu

W rozdziale I sekcja VII specyfikacji - w odniesieniu do zbiorów - minimalną naturalną objętościową zawartość alkoholu zwiększono z 12,5 % do 13 %, a poziom, przy którym winogrona uznaje się za dojrzałe, ustanowiono według zawartości cukru mniejszej niż 218 g/l moszczu, a nie 212 g/l moszczu. Celem zmian w specyfikacji jest dostosowanie warunków produkcji do rzeczywistych warunków w terenie.

Zmiany te uwzględniono także w jednolitym dokumencie w punkcie "Analityczne cechy charakterystyczne" w sekcji "Opis wina lub win".

4. Mieszanie odmian

W sekcji IX specyfikacji w zasadach mieszania odmian określono, że udział odmian carignan N, cinsaut N, grenache N, mourvèdre N i syrah N łącznie musi wynosić co najmniej 80 % mieszaniny, a także dodano, że żadna z odmian nie może stanowić więcej niż 80 % mieszaniny.

Zmianę tę uwzględniono także w jednolitym dokumencie w punkcie "Praktyki enologiczne".

5. Data wprowadzenia win do obrotu

W sekcji IX specyfikacji - w odniesieniu do przetwarzania i pakowania win - usunięto wymóg wskazywania daty wprowadzenia win do obrotu między przedsiębiorcami oraz daty wprowadzenia win do obrotu w celu ich sprzedaży konsumentom, aby wykluczyć ryzyko nieuczciwej konkurencji wśród podmiotów.

Wymóg ten usunięto także z sekcji jednolitego dokumentu "Szczególne praktyki enologiczne".

6. Związek z obszarem geograficznym

W rozdziale I sekcja X specyfikacji - w odniesieniu do związku z obszarem geograficznym - zaktualizowano dane dotyczące produkcji win o określonym pochodzeniu, wykorzystując dane dotyczące zbioru z 2018 r., wskazując, że 45 producentów, w tym dwie spółdzielnie winiarskie, które wyprodukowały 20 % objętości, wyprodukowało 11 000 hl wina.

Dane te zaktualizowano w jednolitym dokumencie w punkcie "Związek z obszarem geograficznym".

W rozdziale I sekcja X specyfikacji - w odniesieniu do związku z obszarem geograficznym - w organoleptycznym opisie win dodano informację o tym, że w winach wyczuwalne są także nuty przypraw.

Informację tę uwzględniono także w jednolitym dokumencie w punkcie "Właściwości organoleptyczne" w sekcji "Opis wina lub win".

7. Obowiązki w zakresie składania oświadczeń

W rozdziale II specyfikacji - w odniesieniu do obowiązków producentów w zakresie składania oświadczeń - dodano następujące obowiązki:

– do uprzedniego oświadczenia dotyczącego działek przypisanych do produkcji oznaczenia należy dołączyć dokument określający działki nadające się do nawadniania,

– zgłoszeniu produktów do objęcia nazwą musi towarzyszyć kopia deklaracji zbiorów oraz, w stosownych przypadkach, kopia deklaracji produkcji lub - w przypadku nabywców winogron i moszczu - wyciąg z ewidencji zapasów.

Przedmiotowe zmiany nie dotyczą jednolitego dokumentu.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa produktu

Minervois-la-Liviniere

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP - chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

1. Wino

4. Opis wina lub win

Analityczne cechy charakterystyczne

Są to niemusujące czerwone wina wytrawne.

– Minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu tych win wynosi 13 %, a winogrona uznaje się za dojrzałe, kiedy ich zawartość cukru wynosi mniej niż 218 g/l moszczu.

– Zawartość kwasu jabłkowego w winach czerwonych gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub w opakowaniu nie przekracza 0,4 g/l.

– Zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach gotowych do wprowadzenia do obrotu luzem lub w opakowaniu:

– nie przekracza 3 g/l w przypadku win, w których naturalna objętościowa zawartość alkoholu nie przekracza 14 %,

– nie przekracza 4 g/l w przypadku win, w których naturalna objętościowa zawartość alkoholu jest większa niż 14 %.

– Kwasowość ogólna, kwasowość lotna i całkowita zawartość dwutlenku siarki są zgodne z wartościami określonymi w przepisach UE.

Ogólne analityczne cechy charakterystyczne

Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości)
Minimalna kwasowość ogólna
Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr)
Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr)

Właściwości organoleptyczne

Wina produkuje się poprzez mieszanie kilku odmian, zachowując tradycję winnic Langwedocji, przy czym większość mieszaniny stanowią odmiany grenache N, mourvedre N i syrah N. Wina mają intensywną, fioletową barwę z odcieniami terakoty oraz bogatą, gęstą konsystencję.

Są to złożone wina, które ewoluują w kierunku nut przypraw oraz gotowanych lub kandyzowanych owoców, a podczas dojrzewania w dębowych beczkach dopełniają je aromaty wanilii lub kakao.

Wina te są zawsze mocne i ciepłe, ich smak utrzymuje się, jest skoncentrowany i taninowy, ale zawsze odpowiednio zrównoważony. Wina te dobrze się przechowują, mimo upływu czasu rozpływają się w ustach i zachowują swoje aksamitne właściwości oraz delikatne ciepło i owocowy charakter, które są charakterystyczne dla wielkich win południa Francji.

5. Praktyki enologiczne

a) Szczególne praktyki enologiczne

Praktyka uprawy

Minimalna gęstość nasadzeń w winnicy wynosi 4 000 roślin na hektar. W przypadku winnic zasadzonych po dniu 31 lipca 2019 r. minimalna gęstość nasadzeń w winnicy wynosi 4 200 roślin na hektar.

Odstęp między rzędami winorośli nie może wynosić więcej niż 2,50 m.

Na każdą roślinę przypada maksymalnie 2,5 m² powierzchni. Powierzchnię tę oblicza się, mnożąc odstęp między rzędami przez odległość między roślinami.

– Cięcie wykonuje się najpóźniej przed fazą fenologiczną E (według Baggionili), tj. z trzema rozwiniętymi liśćmi na dwóch pierwszych oczkach.

– Winorośl przycina się krótko, pozostawiając maksymalnie 12 oczek na roślinę; każdy czop posiada maksymalnie dwa oczka.

– Winorośle odmiany syrah N można przycinać w formie jednoramiennego sznura Guyota, pozostawiając maksymalnie 10 oczek na łozie, w tym maksymalnie sześć oczek na długiej łozie, i nie więcej niż dwa czopy zastępcze maksymalnie po dwa oczka.

– Wysokość ulistnienia przycinanych krzewów musi wynosić 1,60 m² zewnętrznej powierzchni pokrywy roślinnej do produkcji 1 kg winogron; zasada ta ma zastosowanie od dnia 30 czerwca każdego roku.

– Maksymalna średnia ilość winogron z działki wynosi 7 000 kg z hektara.

– Można zezwolić na nawadnianie.

Szczególne praktyki enologiczne

Wina produkuje się przez mieszanie winogron, moszczu lub win co najmniej dwóch odmian.

– Udział odmian grenache N, lledonner pelut N, mourvèdre N i syrah N łącznie musi wynosić co najmniej 40 % mieszaniny.

– Udział odmian carignan N, cinsaut N, grenache N, mourvèdre N i syrah N łącznie musi wynosić co najmniej 80 % mieszaniny, a żadna z odmian nie może stanowić więcej niż 80 % mieszaniny.

– Wina muszą dojrzewać co najmniej do dnia 15 października roku następującego po roku zbiorów.

– Zakazane jest stosowanie termowinifikacji, kadzi do nieprzerwanej fermentacji, kadzi do odzyskiwania wytłoków z winogron, pionowych drylownic, separatorów gwintowych lub pras ślimakowych.

W praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie Unii oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.

b) Maksymalna wydajność

51 hektolitrów z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, ich fermentacja oraz wytwarzanie i dojrzewanie win odbywają się na obszarze następujących gmin:

– departament Aude: Azille,

– departament Hérault: Azillanet, Cesseras, Félines-Minervois, La Livinière, Siran.

7. Główne odmiany winorośli

carignan N

cinsaut N - cinsault

grenache N

lledoner pelut N

mourvèdre N - monastrell

piquepoul noir N

rivairenc N - aspiran noir

syrah N - shiraz

terret noir N

8. Opis związku lub związków

Opis obszaru geograficznego

Obszar geograficzny leży w centrum obszaru geograficznego objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia "Minervois" w regionie Petit Causse usytuowanym u podnóża pasma górskiego Montagne Noire i będącym najbardziej wysuniętą na południe częścią regionu Sewenny. Ten obszar geograficzny obejmuje terytorium pięciu gmin w departamencie Hérault oraz jednej gminy w departamencie Aude, położonych na południu Francji.

W tym krajobrazie zdominowanym przez jasne, otwarte krajobrazy i charakteryzującym się nierównym ukształtowaniem terenu obszary porośnięte winoroślą przeplatają się z pagórkami pokrytymi garigiem, sosnami, jałowcami i dębami i są poprzecinane dolinami cieków wodnych lub bardziej rozległymi nieckami.

Winnice znajdują się na wzgórzach o ekspozycji południowej/południowo-wschodniej, na wysokości 120-330 m.

Granice przedmiotowego obszaru geograficznego wyznaczają na zachodzie rzeka Ognon będąca dopływem Aude, a na wschodzie - masyw Serre d'Oupia i rzeka Espène.

Obszar ten należy do synkliny wypełnionej osadami molasowymi trzeciorzędu, którą w środku przecinają brzegi z piaskowca, od północy konglomeraty jeziornych wapieni, a na południu porozrzucane kamieniste tarasy.

Klimat charakteryzuje się niskimi rocznymi opadami deszczu na poziomie 400-500 mm oraz temperaturami rocznymi powyżej 14 °C, przy czym roczne nasłonecznienie przekracza 2 400 godzin.

Region Petit Causse jest chroniony przed deszczem przychodzącym z zachodu przez wzgórza Laure-Minervois, które stanowią naturalną barierę, natomiast masyw Serre d'Oupia zatrzymuje morskie powietrze znad Morza Śródziemnego. Gorący, suchy region, który latem doświadcza znaczącego deficytu wody, korzysta jednak z chłodnego nocnego przepływu powietrza, które schodzi z grzbietów Causse.

Informacje na temat produktu i czynników ludzkich mających wpływ na związek z obszarem

Winorośle są obecne w Minervois od czasów rzymskich.

Uprawę winorośli rozpoczęto w tym regionie po utworzeniu w 118 r. p.n.e. rzymskiej prowincji Galia Narbońska (Narbona) dzięki doskonałym połączeniom handlowym, w tym rzymskiej drodze łączącej Tuluzę z Lodève znajdującej się na północ od Via Domitia.

Ziemię w tych obszarach podarowano wielu weteranom legionów rzymskich, a oni założyli na niej winnice (villae). Wina przez nich produkowane eksportowano z powodzeniem w całym cesarstwie. W 92 r. n.e. cesarz Domicjan zakazał sadzenia nowych winnic, aby zapobiec konkurencji.

Nazwy trzech gmin świadczą o tradycji uprawy winorośli w tamtym okresie: La Livinière w odniesieniu do "Cella Vinaria" (piwnica winna), Siran w odniesieniu do "Villa de Sirius", której nazwa pochodzi od pierwszego rzymskiego legionisty, który osiedlił się w tym regionie, oraz Félines pochodzące od "Figulina", co oanacza pracownia ceramiki (zwłaszcza amfor).

Tradycja uprawy winorośli w tym regionie stała się nierozerwalnie powiązana z historią Langwedocji i wielkich inwazji z III i VI wieku. Po nich nastąpiły podboje Saracenów, które utrudniły rozwój uprawy winorośli w okresie od VII do IX wieku. Uprawa winorośli została wznowiona pod wpływem opactw benedyktynów takich jak Agnan de Caunes lub Saint-Jean.

Otwarcie Kanału Południowego w 1680 r., usprawnienie sieci dróg oraz powstanie kolei w XIX w. przyczyniły się do rozwoju uprawy winorośli jako monokultury. Dobrobyt zaburzyły epidemia filoksery i nadprodukcja, która osiągnęła bardzo wysoki poziom, powodując w 1907 r. kryzys w branży winiarskiej. Kryzys doprowadził do buntu producentów wina na południu Francji, ale także przyczynił się do tego, że zaczęli oni się organizować, głównie przez łączenie się w systemie spółdzielni.

W 1922 r. w regionie Minervois utworzono stowarzyszenie ochrony producentów wina. Wino "Minervois", które z początku, w 1951 r., uznano za "Wino wysokiej jakości pochodzące ze ściśle określonego obszaru", dekretem z dnia 15 lutego 1985 r. uznano - po konwersji odmian i narzuceniu bardziej szczegółowych warunków produkcji - za wino objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia.

Producenci wina z La Liviniere zawsze byli jednak przekonani, że ich ziemia i wiedza specjalistyczna pozwolą na uzyskiwanie wyjątkowego czerwonego wina. Na samym początku lat 70. XX wieku, z pomocą struktur technicznych i pod wpływem spółdzielni winiarskiej gminy La Liviniere prowadzonej przez Maurice'a Piccininiego, producenci wina starali się jak najlepiej dopasować odmiany do obszaru obsadzania, optymalizując techniki przycinania i formowania, zbierając winogrona przy optymalnej dojrzałości i usprawniając techniki produkcji wina. W 1988 r. Maurice Piccinini utworzył stowarzyszenie obrońców winiarzy. Kontrolowaną nazwę pochodzenia "Minervois-La Liviniere" uznano w 1999 r.

W 2018 r. 45 producentów, w tym dwie spółdzielnie winiarskie, które wyprodukowały 20 % objętości, wyprodukowało 11 000 hl wina.

Wina produkuje się poprzez mieszanie kilku odmian, zachowując tradycję winnic Langwedocji, przy czym większość mieszaniny stanowią odmiany grenache N, mourvedre N i syrah N.

Związki przyczynowe

Klimat w tym obszarze geograficznym - osłanianym od wschodu i zachodu przed wpływami klimatu morskiego oraz mającym ekspozycję południową/południowo-wschodnią - jest ciepły i suchy. Obszar ten usytuowany jest u podnóża pasma górskiego Montagne Noire, a dzięki różnicom w wysokości terenu nocą temperatura na tym obszarze jest mimo wszystko niska.

Te specyficzne warunki przyczyniają się do osiągania przez winogrona optymalnej dojrzałości, pewnej kwasowości i równowagi między alkoholem a taninami.

Działki, z których mają być zbierane winogrona, są wyraźnie oznakowane. Preferowane są odpowiednio wyeksponowane ilasto-wapienne gleby o dużej ilości kamieni, dzięki którym zbiory w naturalny sposób utrzymują się na niskim poziomie. Warunki te umożliwiają producentom dopasowanie odmiany do miejsca, co przyczynia się do szczególnie skoncentrowanego i mocnego charakteru win.

Odmiana grenache N nadaje ciepły i krągły smak oraz preferuje kamieniste tarasy i margle. Syrah N to odmiana charakteryzująca się wczesnym zawiązywaniem pąków, która wnosi słodycz i owocowe aromaty. Cinsaut N i carignan N to odmiany historyczne. Pierwsza z nich wnosi finezję, druga - strukturę i taniny. Odmiana mourvedre N wnosi delikatne taniny i nutę przypraw.

Przez pokolenia producenci z powodzeniem dostosowywali techniki uprawy winorośli, aby wydobyć z winogron to, co najlepsze. Na początku wprowadzono okres dojrzewania po fermentacji w kadzi, aby produkowane wino miało złożony aromat oraz przede wszystkim aby zapewnić krągłość i łagodność tanin. Aby to osiągnąć, w specyfikacji jako minimalny okres dojrzewania wskazano dzień 15 października roku następującego po roku zbiorów.

Historia produkcji wina na tym obszarze geograficznym sięga 2 000 lat wstecz. W całym regionie wszechobecne są odniesienia do Cesarstwa Rzymskiego, zarówno w nazwach, jak i w architekturze. Na obszarze tym jest wiele zabytków i śladów przeszłości, takich jak kościół Notre-Dame de Centeilles w gminie Sirian zbudowany na miejscu rzymskiej willi, której dawne kolumny nadal są widoczne.

Większość posiadłości powstała na terenie villae dawnych legionistów, a winnice do dziś zdobią charakterystyczne dla tego regionu, często wielowiekowe, chaty z suchego kamienia nazywane capitelles.

Producentom z tego regionu udało się przejąć sugestywną nazwę miejsca przesiąkniętego historią i sprawić, że stała się znana, jako nowoczesna i dobrze rozpoznawalna kontrolowana nazwa pochodzenia.

Wino o kontrolowanej nazwie pochodzenia "Minervois-La Liviniere" jest jednym ze sztandarowych win regionu Lan- gwedocji.

"Livinage" - wydarzenie stworzone na początku lat 90. XX wieku, które stanowi pieczęć renomy i szlachectwa tej kontrolowanej nazwy pochodzenia - stało się wydarzeniem, którego nie można przegapić. Uczestniczą w nim specjaliści z branży winiarskiej i dziennikarze, aby skosztować win, spotkać się z producentami i odkryć bogatą różnorodność tego obszaru.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

– Wina, które zgłasza się do objęcia kontrolowaną nazwą "Minervois-La Livinière" na warunkach określonych w niniejszej specyfikacji oraz które prezentuje się pod tą kontrolowaną nazwą, nie mogą być zgłaszane po zbiorach, oferowane konsumentom, wysyłane, wprowadzane do obrotu ani sprzedawane bez podania w deklaracji zbiorów, w reklamach, na ulotkach, etykietach, fakturach ani na opakowaniach wyraźną czytelną czcionką kontrolowanej nazwy wraz ze słowami "Appellation contrôlée" [kontrolowana nazwa].

– Określenia fakultatywne, których stosowanie, zgodnie z przepisami Unii, mogą regulować państwa członkowskie, zapisuje się czcionką o wymiarach (wysokość, szerokość i grubość) nieprzekraczających dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

– Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia można umieścić nazwę większej jednostki geograficznej "Languedoc".

– Czcionka, którą zapisana jest ta nazwa, nie może być większa (wysokość lub szerokość) niż połowa wielkości czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym

Opis wymogu

Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, dopuszczony na zasadzie wyjątku do produkcji, przetwarzania i dojrzewania win, składa się z terytoriów lub ich części należących do następujących gmin departamentu Aude:

– Pépieux;

– Peyriac-Minervois: miejscowość w Les Tuileries d'Affiac.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-b203f5e5-0950-4f4c-8407-65615a1d0791

1 Dz.U. L 9 z 11.1.2019, s. 2.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2020.434.12
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia standardowej zmiany w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina,o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33.
• Data aktu: 15/12/2020
• Data ogłoszenia: 15/12/2020