(2020/C 249/01)(Dz.U.UE C z dnia 29 lipca 2020 r.)
RADA GENERALNA EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 1 , w szczególności art. 3 ust. 2 lit. b), d) i f) oraz art. 16-18,
uwzględniając decyzję Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2011/1 z dnia 20 stycznia 2011 r. ustanawiającą regulamin Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 2 , w szczególności art. 15 ust. 3 lit. e) oraz art. 18-20,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Wybuch pandemii koronawirusa (COVID-19) i nałożone następnie środki mające powstrzymać jej rozprzestrzenianie się stanowią istotny wstrząs dla gospodarek europejskich. Państwa członkowskie wprowadzają moratoria na spłatę zadłużenia i publiczne systemy gwarancji oraz inne środki o charakterze fiskalnym w celu ochrony przedsiębiorstw i gospodarstw domowych przed skutkami pandemii. Chociaż środki te są skierowane do sektora niefinansowego, mają one wpływ na stabilność finansową.
(2) Skuteczność tych środków w zakresie utrzymania stabilności finansowej zależeć będzie od ich skali oraz założeń. Powinny one być uważnie monitorowane na szczeblu krajowym, tak aby w odpowiednim czasie możliwe było ich dostosowanie przy wykorzystaniu elastyczności przewidzianej w tymczasowych unijnych zasadach dotyczących pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście epidemii COVID-19 3 .
(3) Biorąc pod uwagę wysoki stopień integracji gospodarek państw członkowskich, środki wdrożone przez jedno państwo członkowskie będą miały wpływ na inne państwa członkowskie z uwagi na ich pozytywne lub negatywne efekty zewnętrzne. Takie efekty zewnętrzne należy uwzględnić w kompleksowej ocenie wpływu na stabilność finansową w całej Unii środków podejmowanych przez organy krajowe w celu ochrony gospodarki realnej w związku z pandemią COVID-19.
(4) Zapewnienie skuteczności środków krajowych służących utrzymaniu stabilności finansowej wymaga ścisłego monitorowania i współpracy między krajowymi organami makroostrożnościowymi a krajowymi organami podatkowymi i organami nadzoru, zgodnie z ich odpowiednimi kompetencjami. W dniu 14 maja 2020 r. Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) wystosowała pismo do krajowych organów podatkowych Unii, zachęcając do wczesnego rozpoczęcia intensywnego dialogu między odpowiednimi organami na szczeblu krajowym 4 .
(5) ERRS jest odpowiedzialna za nadzór makroostrożnościowy nad systemem finansowym w Unii i przyczynia się do ograniczania ryzyka systemowego i zapobiegania mu. W tym celu ERRS zamierza monitorować i regularnie omawiać wpływ na stabilność finansową w całej Unii krajowych środków wprowadzonych w celu ochrony gospodarki realnej w odpowiedzi na pandemię COVID-19. ERRS zamierza skupić się w szczególności na skutkach transgranicz- nych i międzysektorowych. Monitorowanie takie powinno być kontynuowane tak długo, jak długo środki te będą miały potencjalny wpływ na stabilność finansową w Unii.
(6) Na potrzeby monitorowania wpływu takich środków na stabilność finansową w całej Unii konieczne będzie przekazywanie istotnych informacji krajowych przez krajowe organy nadzoru makroostrożnościowego. Zwracając się o odpowiednie informacje, ERRS powinna uwzględniać zasadę proporcjonalności i unikać powielania wymogów sprawozdawczych, skupiając się na informacjach, które nie są dostępne z innych źródeł.
(7) Celem ERRS jest uzupełnienie i usprawnienie monitorowania i oceny prowadzonych na szczeblu krajowym. ERRS pragnie zapewnić lepszą wymianę doświadczeń i wczesne rozpoznawanie problemów transgranicznych i między- sektorowych. Na późniejszym etapie ERRS zapewni także koordynację w zakresie stopniowego wycofywania zastosowanych środków. W tym celu ERRS zamierza ustanowić kanał wymiany informacji na potrzeby organów objętych obowiązkiem sprawozdawczym.
(8) Niniejsze zalecenie nie nakłada nowych obowiązków sprawozdawczych na sektor usług finansowych. W celu uzyskania informacji ERRS powinna polegać na przekazywanych przez krajowe organy makroostrożnościowe danych zgromadzonych na potrzeby monitorowania krajowego, opierających się z kolei na sprawozdaniach krajowych organów podatkowych i agencji rządowych zaangażowanych we wdrażanie danych środków. ERRS powinna również opierać się na danych zgromadzonych przez jej instytucje członkowskie, w szczególności Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Europejski Bank Centralny i Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji.
(9) Niniejsze zalecenie nie narusza kompetencji banków centralnych Unii w zakresie polityki pieniężnej.
(10) Zalecenia ERRS są publikowane po poinformowaniu ich adresatów oraz po poinformowaniu Rady Unii Europejskiej przez Radę Generalną o zamiarze wydania zalecenia i umożliwieniu Radzie zajęcia stanowiska w tym zakresie,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 27 maja 2020 r.
|
W imieniu Rady Generalnej ERRS |
|
Francesco MAZZAFERRO |
|
Szef Sekretariatu ERRS |
1 Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1
2 Dz.U. C 58 z 24.2.2011, s. 4
3 Komunikat Komisji, Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (2020/C 91 I/01) (Dz.U. C 91 I z 20.3.2020, s. 1) oraz powiązane dokumenty dotyczące zasad pomocy państwa i koronawirusa dostępne pod adresem: https://ec.europa.eu/competition/state_aid/what_is_new/coyid_19.html*
5 Zalecenie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2011/3 z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie mandatu makroostrożnoś- ciowego organów krajowych (Dz.U. C 41 z 14.2.2012, s. 1).
6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościo- wych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).