Zgodnie z art. 45 ust. 1 protokołu wszedł on w życie dnia 25 września 2018 r. Zgodnie z art. 45 ust. 2 protokołu wchodzi on w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 21 grudnia 2023 r.Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:
1) stronami wyżej wymienionego protokołu są:
Królestwo Arabii Saudyjskiej
Republika Austrii
Królestwo Belgii
Republika Beninu
Federacyjna Republika Brazylii
Burkina Faso
Republika Chorwacji
Republika Cypryjska
Republika Czadu
Czarnogóra
Republika Czeska
Arabska Republika Egiptu
Republika Ekwadoru
Królestwo Eswatini
Republika Fidżi
Republika Francuska
Republika Gabońska
Republika Gambii
Republika Ghany
Republika Grecka
Republika Gwinei
Królestwo Hiszpanii
Republika Indii
Republika Iraku
Islamska Republika Iranu
Państwo Katar
Republika Kenii
Związek Komorów
Republika Konga
Republika Kostaryki
Państwo Kuwejt
Republika Litewska
Wielkie Księstwo Luksemburga
Republika Łotewska
Republika Madagaskaru
Republika Mali
Republika Malty
Republika Mauritiusu
Republika Mołdawii
Mongolia
Królestwo Niderlandów 2
Republika Federalna Niemiec
Republika Nigru
Republika Nikaragui
Federalna Republika Nigerii
Królestwo Norwegii
Islamska Republika Pakistanu
Republika Panamy
Republika Paragwaju
Republika Portugalska
Republika Rwandy
Niezależne Państwo Samoa
Republika Senegalu
Republika Serbii
Republika Seszeli
Republika Słowacka
Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki
Królestwo Szwecji
Republika Togijska
Republika Turcji
Turkmenistan
Unia Europejska
Wschodnia Republika Urugwaju
Węgry
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Republika Wybrzeża Kości Słoniowej
Republika Zielonego Przylądka
2) podczas złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia albo zatwierdzenia wymienione niżej państwa i organizacja międzynarodowa złożyły następujące deklaracje:
Republika Kostaryki
Deklaracja:
"W przypadku Republiki Kostaryki, do celów wykonania artykułu 27 Protokołu, Ministerstwa Skarbu, Zdrowia Publicznego, Gospodarki, Handlu i Przemysłu, Spraw Wewnętrznych i Policji oraz Bezpieczeństwa Publicznego będą odpowiedzialne za proponowanie wszelkich zmian do krajowych ustaw, rozporządzeń i przepisów ogólnie, które mogą być wymagane w celu zapewnienia zgodności z niniejszym protokołem, w ramach ich kompetencji i uprawnień oraz bez uszczerbku dla konstytucyjnych uprawnień przyznanych władzom ustawodawczej i wykonawczej."
Republic of Costa Rica
Declaration:
"In the case of the Republic of Costa Rica, for the purposes of the implementation of article 27 of the Protocol, the Ministries of the Treasury, Public Health, Economic Affairs, Trade and Industry, the Interior and Police, and Public Security shall be responsible for proposing any amendments to domestic laws, regulations and rules in general that might be required for compliance with this Protocol, within their competencies and powers, and without prejudice to the constitutional powers vested in the legislative and executive branches."
Unia Europejska
Deklaracja na podstawie art. 44:
"Unia Europejska (UE) składa, zgodnie z artykułem 44 Protokołu w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi do Ramowej Konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o Ograniczeniu Użycia Tytoniu (zwanym dalej "Protokołem FCTC"), następującą deklarację kompetencji określającą kategorie i dziedziny polityki, co do których państwa członkowskie UE powierzyły UE kompetencje w dziedzinach objętych Protokołem FCTC.
1. Zasady ogólne
Kategorie i dziedziny kompetencji Unii określono w artykułach od 2 do 6 TFUE. Jeżeli Traktaty przyznają UE wyłączną kompetencję w określonej dziedzinie, jedynie UE może stanowić prawo oraz przyjmować akty prawnie wiążące, natomiast państwa członkowskie mogą to czynić wyłącznie z upoważnienia UE lub w celu wykonania aktów UE. Jeżeli Traktaty przyznają UE w określonej dziedzinie kompetencję dzieloną z państwami członkowskimi, UE i państwa członkowskie mogą stanowić prawo i przyjmować akty prawnie wiążące w tej dziedzinie. Państwa członkowskie wykonują swoją kompetencję w zakresie, w jakim UE nie wykonała swojej kompetencji. Państwa członkowskie ponownie wykonują swoją kompetencję w zakresie, w jakim UE postanowiła zaprzestać wykonywania swojej kompetencji.
Jeśli chodzi o zawieranie umów międzynarodowych, w odniesieniu do dziedzin polityki wymienionych w artykule 3 ustęp 1 TFUE, jedynie UE jest uprawniona do działania. W przypadku dziedzin polityki wymienionych w artykule 4 ustęp 2 TFUE, UE i jej państwa członkowskie dzielą kompetencje, ale jedynie UE jest uprawniona do działania, kiedy planowane działanie jest niezbędne do umożliwienia Unii wykonywania jej wewnętrznych kompetencji, lub w zakresie, w jakim postanowienia umów mogą wpływać na wspólne zasady lub zmieniać ich zakres w rozumieniu artykułu 3 ustęp 2 TFUE; w przeciwnym przypadku (tj. warunki określone w artykule 3 ustęp 2 TFUE nie zostały spełnione) państwa członkowskie mogą wykonywać swoje kompetencje do działania w tych dziedzinach polityki.
Kompetencje nieprzyznane UE na mocy traktatów należą do zakresu kompetencji państw członkowskich UE.
UE będzie należycie informować o wszelkich istotnych zmianach w zakresie swoich kompetencji, zgodnie z artykułem 44 Protokołu, przy czym nie będzie to stanowić warunku wykonywania posiadanych przez nią kompetencji w sprawach objętych Protokołem FCTC.
2. Wyłączna kompetencja UE
2.1. UE ma wyłączną kompetencję w odniesieniu do tych kwestii objętych Protokołem FCTC, które wchodzą w zakres wspólnej polityki handlowej UE (artykuł 207 TFUE).
2.2. UE ma ponadto wyłączną kompetencję w odniesieniu do tych kwestii objętych Protokołem FCTC, które wchodzą w zakres współpracy celnej (artykuł 33 TFUE), harmonizacji ustawodawstw w dziedzinie rynku wewnętrznego (artykuły 113 i 114 TFUE), współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych (artykuł 82 TFUE) oraz definicji przestępstw (artykuł 83 TFUE) jedynie w takim zakresie, w jakim akt unijny zawiera wspólne przepisy, na które mogą mieć wpływ postanowienia Protokołu FCTC lub których zakres może zostać zmieniony postanowieniami Protokołu FCTC.
Poniższy wykaz aktów unijnych przedstawia zakres, w jakim Unia sprawuje swoją wewnętrzną kompetencję w tych dziedzinach zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zakres wyłącznej kompetencji Unii wynikający z tych aktów należy oceniać na podstawie szczegółowych przepisów każdego aktu; w szczególności dotyczy to zakresu, w jakim akty te ustanawiają wspólne przepisy, na które mogą mieć wpływ postanowienia Protokołu FCTC lub akt przyjęty w ramach jego wykonania, lub których zakres może zostać zmieniony postanowieniami Protokołu FCTC lub takiego aktu.
- Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich w sprawie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylająca dyrektywę 2001/37/WE (Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014, s. 1);
- Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz. Urz. UE L 309 z 25.11.2005, s. 15);
- Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, s. 1);
- Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 z 14.01.2009, s. 12);
- Dyrektywa Rady 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (Dz. Urz. UE L 176 z 05.07.2011, s. 24);
- Decyzja ramowa Rady 2001/500/WSiSW z dnia 26 czerwca 2001 r. w sprawie prania brudnych pieniędzy oraz identyfikacji, wykrywania, zamrożenia, zajęcia i konfiskaty narzędzi oraz zysków pochodzących z przestępstwa (Dz. Urz. UE L 182 z 05.07.2001, s. 1);
- Akt Rady z dnia 26 lipca 1995 r. ustalający Konwencję w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. UE C 316 z 27.11.1995, s. 48).
3. Kompetencje państw członkowskich
W przypadku pozostałych kwestii objętych Protokołem FCTC niewymienionych w pkt 2.1 i 2.2, w odniesieniu do których UE nie ma wyłącznych kompetencji, kompetencje posiadają państwa członkowskie."
grafika
