W stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2012 r. przepisy nie wskazywały zasad zmiany rachunkowej metody ustalania różnic kursowych przez podatników przejmujących majątek innych podmiotów w wyniku połączenia lub podziału. Nie było więc jasne, czy podmioty powstałe z podziału lub połączenia oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek połączenia lub podziału podatnika miały obowiązek dalszego stosowania tej metody, czy też nie.
Dopiero ustawa z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 178, poz. 1059), która weszła w życie 1 stycznia 2012 r. określiła zasady dotyczące zmiany rachunkowej metody ustalania różnic kursowych, jeżeli przed połączeniem lub podziałem podatnicy stosowali metodę rachunkową. W przypadku połączeń lub podziałów podmiotów, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów, stworzona została dogodna dla podatników możliwość rezygnacji z rachunkowej metody ustalania różnic kursowych, przed zakończeniem obowiązkowego okresu stosowania tej metody przez trzy lata. Podatnicy zawiadamiając naczelnika urzędu skarbowego mogą dokonać tej rezygnacji na zasadach określonych w art. 9b ust. 6 ustawy o CIT.
Nowelizacja dokonała też uproszczenia podatkowych zasad ustalania różnic kursowych oraz ujednoliciła je z przepisami art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości poprzez zastosowanie rozwiązania, zgodnie z którym przy ustalaniu różnic kursowych należy uwzględniać kursy faktycznie zastosowane w przypadku otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań oraz sprzedaży lub kupna walut obcych. W pozostałych przypadkach, a także gdy nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.
Symetryczna zmiana została wprowadzona i obowiązuje w treści art. 24c ust. 4 ustawy o PIT.