Zakup usług poza SSE nie zabierze zwolnienia w CIT

Zakup towarów i usług od podmiotów zewnętrznych nie prowadzi automatycznie do utraty zwolnienia podatkowego w części odnoszącej się do tych zakupów. Tak wskazał NSA w wyroku z 10 września 2015 r.

W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się spółka produkcyjna. Spółka wskazała, że w lipcu 2008 r. teren, na którym zlokalizowany był istniejący i funkcjonujący zakład spółki, został objęty granicami specjalnej strefy ekonomicznej. W sierpniu 2008 r. spółka otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie strefy.

Spółka wskazała, że proces produkcyjny wyrobów gotowych wskazanych w zezwoleniu obejmuje szereg czynności (działań), które są realizowane we własnym zakresie przez spółkę na terenie zakładu produkcyjnego objętego granicami strefy oraz przez jej podwykonawców. Te usługi podwykonawcze są fizycznie wykonywane poza terenem strefy. Czynności wykonywane w ramach usług stanowią niezbędny, aczkolwiek nie kluczowy element procesu produkcyjnego wyrobów gotowych wskazanych w zezwoleniu.

Spółka zapytała fiskusa, czy wydatki na zakup usług realizowanych przez podwykonawców poza terenem sse, stanowiących element procesu produkcyjnego wyrobów gotowych należy uznać za koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Spółka uznała, że koszty tych usług stanowią dla spółki koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania CIT.

Fiskus się nie zgodził. Organ uznał, że jeżeli jakaś faza działalności strefowej nie jest prowadzona na terenie strefy, to w tej części dochód spółki nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT i winien być wyłączony z dochodu podlegającego zwolnieniu strefowemu. Winno to nastąpić poprzez wydzielenie właściwej części przychodów, która odpowiada poniesionym kosztom, tak, aby możliwe było określenie wyniku finansowego na tej fazie produkcji (tj. koszty tej fazy produkcji plus marża). Natomiast koszty uzyskania przychodów należy, w ocenie organu, ustalić na podstawie rzeczywistych kosztów wytworzenia poza strefą (dotyczy to kosztów, które da się bezpośrednio przypisać do tej fazy produkcji). W odniesieniu do kosztów, co do których spółka nie jest w stanie dokonać takiego podziału, bowiem są to koszty wspólne, to można zastosować zasadę proporcjonalnego ich rozliczenia.

Sprawa jednak ostatecznie trafiła do NSA. Zdaniem sądu, fiskus nie ma racji. Jak podkreślił sąd, spółka poza terenem strefy nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Oczekiwanie, by wyodrębniła ona w sztuczny sposób niewielki wycinek produkcji realizowanej na terenie strefy tylko z tego powodu, że korzysta z usług podwykonawców, nie znajduje ani prawnego, ani racjonalnego uzasadnienia. Analizując procesy produkcyjne w obecnych realiach życia gospodarczego można zaobserwować ich wysoką specjalizację, co powoduje, że niezbędne staje się korzystanie z towarów i usług dostarczanych przez inne podmioty.

Według sądu, trudno sobie wyobrazić jakąkolwiek działalność gospodarczą, w której podmiot nie korzysta z zakupu towarów i usług od podmiotów działających poza strefą. W zakresie usług każdy podmiot korzysta przecież z dostarczanych: wody, prądu i innych mediów. Poza tym podmioty kupują usługi: transportowe, ochrony mienia, obsługi rachunkowej czy prawnej, które świadczą podmioty spoza SSE. Tego rodzaju usług nikt jednak nie bierze pod uwagę przy analizie tego, czy ich zakup od podmiotów spoza strefy wpływa na wielkość zwolnienia podatkowego dla podmiotów działających na terenie SSE.

Zdaniem sądu, zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy miała ta okoliczność, że sporne usługi miały jedynie charakter pomocniczy w stosunku do zasadniczego procesu produkcyjnego wyrobów gotowych wskazanych w zezwoleniu. Według sądu, cele, dla których tworzy się SSE, są nadal osiąganie przez spółkę, mimo realizacji pomocniczych etapów produkcji poza terenem strefy. W konsekwencji nie istnieją przeszkody, by wydatki poniesione poza strefą na usługi subsydiarne w celu prowadzenia przez skarżącą działalności gospodarczej w SSE uznać za koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Wyrok NSA z 10 września 2015 r., sygn. akt II FSK 1766/13

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego

Dowiedz się więcej z książki
	CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość rzetelna i aktualna wiedza darmowa wysyłka od 50 zł