W sprawie rozpoznanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 24 czerwca 2014 r. spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji podatkowej. Miała wątpliwości, czy może zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z organizacją szkolenia składającego się z części merytorycznej i integracyjno-rozrywkowej, w której uczestniczą pracownicy spółki i handlowcy. W związku ze szkoleniami spółka ponosi wydatki związane z wynajmem pomieszczeń, transportem, zakwaterowaniem, wyżywieniem, przygotowaniem materiałów szkoleniowych i częścią integracyjno-rozrywkową. Spółka w ramach prowadzonej działalności w zakresie sprzedaży obuwia sportowego współpracuje z przedstawicielami handlowymi, którzy zajmują się pozyskiwaniem i obsługą klientów na jej rzecz. Handlowcy nie są pracownikami spółki, lecz niezależnymi przedstawicielami handlowymi.

W ocenie spółki wskazane wyżej wydatki może w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ istnieje związek pomiędzy kosztem organizacji takich spotkań a korzyścią w postaci bardziej wyedukowanej, zgranej i lepiej zmotywowanej załogi. Spółka wskazała też, że wydatki te stanowią inwestycję spółki w rozwój zasobów ludzkich i prowadzą do wzrostu efektywności pracy pracowników, a w konsekwencji wzrostu przychodów firmy.

Stanowisko fiskusa i sądu

Dyrektor izby skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko spółki dotyczące części merytorycznej szkolenia, w której uczestniczą pracownicy spółki i handlowcy oraz części integracyjno-rozrywkowej, w której uczestniczą pracownicy spółki. Natomiast za nieprawidłowe uznał stanowisko w zakresie dotyczącym części integracyjno-rozrywkowej szkolenia, w której uczestniczą handlowcy.

Spółka zaskarżyła interpretację podatkową do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Sąd oddalił skargę i podzielił stanowisko dyrektora izby skarbowej.

W uzasadnieniu wyroku sąd podkreślił, że spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na organizację części merytorycznej szkolenia, czyli poświęconej zagadnieniom związanym z budowaniem sieci sprzedaży, określaniu technik sprzedaży, informowaniu o cechach sprzedawanych towarów, nakreślaniu planów sprzedaży i innych tego typu zagadnień związanych ściśle z uzyskiwaniem przez spółkę przychodów. W skład tych kosztów wchodzić mogą koszty wynajmu sali do organizowania takich zajęć, koszt wykładowców, wyżywienie, czy też zapewnienie uczestnikom szkolenia noclegu, jeżeli trwa ono dłużej niż jeden dzień.

Spółka nie może natomiast zaliczyć do kosztów wydatków na imprezy integracyjno-rozrywkowe dla handlowców – samodzielnych podmiotów gospodarczych stanowiących sieć sprzedaży tej spółki. Dyrektor izby skarbowej słusznie rozróżnił pozycję prawną pracowników spółki oraz handlowców, nie będących jej pracownikami. Pracownik spółki wykonuje bowiem swoją pracę na podstawie Kodeksu pracy. Spółka jako pracodawca ma zatem prawo stosować różne systemy motywacyjne wobec pracowników. Nie ma natomiast możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów spółki wydatków na motywowanie handlowców, jako niezależnych przedsiębiorców. Jeżeli pracownik pracuje, bo tak wynika z umowy o pracę, przedsiębiorca wówczas podejmuje działalność z uwagi na swoją wolę prowadzenia takiej działalności i sam motywuje się do osiągania jak najlepszych wyników.

Spółka nie może zatem tłumaczyć organizowania imprez integracyjno–rozrywkowych dla przedsiębiorców koniecznością motywowania ich do lepszego prowadzenia działalności gospodarczej przynoszącej im, a w konsekwencji i ich kontrahentom większych zysków – uznał sąd.

Kancelaria Prawna Skarbiec, specjalizuje się w kompleksowej obsłudze prawnej podmiotów gospodarczych.