Istota sprawy sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, jaką stawkę podatku od nieruchomości będącej współwłasnością osoby fizycznej oraz osoby prawnej, przy czym tylko ta ostatnia prowadzi działalność gospodarczą, ma zastosować organ podatkowy – w sytuacji, gdy pomiędzy współwłaścicielami istnieje umowa o podziale nieruchomości do korzystania (użytkowania). Tym samym spór koncentruje się wokół kwestii czy pomimo tego, że drugi ze współwłaścicieli tej nieruchomości, nie prowadzi osobiście działalności gospodarczej, powinien płacić podatek od tej nieruchomości według podwyższonej stawki właściwej dla przedsiębiorców.

Zdaniem organów podatkowych nie można dokonać wymiaru podatku osobno dla każdego ze współwłaścicieli. Jeżeli nieruchomość stanowi przedmiot współwłasności (współposiadania), obowiązek podatkowy od tej nieruchomości ciąży solidarnie na wszystkich właścicielach (współposiadaczach). Oznacza to, że każdy ze współwłaścicieli (współposiadaczy) jest zobowiązany do zapłaty całej kwoty podatku obciążającego wspólną nieruchomość. Z kolei według podatnika – co do zasady – jest wprost przeciwnie, a stanowisko organu godzi w zasadę równości wobec prawa.

Sprawa trafiła do WSA w Gliwicach. Zdaniem sądu skoro o wyborze stawki podatku decyduje gospodarczy charakter przedmiotu opodatkowania, a nie właściwości podmiotowe podatników, a zobowiązanie podatkowe obarcza solidarnie wszystkich współwłaścicieli przedmiotu opodatkowania, to nie ma usprawiedliwionych podstaw do różnicowania stawki podatku w oparciu o kryteria podmiotowe.

Sąd przyjął, że solidarny charakter zobowiązania wyklucza możliwość rozdzielenia go na poszczególnych podatników, z zastosowaniem zróżnicowanych, z uwagi na właściwości podmiotowe poszczególnych podatników, stawek opodatkowania. Wobec tego, obciążające wszystkich współwłaścicieli zobowiązanie, ustalić należy od będącego przedmiotem współwłasności przedmiotu opodatkowania, z zastosowaniem jednej właściwej z uwagi na przedmiot opodatkowania, stawki podatkowej.

Wyrok WSA w Gliwicach z 28 listopada 2012 r., I SA/Gl 501/12