Tak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 13 stycznia 2017 r. dotyczącej opodatkowania nabycia nieruchomości tytułem zasiedzenia. Chodziło o podatnika, który nabył w ramach zasiedzenia nieruchomość gruntową z zabudową mieszkalną. Podatnik wskazał, że w okresie 30 lat (czas zasiedzenia) zostały poczynione nakłady na remont budynku. Podatnik określił łączną wartość nakładów na blisko 37 tys. zł. Podatnik ze względu na posiadane umiejętności wykonywał powyższe remonty we własnym zakresie, bez udziału firm zewnętrznych.
Podatnik z tytułu nabycia przez zasiedzenie jest zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego i zapłaty podatku od spadków i darowizn według stawki 7 proc. Chciałby jednak obniżyć podstawę opodatkowania o poczynione nakłady. Zapytał, więc fiskusa jak ma dokonać waloryzacji poczynionych nakładów. Sam uważa, że nakłady powinny by zwaloryzowane w sposób określony w innych ustawach podatkowych. Zdaniem podatnika powinny one być ustalone kosztorysowo przez firmę świadczącą tego typu usługi.
Fiskus się nie zgodził. Organ wskazał, że określając podstawę opodatkowania nie można pominąć treści art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, który odnosi się do cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli zatem kwota faktycznie poniesionych w przeszłości nakładów nie odpowiada ich realnej wartości na dzień powstania obowiązku podatkowego, to kwota tych nakładów powinna być urealniona do cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego według stanu rzeczy w dniu nabycia. Nie mogą być jednak zwaloryzowane w sposób określony w innych ustawach podatkowych, np. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie przewidują bowiem waloryzacji kwot nakładów dokonanych przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia.
Błędnym jest również odnoszenie się do kosztorysów ustalonych przez firmy świadczące tego typu usługi w przypadku, gdy remonty nie były przeprowadzone z udziałem firm remontowych i faktycznie poniesione nakłady nie obejmowały kosztów związanych z wynajęciem takich firm (osób). Podatnik powinien zatem z podstawy opodatkowania wyłączyć wartość dokonanych nakładów, a gdyby nie odpowiadała ona ich realnej wartości na dzień powstania obowiązku podatkowego należy ją ustalić według cen rynkowych stosownie do zasad określonych w art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 stycznia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-2-1.4515.440.2016.1.HK
