Wadliwy wniosek o stwierdzenie nadpłaty nie świadczy o winie umyślnej podatnika

Problematykę stosowania przepisów karnych skarbowych w odniesieniu do podatników, którzy wystąpili z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, a wniosek nie został uwzględniony lub był uwzględniony tylko częściowo przedstawia Radosław Pioterczak w artykule zamieszczonym w czerwcowym numerze Przeglądu Podatkowego.

Obserwując praktykę stosowania przepisów kodeksu karnego skarbowego przez finansowe organy postępowania przygotowawczego można zauważyć, że coraz częściej w takich sprawach wszczynane są postępowania karne skarbowe, przy czym bardzo często postępowanie prowadzone jest z pominięciem kwestii winy umyślnej. Wina umyślna często jest wywodzona ze znamion przedmiotowych czynu i przyjmowana jako oczywista – skoro doszło do naruszenia przepisów podatkowych poprzez złożenie wadliwego wniosku o stwierdzenie nadpłaty, to tym samym podatnik umyślnie popełnił delikt skarbowy.

Autor artykułu stawia tezę, że skoro warunkiem odpowiedzialności za delikty skarbowe jest przypisanie sprawcy winy umyślnej, to niedopuszczalne jest wywodzenie winy umyślnej ze znamion przedmiotowych czynu, co oznaczałoby w istocie domniemanie winy. Wina umyślna powinna być wykazana w toku postępowania. Wskazuje również, że w bardzo wielu przypadkach, w których wszczęto postępowania karne skarbowe, wykazanie winy umyślnej jest niemożliwe, zwłaszcza jeżeli naruszenie przepisów prawa podatkowego jest następstwem zmiennego orzecznictwa.

Zachęcamy do lektury artykułu "Wniosek o stwierdzenie nadpłaty a ryzyko odpowiedzialności karnej" w Przeglądzie Podatkowym nr 6/2012

Radosław Pioterczak - doradca podatkowy