Spółka prowadzi działalność produkcyjną w miejscu będącym jej siedzibą. Spółka jest właścicielem gruntu i budynków produkcyjnych na tym gruncie posadowionych. Spółka podjęła decyzję o sprzedaży tej nieruchomości, zmianie siedziby i prowadzeniu działalności w zmniejszonym już zakresie. Potencjalny nabywca nieruchomości zażądał by nieruchomość w momencie sprzedaży była niezabudowana. Wobec powyższego spółka przeprowadziła rozbiórkę budynków (rozbiórka jest juz zakończona) - nieruchomość jest niezabudowana. Do transakcji sprzedaży gruntu dojdzie być może w roku 2011 r.
Czy nieumorzona wartość budynku jest kosztem uzyskania przychodów (w budynku była prowadzona m.in. działalność, która została przez spółkę zaniechana), a jeśli tak, to w którym momencie - w roku, w którym zlikwidowano budynek, czy w roku, w którym sprzeda się grunt?
Czy koszty rozbiórki są kosztem uzyskania przychodów, a jeśli tak, to w którym momencie - w roku ich poniesienia, czy w roku w którym sprzeda się grunt?
1) Nieumorzona wartość początkowa budynku podlegającego rozbiórce będzie rozliczana w kosztach jednorazowo w momencie poniesienia, tj. w dacie likwidacji.
2) Wydatek związany z rozbiórką budynku będzie stanowił koszt uzyskania przychodu w miesiącu osiągnięcia przychodu ze sprzedaży gruntu.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)- dalej u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Jak natomiast wynika z treści art. 16 ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Ponadto w myśl art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.
Na gruncie powyższych regulacji wskazać więc należy, iż jeżeli następuje likwidacja środka trwałego bez zmiany przez podatnika rodzaju działalności, a likwidacja była konieczna ze względów gospodarczych i uzasadniona ekonomicznie, wówczas strata z tego tytułu może być kosztem uzyskania przychodów. Takie też stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 7 kwietnia 2009 r., ILPB1/415-74/09-2/IM, który uznał ostatecznie, że wartość środka trwałego, od której nie dokonano odpisów amortyzacyjnych, jest stratą, która, co do zasady, zgodnie z powyższym przepisem może stanowić koszt uzyskania przychodów.
Rozliczenie tego rodzaju wydatku jako kosztu wymaga również kwalifikacji w ramach podziału kosztów na bezpośrednie i pośrednie.
Zgodnie z art. 15 ust. 4 i 4d u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
W odniesieniu do nieumorzonej wartości początkowej budynku podlegającego rozbiórce uważam, iż mamy do czynienia z kosztem pośrednim, dlatego też będzie rozliczany w kosztach jednorazowo w momencie poniesienia, tj. w dacie likwidacji.
Inaczej będzie natomiast rozliczany wydatek poniesiony związany z rozbiórką budynku, który jest poniesiony ze względu na treść umowy na zakup gruntu zawartej pomiędzy kontrahentami. Wydatek taki będzie miał więc charakter kosztu bezpośredniego i będzie stanowił koszt uzyskania przychodu w miesiącu osiągnięcia przychodu ze sprzedaży gruntu.
Czy nieumorzona wartość budynku jest kosztem uzyskania przychodów (w budynku była prowadzona m.in. działalność, która została przez spółkę zaniechana), a jeśli tak, to w którym momencie - w roku, w którym zlikwidowano budynek, czy w roku, w którym sprzeda się grunt?
Czy koszty rozbiórki są kosztem uzyskania przychodów, a jeśli tak, to w którym momencie - w roku ich poniesienia, czy w roku w którym sprzeda się grunt?
1) Nieumorzona wartość początkowa budynku podlegającego rozbiórce będzie rozliczana w kosztach jednorazowo w momencie poniesienia, tj. w dacie likwidacji.
2) Wydatek związany z rozbiórką budynku będzie stanowił koszt uzyskania przychodu w miesiącu osiągnięcia przychodu ze sprzedaży gruntu.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)- dalej u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Jak natomiast wynika z treści art. 16 ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Ponadto w myśl art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.
Na gruncie powyższych regulacji wskazać więc należy, iż jeżeli następuje likwidacja środka trwałego bez zmiany przez podatnika rodzaju działalności, a likwidacja była konieczna ze względów gospodarczych i uzasadniona ekonomicznie, wówczas strata z tego tytułu może być kosztem uzyskania przychodów. Takie też stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 7 kwietnia 2009 r., ILPB1/415-74/09-2/IM, który uznał ostatecznie, że wartość środka trwałego, od której nie dokonano odpisów amortyzacyjnych, jest stratą, która, co do zasady, zgodnie z powyższym przepisem może stanowić koszt uzyskania przychodów.
Rozliczenie tego rodzaju wydatku jako kosztu wymaga również kwalifikacji w ramach podziału kosztów na bezpośrednie i pośrednie.
Zgodnie z art. 15 ust. 4 i 4d u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
W odniesieniu do nieumorzonej wartości początkowej budynku podlegającego rozbiórce uważam, iż mamy do czynienia z kosztem pośrednim, dlatego też będzie rozliczany w kosztach jednorazowo w momencie poniesienia, tj. w dacie likwidacji.
Inaczej będzie natomiast rozliczany wydatek poniesiony związany z rozbiórką budynku, który jest poniesiony ze względu na treść umowy na zakup gruntu zawartej pomiędzy kontrahentami. Wydatek taki będzie miał więc charakter kosztu bezpośredniego i będzie stanowił koszt uzyskania przychodu w miesiącu osiągnięcia przychodu ze sprzedaży gruntu.