Spółka świadczy usługi naprawy telefonów komórkowych. Po wykonaniu takiej usługi w firmie pozostają części, które zostały podczas naprawy wymienione. Najczęściej są to części, które następnie podlegają utylizacji, ale czasami są chętni, aby takie części od nas odkupić. Aby taka cześć nadawała się do sprzedaży, musi zostać przygotowana, a więc musi być wyczyszczona, wypolerowana, itp. - wymaga to zatem pewnego nakładu pracy i wymaga zużycia pewnych materiałów. Są jednak części, które z naszej strony nie wymagają żadnych nakładów, a klient po prostu kupuje je jako odpady, najczęściej na kilogramy.
Czy w jakiś sposób powinniśmy te części przed sprzedażą wprowadzać na nasz magazyn?
Jeśli tak, to jak powinniśmy je wyceniać?
Co z odpadami, które sprzedajemy na kilogramy, bądź jeśli nie znajdzie się klient, po prostu utylizujemy?

Moim zdaniem, przychód ze sprzedaży wspomnianych w pytaniu składników majątku można zakwalifikować jako przychód ze sprzedaży towarów i materiałów, w związku z czym należałoby wprowadzić je na magazyn i wycenić według cen nabycia lub kosztów wytworzenia.

Zgodnie z przepisami art. 3 pkt 19 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) – dalej u.o.r., za rzeczowe aktywa obrotowe uważa się materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym.
Moim zdaniem, wymienione w pytaniu składniki majątku przeznaczone do sprzedaży można uznać za materiały, a w razie dokonania sprzedaży rozpoznać przychód ze sprzedaży towarów i materiałów.
W związku z tym, na dzień nabycia lub powstania ujmuje się w księgach rachunkowych nabyte lub powstałe zapasy rzeczowych składników aktywów obrotowych – według cen nabycia lub kosztów wytworzenia (art. 28 ust. 11 pkt 1 u.o.r.). Przy czym, jeśli nie jest możliwe ustalenie kosztu wytworzenia produktu, jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży netto takiego samego lub podobnego produktu, pomniejszonej o przeciętnie osiągany przy sprzedaży produktów zysk brutto ze sprzedaży (art. 28 ust. 3 u.o.r.).
Nie dotyczy to odpadów, które nie nadają się do sprzedaży i są utylizowane przez spółkę.