Stowarzyszenie powołane do organizowania życia sportowego, rekreacyjnego i turystycznego otrzymało od sponsora środki pieniężne na reklamę za pośrednictwem klubu sportowego. W umowie określono klub, który ma otrzymać środki pieniężne od stowarzyszenia po potrąceniu marży. Zgodnie z umową klub będzie reklamował sponsora na meczach piłkarskich, banderach oraz w relacja z meczy. Stowarzyszenie wystawiło fakturę VAT ze stawką w wysokości 22%. Klub żąda potwierdzenia otrzymania darowizny.
Czy klub ma obowiązek wystawić fakturę VAT?
Z opisanego stanu faktycznego, wyraźnie wynika, że pomiędzy stowarzyszeniem a klubem sportowym została zawarta umowa reklamy podmiotu trzeciego. Umowa ta wskazuje na odpłatny charakter świadczonej usługi. Na gruncie podatku VAT oznacza to, że czynność wykonana przez klub sportowy będzie podlegała opodatkowaniu jako odpłatne świadczenie usług.
W mojej opinii, klub sportowy, niezgodnie ze stanem faktycznym chce potwierdzić fakt otrzymania darowizny. Stosownie do treści art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - dalej k.c. przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest bezpłatne przysporzenie majątkowe na rzecz drugiej osoby, kosztem samego darczyńcy. Umowa darowizny jest zatem, umową jednostronnie zobowiązującą, ponieważ darczyńca nie otrzymuje żadnego świadczenia ekwiwalentnego.
W przedstawionych zaś, okolicznościach nie dochodzi do bezpłatnego świadczenia, otrzymane przez klub sportowy pieniądze są wynagrodzeniem za wykonaną usługę.
Na gruncie regulacji ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. opodatkowaniu podlega świadczenie usług pod tytułem odpłatnym. Warunek ten jest zrealizowany jeżeli strony transakcji łączy bądź jawny, bądź dorozumiany stosunek prawny, czyli najogólniej ujmując umowa, z której wynika obowiązek realizacji określonej usługi oraz wykonania odpłatności za tę usługę. Przy tym, należy zaznaczyć, że wynagrodzenie nie musi być ustalone w pieniądzu musi być jedynie w pieniądzu wyrażalne. Wynagrodzenie powinno występować w charakterze świadczenia wzajemnego, tj. musi być dokonane za wykonaną usługę.
W przedstawionych okolicznościach bez wątpliwości należy stwierdzić, że są dwie strony umowy - jedna jest świadczeniodawcą a druga beneficjentem (świadczeniobiorcą). Strony łączy zawarta umowa, z której wynika, że w zamian za usługę reklamy na rzecz określonego pomiotu gospodarczego klub sportowy otrzyma wynagrodzenie, którego wartość jest wyrażona w pieniądzu i stosownie do treści umowy jest ekwiwalentna w stosunku do wykonywanej usługi reklamowej.
Co do zasady umowa sponsoringu, o której Państwo wspominają oparta jest przede wszystkim na ekwiwalentności świadczeń. Z jednej strony sponsor ponosi określone koszty mające na celu sfinansowanie działań wykonywanych przez sponsorowanego. Z drugiej strony podmiot sponsorowany przyjmuje na siebie zobowiązanie wykonania usługi promocyjno reklamowej mającej na celu reklamę określonej firmy i jej produktów. Przepisy podatkowe nie określają ustawowej definicji sponsoringu. Zgodnie jednak ze słownikiem wyrazów obcych, pod tym pojęciem należy rozumieć: finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności. Celem sponsoringu zasadniczo jest upowszechnianie wiedzy o firmie i jej produktów wśród klientów i potencjalnych nabywców.
W przypadku gdy z umowy zawartej pomiędzy stronami wynika ekwiwalentność świadczeń (ich rodzaj i wartość) nie można uznać, że taka umowa jest umową darowizny.
Edyta Zaniewicz
Czy klub ma obowiązek wystawić fakturę VAT?
Z opisanego stanu faktycznego, wyraźnie wynika, że pomiędzy stowarzyszeniem a klubem sportowym została zawarta umowa reklamy podmiotu trzeciego. Umowa ta wskazuje na odpłatny charakter świadczonej usługi. Na gruncie podatku VAT oznacza to, że czynność wykonana przez klub sportowy będzie podlegała opodatkowaniu jako odpłatne świadczenie usług.
W mojej opinii, klub sportowy, niezgodnie ze stanem faktycznym chce potwierdzić fakt otrzymania darowizny. Stosownie do treści art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - dalej k.c. przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest bezpłatne przysporzenie majątkowe na rzecz drugiej osoby, kosztem samego darczyńcy. Umowa darowizny jest zatem, umową jednostronnie zobowiązującą, ponieważ darczyńca nie otrzymuje żadnego świadczenia ekwiwalentnego.
W przedstawionych zaś, okolicznościach nie dochodzi do bezpłatnego świadczenia, otrzymane przez klub sportowy pieniądze są wynagrodzeniem za wykonaną usługę.
Na gruncie regulacji ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. opodatkowaniu podlega świadczenie usług pod tytułem odpłatnym. Warunek ten jest zrealizowany jeżeli strony transakcji łączy bądź jawny, bądź dorozumiany stosunek prawny, czyli najogólniej ujmując umowa, z której wynika obowiązek realizacji określonej usługi oraz wykonania odpłatności za tę usługę. Przy tym, należy zaznaczyć, że wynagrodzenie nie musi być ustalone w pieniądzu musi być jedynie w pieniądzu wyrażalne. Wynagrodzenie powinno występować w charakterze świadczenia wzajemnego, tj. musi być dokonane za wykonaną usługę.
W przedstawionych okolicznościach bez wątpliwości należy stwierdzić, że są dwie strony umowy - jedna jest świadczeniodawcą a druga beneficjentem (świadczeniobiorcą). Strony łączy zawarta umowa, z której wynika, że w zamian za usługę reklamy na rzecz określonego pomiotu gospodarczego klub sportowy otrzyma wynagrodzenie, którego wartość jest wyrażona w pieniądzu i stosownie do treści umowy jest ekwiwalentna w stosunku do wykonywanej usługi reklamowej.
Co do zasady umowa sponsoringu, o której Państwo wspominają oparta jest przede wszystkim na ekwiwalentności świadczeń. Z jednej strony sponsor ponosi określone koszty mające na celu sfinansowanie działań wykonywanych przez sponsorowanego. Z drugiej strony podmiot sponsorowany przyjmuje na siebie zobowiązanie wykonania usługi promocyjno reklamowej mającej na celu reklamę określonej firmy i jej produktów. Przepisy podatkowe nie określają ustawowej definicji sponsoringu. Zgodnie jednak ze słownikiem wyrazów obcych, pod tym pojęciem należy rozumieć: finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności. Celem sponsoringu zasadniczo jest upowszechnianie wiedzy o firmie i jej produktów wśród klientów i potencjalnych nabywców.
W przypadku gdy z umowy zawartej pomiędzy stronami wynika ekwiwalentność świadczeń (ich rodzaj i wartość) nie można uznać, że taka umowa jest umową darowizny.
Edyta Zaniewicz