Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie było określenie, w jakim charakterze, z punktu widzenia podatku od towarów i usług, działa komplementariusz otrzymujący od SKA zamiast dywidendy wynagrodzenie za prowadzenie spraw i reprezentowanie spółki.
W ocenie fiskusa komplementariusz taki świadczy na rzecz spółki usługi, podlegające opodatkowaniu. W ocenie spółki z o.o., która jest komplementariuszem prowadząc sprawy SKA nie działa w charakterze podatnika VAT.
Sprawa trafiła ostatecznie do NSA. Sąd zgodził się fiskusem, że czynności komplementariusza stanowią formę wykonywania działalności gospodarczej polegającej na bezpośrednim zarządzaniu spółką zależną, która wiąże się ze świadczeniem usług o charakterze administracyjnym. Sąd wskazał, że istnieje bezpośredni związek między wynagrodzeniem komplementariusza a jego usługami. Poza tym ryzyko gospodarcze ponosi również komplementariusz, a jego działalność w zakresie świadczonych usług ma charakter niezależny.
Zdaniem sądu pogląd taki znajduje swoje uzasadnienie także w przepisach kodeksu spółek handlowych, to jest w przepisach art. 125 i art. 31 w związku z art. 126 § 1 k.s.h. Trudno bowiem uznać, że relacja łącząca komplementariusza ze spółką komandytowo–akcyjną jest tożsama ze stosunkiem pracodawca – pracownik, a tylko wówczas można zasadnie twierdzić, że ryzyko gospodarcze ponosi wyłącznie spółka komandytowo–akcyjna. Sąd dodatkowo zwrócił uwagę na niemożność wydawania komplementariuszowi wiążących poleceń przez akcjonariuszy spółki komandytowo–akcyjnej.
Innymi słowy, zdaniem sądu, za trafne należało uznać stanowisko fiskusa, wedle którego czynności polegające na prowadzeniu spraw i reprezentowaniu spółki komandytowo-akcyjnej przez jej komplementariusza będącego spółką z o.o., wykonywane za wynagrodzeniem, są usługami w rozumieniu art. 8 ustawy VAT, wykonywanymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą, a w konsekwencji podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.
Wyrok NSA z 3 czerwca 2014 r., sygn. akt I FSK 876/13
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego