Wobec braku w ustawie o CIT definicji umowy zamiany, skutki podatkowe tej czynności należy rozliczyć w odniesieniu do umowy sprzedaży i dokonać ich oceny na takich zasadach, jakie obowiązują wobec transakcji odpłatnego zbycia. Takie stanowisko przedstawił WSA w Warszawie w wyroku z dnia 4 maja 2011 r., III SA/Wa 2602/10.
W niniejszej sprawie pomiędzy stronami, w następstwie umowy zamiany, doszło do przeniesienia własności nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów. Jeden z podatników zmierzał do uzyskania odpowiedzi, czy opisana zamiana będzie generowała po jego stronie obowiązek podatkowy w związku z uzyskanym przychodem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że wobec braku definicji umowy zamiany w ustawie o CIT, skutki podatkowe tej czynności należy rozliczyć kierując się przepisami kodeksu cywilnego w odniesieniu do umowy sprzedaży i dokonać ich oceny na takich zasadach, jakie obowiązują wobec transakcji odpłatnego zbycia. Z podatkowego punktu widzenia, w wyniku sfinalizowania przedmiotowej transakcji zamiany, po stronie podatnika powstanie przychód podatkowy. Wartość tego przychodu równa będzie cenie określonej w umowie (akcie notarialnym). Kosztem uzyskania przychodu będą natomiast wydatki na nabycie budynku lub wytworzenie go we własnym zakresie, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych. Jednak to, czy wystąpi podatek, zależeć będzie wyłącznie od odpowiedniego zestawienia przychodów i kosztów uzyskania przychodów.
Tak więc ustawodawca, wskazując w art. 14 ust. 1 ustawy o CIT na przychód podlegający opodatkowaniu z odpłatnego zbycia rzeczy, nie rozróżnia sposobu jego nabycia do majątku podatnika. Użycie we wskazanym przepisie określenia „odpłatne zbycie” oznacza, że w zakresie obrotu rzeczami i prawami majątkowymi ustawodawca przewidział inne niż sprzedaż legalne formy odpłatnego przeniesienia własności, w tym między innymi zamianę.
Michał Malinowski