Naczelnik urzędu skarbowego realizujący podatki stanowiące dochód gminy (podatek od spadków i darowizn, podatek od czynności cywilnoprawnych oraz karta podatkowa) może umarzać, odraczać termin zapłaty lub rozkładać na raty należności. Może też zwalniać płatnika z obowiązku pobrania bądź ograniczać pobór należności wyłącznie za zgodą wójta (burmistrza, prezydenta miasta).
Naczelnik współpracuje z gminą
Przy stosowaniu ulg w spłacie wskazanych podatków samorządowych naczelnik urzędu skarbowego jest zobowiązany do współdecydowania z gminnym organem podatkowym. Sprowadza się to do tego, że udzielenie ulgi przez naczelnika urzędu skarbowego wymaga uzyskania zgody gminnego organu podatkowego. Samo wyrażenie zgody przez ten organ nie skutkuje tym, iż naczelnik urzędu skarbowego musi udzielić ulgi. Jest to decyzja uznaniowa naczelnika, który kieruje się przy jej podjęciu kryterium ważnego interesu podatnika i interesu publicznego.
Zbyt skomplikowane zasady…
Jak widać, są to dosyć skomplikowane zasady przyznawania ulg we wskazanych podatkach. Wynika z tego, że te trzy podatki, chociaż stanowią dochód budżetu gminy, są pobierane przez państwowe organy podatkowe. Przyjęto założenie, że jeżeli one pobierają te podatki, to one też powinny przyznawać ulgi. W efekcie, co jest trudne do zaakceptowania, o przyznaniu ulgi w spłacie podatku lokalnego decyduje organ państwowy, współdziałający z gminnym organem podatkowym. Może tak być – i w praktyce to się zdarza – że wójt jako beneficjent wpływów z podatku wyrazi zgodę na umorzenie zaległości, a naczelnik urzędu skarbowego jej nie udzieli.
… którą trzeba zmienić
Ta dziwna procedura współdecydowania o podatkach lokalnych przez organy lokalne i państwowe może być łatwo zlikwidowana. Wystarczy wskazać w ordynacji podatkowej, że organem właściwym w zakresie przyznawania ulg w spłacie zobowiązań podatkowych stanowiących dochód budżetu gminy jest samorządowy organ podatkowy. Postulat ten został zrealizowany w kierunkowych założenia nowej ordynacji podatkowej.