Trybunał Sprawiedliwości zajmie się refakturowaniem mediów

NSA wystąpił z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie refakturowania dostaw mediów, tj. energii elektrycznej, cieplnej i wody, ponieważ dyrektywa przewiduje jedynie możliwość refakturowania usług.

Podatnicy wynajmujący lokale świadczą usługi najmu, obok których dokonują także odsprzedaży (refakturowania) usług powszechnych, tj. odbiór ścieków i wywóz nieczystości oraz dostawy mediów i przenoszą koszty przez nich poniesione na zakup tych mediów – na rzecz najemców – czyli osób faktycznie z nich korzystających. Przy czym występują dwie sytuacje: kwoty usług za media są elementem opłat czynszowych, bądź też są regulowane w sposób odrębny od czynszu.

Organy podatkowe konsekwentnie uznają świadczenie ww. usług przez wynajmujących za usługę kompleksową, na którą składa się świadczenie główne, czyli usługa najmu oraz świadczenie dodatkowe, czyli dostawa mediów niezależnie, czy poniesione koszty na dostawę mediów uregulowano wraz z czynszem, czy w sposób od niego odrębny.

Co więcej, organy rozpatrując wątpliwości podatników odnośnie opodatkowania dostawy mediów nakazują wliczać do podstawy opodatkowania wartości usług oraz dostaw towarzyszących świadczonej usługi najmu, co skutkuje zróżnicowanymi obciążeniami, ponieważ o ile stawka podatku dla dostawy wody wynosi 8 proc., tak w przypadku świadczenia usługi kompleksowej, gdzie stawka jest uzależniona od stawki świadczenia głównego i wynosi już 23 proc. dla lokali użytkowych.

Sądy administracyjne natomiast, nakazują rozgraniczać sytuacje, w których koszty mediów są uiszczane wraz z czynszem oraz odrębnie od niego i przyjmują, że sam fakt niepodpisania przez najemców umowy bezpośrednio z dostawcą mediów nie skutkuje uznaniem, że wynajmujący świadczy na ich rzecz usługi kompleksowe.

Naczelny Sąd Administracyjny powziął wątpliwość, czy jest w ogóle dopuszczalne refakturowanie dostaw mediów, skoro dyrektywa i w ślad za nią ustawa, przewidują jedynie refakturowanie usług. Nadto uznał, że wymaga ustalenia, czy świadczenie usług najmu wraz z dostawą mediów stanowi świadczenie złożone czy też dwa odrębne świadczenia, i czy decydujący wpływ na tę ocenę ma możliwość swobodnego dostawcy tych mediów. Skoro bowiem najemca mógłby dowolnie zawierać umowę na dostawę mediów, to w takim wypadku trudno będzie mówić o świadczeniu kompleksowym ze strony wynajmującego.