Sprawa dotyczyła spółki, która na podstawie dwóch zezwoleń prowadzi działalność gospodarczą na terenie jednej strefy ekonomicznej i korzysta ze zwolnienia z CIT.
Stosownie bowiem do treści art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Stosownie do treści art. 17 ust. 4 ustawy o CIT omawiane zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zezwolenie stanowi więc podstawę do korzystania przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w SSE z pomocy publicznej (w postaci omawianego zwolnienia podatkowego). W zezwoleniu określa się przedmiot działalności, który będzie podejmowany na terenie SSE, a także warunki odnoszące się w szczególności do: zatrudnienia (przy prowadzeniu działalności na terenie strefy) przez oznaczony czas określonej liczby pracowników, dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przenoszącej wyznaczone minimum, terminu zakończenia inwestycji, maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy.
Istotą sporu było to, czy spółka zobowiązana jest do rozliczania dopuszczalnej pomocy publicznej odrębnie w ramach każdej inwestycji prowadzonej na obszarze SSE, będącej przedmiotem odrębnego zezwolenia, jak to twierdził fiskus, czy też łącznie dla sumy dochodów uzyskanych z każdej działalności prowadzonej na terenie SSE w granicach limitów wynikających z kolejnych uzyskiwanych chronologicznie zezwoleń, jak to twierdzi spółka.
Sprawa trafiła do WSA we Wrocławiu. Zdaniem sądu, w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Wyodrębnienie działalności prowadzonej na terenie strefy konieczne jest w celu określenia wielkości zwolnienia, ale jedynie w sytuacji prowadzenia przez przedsiębiorcę zarówno działalności na terenie strefy, jak i poza nią. Brak natomiast w obowiązujących przepisach obowiązku takiego wydzielenia działalności co do każdego z zezwoleń na terenie danej strefy. Zdaniem sądu, organ podatkowy utożsamia z każdym zezwoleniem, prowadzenie przez spółkę innej działalności gospodarczej, co zasadniczo było sprzeczne z przedstawionym przez spółkę stanem faktycznym. Ponadto z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT nie wynika obowiązek prowadzenia ewidencji w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń.
Sąd uznał więc za nieprawidłowe stanowisko organu podatkowego, zgodnie z którym, skoro przedmiotem zezwolenia jest zawsze jedna inwestycja skonkretyzowana w toku procedury wydawania tego zezwolenia (opisana w dokumentacji aplikacyjnej), zaś dopuszczalna pomoc publiczna powinna być ustalana odrębnie w ramach każdej inwestycji będącej przedmiotem odrębnego zezwolenia, to spółka zobowiązana będzie do odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Brak jest bowiem podstaw do wywodzenia obowiązku odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Nie stoi temu na przeszkodzie okoliczność określenia maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej wynikającej z poszczególnych zezwoleń strefowych, albowiem wyznaczają one jedynie limit możliwego wykorzystania tej pomocy.
W konsekwencji powyższego należy uznać, że spółka korzystająca z dwóch zezwoleń uprawniona jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą limitów pomocy publicznej.
Wyrok WSA we Wrocławiu z 14 kwietnia 2016 r., I SA/Wr 70/16, LEX nr 2035524
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz
|