Takie stanowisko przedstawił NSA w wyroku z 23 lipca 2010 r., II FSK 557/09. Naczelny Sąd Administracyjny, podtrzymując stanowisko WSA w Gliwicach, uznał jednak, że w opisanym katalogu środków trwałych niepodlegających amortyzacji nie mieszczą się całą pewnością lokale użytkowe.
Istotą sporu było wyjaśnienie pojęcia "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w art. 16c pkt 2 ustawy o CIT. Spółdzielnia wskazywała na konieczność rozumienia pojęcia "spółdzielcze zasoby mieszkaniowe", jako całości substancji lokalowej, tj. lokali mieszkalnych i użytkowych wraz z infrastrukturą techniczną. Zdaniem NSA spółdzielczy zasób mieszkaniowy to pewna zgromadzona ilość lokali mieszkalnych, budynków, budowli i urządzeń służących gospodarce tym zasobem. Dlatego też przyjęcie, że do takiego zasobu wchodziłyby inne jeszcze lokale jak np. lokale użytkowe, o których jest mowa w art. 1 ust. 1 in fine, art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy z 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116) - lokale o innym przeznaczeniu, czy garaże wielostanowiskowe - byłoby sprzeczne z celem i istotą art. 16c pkt 2 ustawy o CIT.
Sąd uznał, że w wykładni pojęcia "spółdzielcze zasoby mieszkaniowe" nie należy odwoływać się do art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, który jest przepisem szeroko określającym zadania ustrojowe spółdzielni mieszkaniowych, natomiast przepis art. 16c ustawy o CIT jest przepisem wyjątkowym regulującym te środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, które nie podlegają amortyzacji.
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX