Tak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 17 czerwca 2016 r. Sprawa dotyczyła opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Republiki Czeskiej. Chodziło o podatnika, który od września 2013 r. prowadzi zarejestrowaną w Polsce działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności zawarł w styczniu 2014 r. ramową umowę współpracy z firmą mającą siedzibę na terytorium Republiki Czeskiej. Na rzecz zleceniodawcy świadczy usługi szkoleniowe oraz poradnictwo w zakresie dietetyki i odżywiania. Usługi są wykonywane na terenie Czech. Podatnik w ciągu roku spędza na terytorium Republiki Czeskiej mniej niż 100 dni łącznie. Nie jest więc rezydentem podatkowym Republiki Czeskiej. Nie posiada na terytorium Republiki Czeskiej żadnego biura ani innej stałej, wydzielonej powierzchni, w ramach której świadczyłby usługi w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Nie posiada na terytorium Republiki Czeskiej również zakładu, oddziału lub filii w rozumieniu polsko-czeskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Za to w Polsce spędza w ciągu roku więcej niż 183 dni. Posiada wyłącznie obywatelstwo polskie. W Polsce posiada centrum interesów życiowych – miejsce zamieszkania oraz rodzinę. Wszystkie dochody uzyskane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zgłasza w Polsce do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podatnik zapytał więc fiskusa, czy dochód uzyskany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno w Polsce jak i w Republice Czeskiej będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Sam uważa, że tak. Tak samo uznał fiskus. Organ wskazał, że dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Republiki Czech przez polskiego rezydenta podatkowego będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, chyba że działalność gospodarcza na terytorium Republiki Czech prowadzona jest przez położony tam „zakład”. A zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 UPO z Czechami przez zakład należy rozumieć stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności: siedzibę zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat oraz kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Określenie „zakład” – na mocy art. 5 ust. 3 umowy – ponadto obejmuje:

- plac budowy lub prace konstrukcyjne, montażowe lub instalacyjne, oraz czynności nadzorcze z nimi związane, ale tylko wówczas, gdy taki plac budowy, prace lub czynności trwają dłużej niż dwanaście miesięcy;

- świadczenie usług, włączając usługi doradcze lub menadżerskie, przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa lub przez pracowników lub inny personel zaangażowany w tym celu przez przedsiębiorstwo, ale tylko wówczas, gdy działalność o takim charakterze trwa na terytorium drugiego umawiającego się państwa przez okres lub okresy przekraczające łącznie sześć miesięcy w jakimkolwiek dwunastomiesięcznym okresie.

Natomiast, skoro usługi podatnika nie są świadczone na terytorium Republiki Czech za pośrednictwem położonego tam zakładu w rozumieniu cytowanego art. 5 UPO z Czechami, to dochód uzyskany z tytułu ww. usług będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Polsce w ramach prowadzonej przez podatnika w Polsce pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 czerwca 2016 r., sygn. ITPB1/4511-348/16/DP