Takie samo stanowisko prezentuje WSA w Warszawie w wyroku z dnia 9.11.2009 r., sygn. I SA/Wa 796/09, LEX, w którym sąd stwierdził, że w przypadku indywidualnej interpretacji zasadność wezwania do usunięcia naruszenia prawa skutkować powinna uruchomieniem, z urzędu, przez organ podatkowy, który wydał interpretację, procedury jej zmiany przewidzianej w art. 14e §1 O. p.; co więcej wg wyroku WSA z dnia 6.4.2009 r., sygn. III SA/Wa 2996/08, LEX, niewłaściwe jest ograniczanie zmiany interpretacji na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa do przypadków, gdy organ stwierdzi, że błędnie uznał stanowisko strony za nieprawidłowe. Zmiany tej należy dokonać w każdym przypadku, gdy organ zmienia w sposób istotny treść interpretacji z uwagi na zarzuty podniesione w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.; tak samo wyrok WSA z dnia 29.7.2008 r., sygn. III SA/Wa 492/08, LEX. Informacje konieczności zmiany mogą pochodzić także od: urzędów skarbowych, izb skarbowych, urzędów kontroli skarbowych, zrzeszeń podatników, stowarzyszeń i fundacji a także wskazówki doktryny zawarte w publikacjach, opiniach i ekspertyzach (J. Kabat-Rembelska, A. Kabat, Interpretacja przepisów prawa podatkowego – korzyści po zmianach?, Cz. II [w:] „Prawo i Podatki” nr 3/2007). Zmiana indywidualnej interpretacji może być podyktowana także ponownym przemyśleniem problemu i zmianą koncepcji przez ministra finansów (J. Kabat-Rembelska, A. Kabat, Interpretacja przepisów prawa podatkowego – korzyści po zmianach?, Cz. II [w:] „Prawo i Podatki” nr 3/2007). Zakres tych źródeł informacyjnych jest niemalże nieograniczony.
Warto podkreślić jeszcze raz, że żadne „sugestie” nie są dla ministra finansów wiążące. Są jedynie wskazówkami, które mogą, ale nie muszą zostać uwzględnione. Ostateczna decyzja o zmianie indywidualnej interpretacji zawsze należy wyłącznie do ministra finansów.