Najważniejsze zmiany wprowadzone do umowy z 1989 r. dotyczą metody unikania podwójnego opodatkowania w odniesieniu do polskich rezydentów oraz opodatkowania dywidend, odsetek, należności licencyjnych i opłat za usługi techniczne.
Polska stosowała dotychczas metodę wyłączenia z progresją w stosunku do kategorii dochodów uregulowanych w dotychczasowej umowie (z wyłączeniem opodatkowania dywidend, licencji i opłat za usługi techniczne oraz odsetek). W Protokole wprowadzono natomiast metodę zaliczenia proporcjonalnego dla wszystkich kategorii dochodów.
Nowością jest także przepis dotyczący ograniczenia korzyści umownych, mający charakter ogólnej klauzuli przeciwdziałającej uchylaniu się od opodatkowania.
Zmieniono również postanowienia umowy regulujące dywidendy i odsetki, obniżając dla obydwu kategorii stawkę podatku u źródła z 15 do 10 procent. W przypadku należności licencyjnych i opłat za usługi techniczne stawki podatku zostały obniżone z 22,5 do 15 procent.
Protokół wprowadza ponadto pełną klauzulę wymiany informacji w sprawach podatkowych, dostosowującą postanowienia Konwencji do obowiązującego standardu OECD. Umożliwi ona uzyskanie informacji o działalności gospodarczej polskich rezydentów w relacjach z Republiką Indii, w tym również o zgromadzonych środkach na rachunkach bankowych.