Pytanie
W u.p.d.o.f. wprowadzono od 1 stycznia 2015 r. m.in. nowe przepisy ust. 2a, 2b oraz 2c do art. 12. Zgodnie z ust. 2a, wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości: 1) 250 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3; 2) 400 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3.
Czy każde auto podlega tym regulacją - małe, duże, ciężarowe, nawet mało użytkowane (np. średnio do 100 km miesięcznie), tylko wykorzystywane na dojazd do domu?
Czy w każdym miesiącu ta sama kwota nawet jeśli pracownik weźmie auto na dłuższy urlop?
Czy należy odprowadzić składki ZUS od tych kwot?
Czy można uniknąć oskładkowania, jeśli tak to w jaki sposób?
Odpowiedź
Wchodzące w życie 1 stycznia 2015 r. przepisy art. 12 ust. 2a-2c u.p.d.o.f. dotyczą wszystkich samochodów służbowych, bez względu na ich wielkość oraz częstotliwość użytkowania. Wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia polegającego na wykorzystywaniu samochodu służbowego do celów prywatnych stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika.
Uzasadnienie
1 stycznia 2015 r. weszły w życie przepisy art. 12 ust. 2a–2c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f., które określają zasady ustalania wartości pieniężnej nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych. Z przepisów tych wynika, że:
1) wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości 250 zł miesięcznie dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3 oraz 400 zł miesięcznie dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3,
2) w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość pieniężną świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych w pkt 1, c) jeżeli świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jest częściowo odpłatne, to przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością określoną w pkt 1 albo pkt 2 i odpłatnością ponoszoną przez pracownika.
Zobacz: Od stycznia ryczałt za używanie samochodu służbowego >>
Jak nietrudno zauważyć przepisy art. 12 ust. 2a-2c u.p.d.o.f. dotyczą wszystkich samochodów służbowych, bez względu na ich wielkość oraz częstotliwość ich wykorzystywania. Jeżeli chodzi do przejazdy samochodem służbowym z domu do pracy i z pracy do domu to organy podatkowe stoją na stanowisku, że tego rodzaju przejazdy nie rodzą po stronie pracownika powstania przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu u.p.d.o.f., jeżeli stanowią realizację obowiązków służbowych (np. do obowiązków pracownika należy bezpieczne parkowanie samochodu służbowego w pobliżu miejsca zamieszkania) (indywidualna interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 grudnia 2012 r., IPPB2/415-831/12-5/MK).
Stosownie do art. 18 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych – dalej u.s.u.s., oraz art. 81 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych – dalej u.ś.o.z., podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f. Zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychód ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Nieodpłatne świadczenie w postaci wykorzystywania samochodu służbowego przez pracownika do celów prywatnych jest bez wątpienia przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.
Jeżeli chodzi o możliwość wyłączenia tego rodzaju przychodu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika to w pierwszym rzędzie należy zwrócić uwagę na to, że taki przychód nie został wymieniony wprost w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm) – dalej r.sz.z., a więc w przepisie, w którym zostały wskazane przychody ze stosunku pracy wolne od składek.
Zobacz książkę "Samochody a VAT i podatki dochodowe" dostępną w ksiegarni internetowej Profinfo >>
Ponadto ZUS prezentuje pogląd, że do nieodpłatnego świadczenia polegającego na wykorzystywaniu samochodu służbowego do celów prywatnych nie można zastosować § 2 ust. 1 pkt 26) r.sz.z. (interpretacja indywidualna Oddziału ZUS w Gdańsku z 29 maja 2013 r., znak: DI/100000/451/659/2013). Na mocy tego przepisu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że omawiany przychód ze stosunku pracy stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika. Kierując się jednak wyżej przywołanymi interpretacjami podatkowymi można przyjąć, że jeżeli w danym przypadku przejazdy samochodem służbowym z domu do pracy i z pracy do domu są wykonywana w ramach obowiązków pracowniczych (np. umowie o pracę jest zawarte postanowienie, zgodnie z którym do "Do obowiązków pracownika, który w celach służbowych korzysta z samochodu służbowego, należy parkowanie tego samochodu w miejscu zamieszkania (pobytu) pozwalającym na znaczące ograniczenie ryzyka jego kradzieży bądź zniszczenia (np. w garażu, na parkingu strzeżonym), a także zapewniającym pracownikowi możliwość szybkiego dotarcia do klientów (kontrahentów) to należy przyjąć, że w takim przypadku po stronie pracownika nie powstaje przychód ze stosunku pracy w rozumieniu u.p.d.o.f., a co za tym idzie w tym zakresie nie istnieje obowiązek obliczenia, rozliczenia i opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
Odpowiedź pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego