Rozwój usług doradztwa podatkowego

Doradca podatkowy to zawd zaufania publicznego powołany ustawą z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z pźn. zm.) dalej u.d.p. Warunkiem wykonywania zawodu doradcy podatkowego jest posiadanie wysokich kwalifikacji wyższego wykształcenia, wiedzy specjalistycznej, a także bogatego doświadczenia z zakresu szeroko rozumianego prawa finansowego oraz innych dziedzin prawa. Ustawa o doradztwie podatkowym nakazuje doradcom podatkowym stale podnosić swoje kwalifikacje poprzez udział w konferencjach, seminariach i szkoleniach. Poza szeroką wiedzą merytoryczną doradca podatkowy musi być nieskazitelnego charakteru, a swoim postępowaniem dawać rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu.

1. Zakres usług doradztwa podatkowego
Wraz z wejściem w życie z dniem 7 sierpnia 2010 r. nowelizacji ustawy o doradztwie podatkowym zmianie ulegnie zakres czynności doradztwa podatkowego. W zakres usług doradztwa podatkowego będzie wchodzić:
1) udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2) prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
3) sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4) reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Jak przewiduje treść znowelizowanego art. 31 ust. 1 u.d.p., doradca podatkowy wykonujący zawód może prowadzić działalność gospodarczą lub być zatrudniony, jeżeli ta działalność lub zatrudnienie:
1) nie powoduje konfliktu interesów i niezgodności między poszczególnymi rodzajami działalności lub zatrudnienia;
2) nie narusza niezależności i bezstronności doradcy podatkowego;
3) nie pozostaje w sprzeczności z zasadami etyki zawodowej doradcy podatkowego.

2. Formy świadczenia usług doradztwa podatkowego
Wejście w życie nowelizacji spowoduje również zmiany w zakresie dozwolonych form prawnych, w ramach których można świadczyć usługi doradztwa podatkowego. Powyższe, jak zostanie później pokazane, może mieć wpływ na rozwój usług doradztwa podatkowego.
Po nowelizacji ustawy o doradztwie podatkowym usługi doradztwa podatkowego mogą być świadczone w następujących formach:
1) indywidualna działalność gospodarcza prowadzona przez doradcę podatkowego we własnym imieniu i na własny rachunek;
2) działalność prowadzona przez doradcę podatkowego jako uczestnika spółki niemającej osobowości prawnej. Doradcy podatkowi mogą wykonywać swój zawód, uczestnicząc w spółkach niemających osobowości prawnej, pod warunkiem, że komplementariuszami w spółce komandytowej i spółce komandytowo-akcyjnej oraz wspólnikami w pozostałych spółkach są wyłącznie doradcy podatkowi, adwokaci, radcowie prawni, biegli rewidenci, rzecznicy patentowi lub prawnicy zagraniczni wykonujący stałą praktykę na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 2002 r. o świadczeniu przez prawników zagranicznych pomocy prawnej w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 126, poz. 1069 z późn. zm.), z tym że większość komplementariuszy w spółce komandytowej i spółce komandytowo-akcyjnej oraz wspólników w pozostałych spółkach stanowią osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci, radcowie prawni bądź biegli rewidenci. Jeżeli w spółce komandytowej i spółce komandytowo-akcyjnej jest nie więcej niż dwóch komplementariuszy lub pozostałe spółki składają się z dwóch wspólników, jeden z nich powinien być osobą fizyczną wpisaną na listę doradców podatkowych, adwokatem, radcą prawnym bądź biegłym rewidentem;
3) organizacje zawodowe posiadające osobowość prawną, spółdzielnie, stowarzyszenia lub izby gospodarcze, jeżeli przedmiotem ich działalności statutowej jest również doradztwo podatkowe świadczone wyłącznie na rzecz ich członków;
4) podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do badania sprawozdań finansowych;
5) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, które spełniają łącznie następujące warunki:
a) większość członków zarządu stanowią doradcy podatkowi, a jeżeli zarząd składa się z nie więcej niż 2 osób, to jedna z nich jest doradcą podatkowym,
b) większość głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy) oraz w organach nadzoru przysługuje doradcom podatkowym,
c) w spółce akcyjnej wydawane są wyłącznie akcje imienne,
d) zbycie akcji lub udziałów albo ustanowienie na nich zastawu wymaga zezwolenia udzielonego przez zarząd spółki.

Jak wskazuje treść art. 4 ust. 2 znowelizowanej ustawy o doradztwie podatkowym, podmioty wymienione powyżej w pkt 3-5 wykonują doradztwo podatkowe wyłącznie przez doradców podatkowych, radców prawnych lub biegłych rewidentów zatrudnionych w tych podmiotach.