Celem tej ustawy ma być implementacja przepisów dyrektywy Rady 2014/107/UE z dnia 9 grudnia 2014 r. zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania (Dz. U. UE L 359 z 16.12.2014 str. 1), która rozszerza dotychczasowy zakresu automatycznej wymiany informacji. Ustawa powinna zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2016 r.
Należy podkreślić, że już teraz funkcjonuje obowiązkowa automatyczna wymiana informacji między państwami członkowskimi w zakresie niektórych kategorii dochodu i kapitału, głównie o charakterze niefinansowym, posiadanego przez podatników w państwach członkowskich innych niż państwo ich rezydencji. Jednak ze względu na zwiększone możliwości inwestowania za granicą w szeroką gamę produktów finansowych, istniejące instrumenty współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania stały się mniej skuteczne w zwalczaniu oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania w wymiarze transgranicznym.
Dlatego Rada Europejska zaproponowała rozszerzenie automatycznej wymiany informacji. Inicjatywa unijna ma na celu zapewnienie spójnego, konsekwentnego i kompleksowego podejścia w całej Unii do automatycznej wymiany informacji w ramach rynku wewnętrznego, które ma przynieść oszczędności zarówno administracjom podatkowym, jak i podmiotom gospodarczym. Nie będzie więc konieczności zawierania przez państwa członkowskie dwustronnych lub wielostronnych umów, które mogłoby doprowadzić do sytuacji niekorzystnych dla sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Celem implementacji dyrektywy obok stworzenia jednolitego standardu wymiany informacji podatkowej, jest również zminimalizowanie kosztów i obciążeń administracyjnych zarówno dla administracji podatkowych, jak i podmiotów gospodarczych.
Zasadnicze znaczenie ma również zapewnienie, aby rozszerzony zakres automatycznej wymiany informacji w Unii był zgodny ze zmianami na szczeblu międzynarodowym. Aby osiągnąć ten cel, państwa członkowskie, w tym Polska, poprzez implementację dyrektywy będą mogły wymagać od instytucji finansowych wdrożenia zasad sprawozdawczych i zasad należytej staranności w pełni zgodnych z zasadami określonymi we wspólnym standardzie do wymiany informacji opracowanym przez OECD. Pozwoli to na uczestnictwo Polski w globalnej wymianie informacji w dziedzinie opodatkowania, a w konsekwencji na osiągnięcie głównego celu jakim jest zwalczanie wciąż narastających wyzwań w obszarze oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania, w tym agresywnego planowania podatkowego. Możliwość wymiany informacji finansowych pomiędzy administracjami podatkowymi poszczególnych państw ma zapobiegać tego typu negatywnym zjawiskom, przyczyniając się tym samym do zwiększenia wpływów do budżetu państwa.
Zakres transpozycji dyrektywy 2014/107/UE obejmuje:
- wprowadzenie definicji zgodnych z dyrektywą,
- określenie obowiązków informacyjnych instytucji finansowych posiadających status raportujących instytucji finansowych oraz sposobu ich wypełniania;
- wprowadzenie procedur sprawozdawczych i procedur należytej staranności, które muszą być przestrzegane przez raportujące instytucje finansowe przy realizacji obowiązków informacyjnych,
- wprowadzenie rozwiązań zapewniających skuteczne wykonanie obowiązków nałożonych na raportujące instytucje finansowe,
- określenie zakresu informacji podlegających automatycznej wymianie z państwami członkowskimi Unii Europejskiej i trybu ich przekazywania,
- określenie okresu przechowywania ww. informacji,
- wprowadzenie szczególnych zasad ochrony danych osobowych w związku
z gromadzeniem informacji dla celów automatycznej wymiany informacji.
Omówienie pochodzi z programu LEX Administracja Skarbowa