Trybunał Konstytucyjny orzekł, że artykuł 9 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie przesłanki stałego miejsca zamieszkania na obecnym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, w części odsyłającej do art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. c w związku z art. 65 tej ustawy jest niezgodny z art. 2 i art. 32 ust. 1 konstytucji. Trybunał Konstytucyjny rozpoznawał pytanie prawne Sądu Okręgowego w Warszawie, który rozpatruje sprawę Alicji W., zamieszkałej w Kanadzie, ubiegającej się o rentę rodzinną po zmarłym mężu. Mąż powódki w okresie od 8 stycznia 1981 r. do 28 lutego 1989 r. był zatrudniony u zagranicznego pracodawcy za granicą za zgodą władz polskich. Następnie wraz żoną zamieszkał w Toronto, gdzie zmarł 25 lutego 1994 r. Możliwość uwzględnienia okresu pracy zmarłego przy ustaleniu prawa do renty rodzinnej jest uzależniona - przez art. 9 ust. 1 ustawy o FUS - od warunku stałego zamieszkania zainteresowanego (domicylu) na obecnym obszarze Polski.
Renta rodzinna przysługuje bez względu na miejsce zamieszkania
Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu pytania prawnego Sądu Okręgowego w Warszawie XIV Wydział Ubezpieczeń Społecznych, ogłosił wyrok w sprawie warunkw przyznawania świadczeń emerytalno-rentowych dla Polakw pracujących poza granicami RP. Uznał, że brak precyzyjnego określenia kryterium miejsca zamieszkania w wypadku ustalania renty rodzinnej jest niezgodny z konstytucją.