Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z pewnymi wyjątkami. Taką definicję kosztów wskazuje ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Rozliczenie samochodu osobowego w kosztach działalności zależy od tego, czy przedsiębiorca będzie traktował auto jako środek trwały czy nie.
Samochód jako środek trwały
Jeśli samochód będzie traktowany przez przedsiębiorcę jako środek trwały, do kosztów uzyskania przychodów będzie można zaliczać odpisy amortyzacyjne. Konieczne będzie w tym celu prowadzenie ewidencji środków trwałych i ujęcie w niej pojazdu. Organy podatkowe potwierdzają, że jeśli samochód będzie środkiem trwałym, wydatki poniesione na jego nabycie będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej samochodu na zasadach określonych w przepisach art. 22a-22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Czasami potrzebna kilometrówka
Jeśli przedsiębiorca nie zakwalifikuje samochodu do środków trwałych, koszty uzyskania przychodów będzie można rozliczać w oparciu o tzw. kilometrówkę i wynikający z niej limit.
Wyjaśnijmy na koniec, że zgodnie z ustawową definicją środkami trwałymi są m.in. środki transportu stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
Przeczytaj również: Samochód prywatny pracownika wykorzystywany w działalności pracodawcy >>