Nowa umowa została przygotowana z uwzględnieniem rozwiązań zastosowanych w nowej wersji Modelowej Konwencji OECD z 2010 r. Dotyczy w Polsce podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych uczestniczących w dwustronnych stosunkach Polski z Malezją a przepisy nowej umowy odnosić się będą także do organów polskiej administracji podatkowej stosujących jej postanowienia. W Malezji Umowa odnosi się do podatku dochodowego oraz podatku dochodowego od ropy naftowej.
W stosunku do wszystkich kategorii dochodów, których dotyczy umowa, stosowana będzie metoda zaliczenia proporcjonalnego, podobnie jak miało to miejsce pod rządami poprzedniej umowy z Malezją. Metoda ta gwarantuje pełniejszą kontrolę nad dochodami uzyskanymi za granicą przez polskich podatników i usuwa podwójne opodatkowanie dochodów. Szacuje się, że wejście w życie nowej umowy nie spowoduje zmiany wysokości dochodów budżetowych z uwagi na fakt, iż zdecydowana większość przepływów finansowych między Polską a Malezją dotyczy tych kategorii dochodów, w stosunku do których metoda obliczania należności nie została zmieniona.
Ponadto nowa umowa zawiera rozszerzone przepisy regulujące wymianę informacji podatkowych, zbieżne ze wspomnianą Modelową Konwencją OECD. Umożliwione zostało żądanie informacji podatkowych, nawet gdy druga strona umowy nie potrzebuje ich do własnych celów.
Protokół do umowy stanowi jej integralną część i zawiera przepisy wyjaśniające i porządkujące a w odniesieniu do dywidend wypłacanych z zysków malezyjskich spółek wskazuje, że odpowiedni przepis umowy (art. 23) przestanie obowiązywać w odniesieniu do dochodów uzyskanych po 31 grudnia 2020 r.