Umowa została sporządzona w oparciu o Modelową Umowę OECD w sprawie wymiany informacji w sprawach podatkowych. Spełnia ona aktualne standardy OECD w zakresie wymiany informacji podatkowych i stanowi m.in. podstawę do obustronnej wymiany informacji znajdującej się w posiadaniu banków, innych instytucji finansowych oraz od wszelkich osób, w tym przedstawicieli i zarządców, działających w charakterze pełnomocnika lub powiernika.
Umożliwia także przepływ informacji dotyczących partnerów spółek cywilnych, prawnych i rzeczywistych właścicieli spółek, zbiorowych programów inwestycyjnych, funduszy powierniczych (trustów), fundacji i innych osób, łącznie z informacjami o wszystkich takich osobach tworzących łańcuch właścicielski.
W przypadku Polski umowa ma zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług, natomiast w przypadku San Marino do ogólnego podatku dochodowego od osób fizycznych oraz od spółek i od indywidualnej działalności gospodarczej oraz podatku od importowanych dóbr przeznaczonych do wewnętrznej konsumpcji.
Umowa z San Marino jest efektywnym narzędziem weryfikacji wysokości deklarowanych dochodów, uzyskiwanych w relacjach z rezydentami tej jurysdykcji.