Zasady pobierania przez płatnika na wniosek podatnika podwyższonych zaliczek na PIT przedstawia Sławomir Liżewski w komentarzu praktycznym opublikowanym w Vademecum Głównego Księgowego.
Zamiast najniższej stawki w skali podatkowej, tj. 18 proc., obliczając i pobierając w ciągu roku zaliczki płatnicy mogą stosować wyższą stawkę określoną w tej skali, tj. 32 proc., jeżeli podatnik złoży wniosek o zastosowanie wyższej stawki. Podatnik sam decyduje od kiedy płatnik powinien potrącać wyższe zaliczki stosując się do wniosku podatnika. Co ważne, płatnik ma obowiązek zastosować się do wniosku podatnika i jednocześnie nie może potrącać wyższych zaliczek z własnej inicjatywy. Na marginesie, pracownik może też złożyć oświadczenie w sprawie zmniejszenia zaliczki na podatek dochodowy.
Zaliczki m.in. ze stosunku pracy i innych pokrewnych za miesiące od stycznia do grudnia wynoszą:
- za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku u tego pracodawcy przekroczył kwotę 85.528 zł – 18 proc. dochodu uzyskanego w danym miesiącu,
- za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę 85.528 zł – 32 proc. dochodu uzyskanego w danym miesiącu.
Wynika z tego, że za miesiące następujące po miesiącu (począwszy od następnego miesiąca), w którym dochód pracownika przekroczył wspomniany limit, pracodawca ma obowiązek potrącać zaliczki stosując stawkę 32 proc.. W takim przypadku pracownik nie musi składać żadnego wniosku. W praktyce pracodawca może zastosować stawkę 32 proc. już w miesiącu, w którym dochód pracownika przekroczył limit, ale może to zrobić wyłącznie na wniosek pracownika. Wyższą stawkę podatku można wówczas zastosować do dowolnej części dochodu uzyskanego w tym miesiącu.
Poza przepisami dającymi podatnikowi możliwość złożenia wniosku płatnikowi o zastosowanie wyższej stawki podatku, wyższa zaliczka wystąpi też w razie rezygnacji z zastosowania niektórych kosztów ryczałtowych w wysokości 50 proc. przychodu, np. z tytułu praw autorskich. Płatnik przy obliczaniu zaliczki nie stosuje podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik złoży płatnikowi pisemne oświadczenie o rezygnacji z ich stosowania. Oświadczenie to składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego.
Fragment komentarza Sławomira Liżewskiego "Zasady pobierania przez płatnika na wniosek podatnika podwyższonych zaliczek na PIT" opublikowanego w Vademecum Głównego Księgowego