W porównaniu do 2009 roku nastąpił pewien wzrost średnich obciążeń PIT i spadek średniego netto w krajach Unii Europejskiej, co wynikało ze zmian wprowadzanych w odpowiedzi na kryzys gospodarczy (np. podwyższenie stawki podatku liniowego na Łotwie z 23% do 26%). Niemniej jednak, w wyniku zaokrągleń liczb, ogólne wyniki są porównywalne do poprzedniego roku. Obciążenia podatkowe w UE nadal pochłaniają prawie jedną trzecią wynagrodzenia brutto: podatek dochodowy od osób fizycznych (ok. 20%) oraz pracownicza część składki na ubezpieczenia społeczne (ok. 10%).
Joanna Narkiewicz-Tarłowska, starszy menedżer w dziale prawno-podatkowym w PwC, powiedziała:
„Wyniki naszej analizy pokazują raczej stabilność niż płynność europejskich jurysdykcji podatkowych. Całościowe, uśrednione wyniki są bowiem podobne do zeszłorocznych i pozwalają uzasadnić tezę, że dochody netto osób fizycznych były prawdopodobnie bardziej dotknięte przez kryzys jako taki (w sensie kwot nominalnych) niż przez podatki osobiste. Być może jest to wynikiem faktu, że rządy nie chciały w ciężkich czasach zwiększać obciążeń podatkowych dotykających bezpośrednio podatku PIT.” Kraje, w których wynagrodzenie netto przekracza średnią dla całej UE, to: Estonia, Słowacja, Czechy, Cypr, Bułgaria, Malta, Litwa, Portugalia, Hiszpania, Łotwa, Polska, Luksemburg i Rumunia. Są wśród nich wszystkie kraje, które wprowadziły liniowy podatek dochodowy od osób fizycznych (Estonia, Słowacja, Czechy, Bułgaria, Litwa, Łotwa i Rumunia). Średnie netto uzyskiwane w tych krajach to ok. 77% wynagrodzenia brutto (ok. 1 punkt procentowy mniej niż w roku 2009), podczas gdy średnie netto uzyskiwane w krajach z progresywną skalą podatkową wynosi ok. 67%. Niemniej, między poszczególnymi krajami z podatkiem liniowym występują również spore różnice w wysokości średniego netto - np. w Rumunii wynosi ono ok. 71%, a w Estonii – ok. 80% pensji brutto. Należy jednak podkreślić, że w celu zapewnienia porównywalności wyników między krajami, w raporcie nie zostały uwzględnione wszystkie możliwe ulgi i odliczenia oferowane przez poszczególne kraje, poza najbardziej popularnymi ulgami prorodzinnymi.
Autorzy raportu PwC przeanalizowali obciążenia podatkowe osób fizycznych w UE w czterech modelowych scenariuszach:
Scenariusz 1) - osoba fizyczna nieposiadająca rodziny (współmałżonka i dzieci) uzyskująca średnie wynagrodzenie;
Scenariusz 2) – osoba w związku małżeńskim i posiadająca dwoje dzieci, zarabiająca średnie wynagrodzenie;
Scenariusz 3) – osoba nieposiadająca rodziny, uzyskująca pięciokrotność średniego wynagrodzenia;
Scenariusz 4) – osoba w związku małżeńskim i posiadająca dwoje dzieci, zarabiająca pięciokrotność średniego wynagrodzenia.
Z porównania powyższych scenariuszy wynika, że dzięki prorodzinnym ulgom podatkowym (takim jak np. ulga na dzieci, wspólne rozliczenie roczne itp.) zmniejszają się obciążenia podatkowe, czyli wynagrodzenie netto jest większe. W odniesieniu do średnich zarobków „zysk” podatnika wynikający z zastosowania ulg rodzinnych może wynosić 13 punktów procentowych (na Słowacji) czy nawet 17 punktów procentowych (w Czechach).
Istotne różnice można zaobserwować porównując wynagrodzenie netto podatnika o średnich zarobkach i podatnika uzyskującego pięciokrotność średniej krajowej. Generalna prawidłowość wskazuje, że w miarę wzrostu wynagrodzenia zmniejsza się procent dochodu netto. Np. w Irlandii pensja netto pracownika zarabiającego pięciokrotność średniej krajowej jest o 25 punktów procentowych niższa niż w przypadku osoby średnio zarabiającej.
Joanna Narkiewicz-Tarłowska, starszy menedżer w dziale prawno-podatkowym w PwC, powiedziała:
„Wyniki naszej analizy pokazują raczej stabilność niż płynność europejskich jurysdykcji podatkowych. Całościowe, uśrednione wyniki są bowiem podobne do zeszłorocznych i pozwalają uzasadnić tezę, że dochody netto osób fizycznych były prawdopodobnie bardziej dotknięte przez kryzys jako taki (w sensie kwot nominalnych) niż przez podatki osobiste. Być może jest to wynikiem faktu, że rządy nie chciały w ciężkich czasach zwiększać obciążeń podatkowych dotykających bezpośrednio podatku PIT.” Kraje, w których wynagrodzenie netto przekracza średnią dla całej UE, to: Estonia, Słowacja, Czechy, Cypr, Bułgaria, Malta, Litwa, Portugalia, Hiszpania, Łotwa, Polska, Luksemburg i Rumunia. Są wśród nich wszystkie kraje, które wprowadziły liniowy podatek dochodowy od osób fizycznych (Estonia, Słowacja, Czechy, Bułgaria, Litwa, Łotwa i Rumunia). Średnie netto uzyskiwane w tych krajach to ok. 77% wynagrodzenia brutto (ok. 1 punkt procentowy mniej niż w roku 2009), podczas gdy średnie netto uzyskiwane w krajach z progresywną skalą podatkową wynosi ok. 67%. Niemniej, między poszczególnymi krajami z podatkiem liniowym występują również spore różnice w wysokości średniego netto - np. w Rumunii wynosi ono ok. 71%, a w Estonii – ok. 80% pensji brutto. Należy jednak podkreślić, że w celu zapewnienia porównywalności wyników między krajami, w raporcie nie zostały uwzględnione wszystkie możliwe ulgi i odliczenia oferowane przez poszczególne kraje, poza najbardziej popularnymi ulgami prorodzinnymi.
Autorzy raportu PwC przeanalizowali obciążenia podatkowe osób fizycznych w UE w czterech modelowych scenariuszach:
Scenariusz 1) - osoba fizyczna nieposiadająca rodziny (współmałżonka i dzieci) uzyskująca średnie wynagrodzenie;
Scenariusz 2) – osoba w związku małżeńskim i posiadająca dwoje dzieci, zarabiająca średnie wynagrodzenie;
Scenariusz 3) – osoba nieposiadająca rodziny, uzyskująca pięciokrotność średniego wynagrodzenia;
Scenariusz 4) – osoba w związku małżeńskim i posiadająca dwoje dzieci, zarabiająca pięciokrotność średniego wynagrodzenia.
Z porównania powyższych scenariuszy wynika, że dzięki prorodzinnym ulgom podatkowym (takim jak np. ulga na dzieci, wspólne rozliczenie roczne itp.) zmniejszają się obciążenia podatkowe, czyli wynagrodzenie netto jest większe. W odniesieniu do średnich zarobków „zysk” podatnika wynikający z zastosowania ulg rodzinnych może wynosić 13 punktów procentowych (na Słowacji) czy nawet 17 punktów procentowych (w Czechach).
Istotne różnice można zaobserwować porównując wynagrodzenie netto podatnika o średnich zarobkach i podatnika uzyskującego pięciokrotność średniej krajowej. Generalna prawidłowość wskazuje, że w miarę wzrostu wynagrodzenia zmniejsza się procent dochodu netto. Np. w Irlandii pensja netto pracownika zarabiającego pięciokrotność średniej krajowej jest o 25 punktów procentowych niższa niż w przypadku osoby średnio zarabiającej.