Częstym problemem powstającym na etapie stosowania przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest prawnopodatkowa klasyfikacja określanej rzeczy, jako potencjalnego przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, co w szczególności dotyczy budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o złożonej strukturze, tj. składających się z części zarówno o charakterze budowlanym, jak i niebudowlanym.
Tak było w przedmiotowej sprawie. Tu spółka planuje rozpocząć inwestycję polegającą na montażu na otwartym terenie paneli (ogniw) fotowoltaicznych. Przedmiotowe urządzenia zostaną zamocowane do gruntu za pomocą specjalnego systemu kotew, palowania, czy też za pomocą płyt betonowych. Sposób przytwierdzenia będzie umożliwiał w razie potrzeby wymontowanie ogniw, jak również ich wymianę na inne urządzenia prądotwórcze, nie powodując przy tym uszczerbku dla całości inwestycji.
Zdaniem spółki zamontowane panele (ogniwa) fotowoltaiczne nie stanowią budowli więc nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od wartości budowli. Natomiast za budowle może zostać uznany jedynie system mocowania przedmiotowych paneli (ogniw) fotowoltaicznych do gruntu, w następstwie czego jedynie ta część będzie mogła stanowić przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości od wartości budowli (kotwy, fundamenty, betonowe płyty).
Według wójta gminy panele fotowoltaiczne wraz z systemem mocowania stanowią urządzenie budowlane, które jest traktowane, jako budowla pod względem podatku od nieruchomości. Są więc opodatkowane według stawki 2 proc. od wartości budowli.
Sprawa trafiła do WSA w Opolu. Sąd zwrócił uwagę na ugruntowaną już linię orzeczniczą w odniesieniu do elektrowni wiatrowych. Tu sądy administracyjne przyjęły, że elektrownia wiatrowa stanowi w całości urządzenie techniczne, a budowlą są tylko jej części budowlane. Cała elektrownia wiatrowa, jako określony obiekt budowlany nie może więc być budowlą, bo to znaczyłoby, że obiekt ten składa się z innych obiektów budowlanych. Opodatkowaniu podlega tylko "sama" część budowlana takiego urządzenia technicznego. Natomiast brak jest podstaw uznania elektrowni wiatrowej, jako urządzenia technicznego za urządzenie budowlane, a tym samym przedmiot opodatkowania.
Zdaniem sądu powyższe rozważania są w pełni adekwatne także do oceny sposobu opodatkowania podatkiem od nieruchomości paneli (ogniw) fotowoltaicznych. Tu bowiem także występują odrębne, wydzielone części, a mianowicie element przetwarzający siły natury w energię elektryczną oraz podstawa, fundament ich mocowania zapewniającego stabilność całości.
Zasadnym jest więc uznanie, że w świetle art. 3 ust 3 Prawa budowlanego panele (ogniwa) fotowoltaiczne, które pod wpływem promieniowania świetlnego działają, jako generatory energii elektrycznej, stanowią urządzenia techniczne nie mogące być przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości, a opodatkowaniu tym podatkiem podlegać będą wyłącznie, jako budowla ich fundamenty (trwałe mocowanie) jako odrębna część przedmiotów składająca się na całość użytkową.
Wyrok WSA w Opolu z 13 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Op 327/14
Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego