W przedmiotowej sprawie prezydent miasta w grudniu 2013 r. określił spółce zobowiązanie w podatku od nieruchomości za rok 2007 uznając, że niezasadnie wykazała niższą wartość budowli w stosunku do wartości wykazanej w roku 2006.

Zdaniem spółki, ponieważ terminy płatności rat tego podatku wystąpiły w roku 2007, to zobowiązanie z tego tytułu przedawniło się z upływem roku 2012. W tej sytuacji wydanie w grudniu 2013 r. decyzji rozstrzygającej sprawę co do istoty było niedopuszczalne, gdyż ze względu na przedawnienie postępowanie stało się bezprzedmiotowe.

W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w sprawie nastąpiło przerwanie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, gdyż w grudniu 2012 r. naczelnik urzędu skarbowego zastosował środek egzekucyjny w oparciu o wystawione tytuły wykonawcze w odniesieniu do należności wynikającej z decyzji prezydenta miasta, o czym zobowiązany został poinformowany. Kolegium przyznało co prawda, że postanowieniem z października 2013 r. uchyliło postanowienie organu I instancji w części dotyczącej prowadzenia ww. egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny, jednakże powyższe nie oznacza, że w sprawie egzekucyjnej został uchylony środek egzekucyjny, którego zastosowanie skutkowało przerwaniem biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Według spółki w sprawie nie doszło jednak do przerwania biegu terminu przedawnienia, ponieważ zajęcia dokonał organ niewłaściwy w sprawie.

Sprawa trafiła do WSA w Białymstoku. Sąd musiał więc rozważyć, czy w sprawie zaszła okoliczność, która uzasadniałaby wydłużenie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, w szczególności opisana w art. 70 § 4 o.p.

Zdaniem sądu stanowiska SKO nie można podzielić. Do przerwania biegu przedawnienia nie wystarczy jedynie zastosowanie, ujętego w ustawie środka egzekucyjnego oraz zawiadomienie o tym fakcie dłużnika. Zastosowanie tego środka musi nastąpić z uwzględnieniem także innych przepisów prawa dotyczących sposobu egzekwowania należności publicznoprawnych. Nie można więc pominąć faktu, że środek egzekucyjny zastosował organ egzekucyjny niewłaściwy w sprawie.

Sąd podkreślił, że w zakresie podatku od nieruchomości, dla którego określania i pobierania właściwy jest prezydent miasta, organem egzekucyjnym też jest prezydent miasta, a nie naczelnik urzędu skarbowego. WSA przyjął więc, że nie doszło do skutecznego przerwania biegu terminu przedawnienia poprzez faktyczne zastosowanie środka egzekucyjnego przez organ do tego nieuprawniony. Do zastosowania środka egzekucyjnego w postaci zajęcia rachunku bankowego spółki nie istniała wymagana podstawa prawna gdyż postępowanie egzekucyjne wobec zobowiązanego nigdy nie zostało prawidłowo wszczęte.

Wyrok WSA w Białymstoku z 3 czerwca 2014 r., I SA/Bk 69/14

Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa