Sprawa dotyczyła opodatkowania należności wypłacanej żołnierzom zawodowym wyznaczonym do pełnienia służby poza granicami państwa. Żołnierz został wyznaczony na mocy decyzji MON do pełnienia służby w jednostce w USA
Żołnierz uznał, że do dodatku zagranicznego, miało zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o PIT. Fiskus określił jednak żołnierzowi zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdując podstaw do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o PIT. Zdaniem fiskusa żołnierz nie wykonywał zadań poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej poza granicami państwa w celach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy, ani też nie pełnił służby poza granicami państwa, jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
Kwestią sporną było bowiem to, czy żołnierz wykonujący obowiązki poza granicami państwa, wykonywał te obowiązki w składzie jednostki wojskowej, oraz czy jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom. Zdaniem fiskusa w definicji jednostki wojskowej nie mieszczą się komórki organizacyjne tworzone w przedstawicielstwach wojskowych przy organizacjach międzynarodowych, międzynarodowych strukturach wojskowych, czy też inne komórki organizacyjne w instytucjach wojskowych. Żołnierz pełniąc zatem służbę wojskową w USA nie wykonywał zadań w składzie jednostki wojskowej.
Poza tym zadaniem fiskusa należy odróżnić pojęcie użycie "sił zbrojnych" od pojęcia "pobyt sił zbrojnych", określając cel udziału jednostek wojskowych poza granicami państwa w obu tych przypadkach. Czym innym jest bowiem pełnienie zawodowej służby wojskowej w składzie jednostki użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a czym innym jest pełnienie tej służby w ramach pobytu poza granicami państwa (nawet w składzie jednostki wojskowej) i realizowanie ww. zadań. Brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy wskazuje, że przesłanką dla nabycia przez żołnierza prawa do przedmiotowego zwolnienia podatkowego nie jest samo wykonywanie zadania poza granicami państwa. Zwolnienie to nie jest więc adresowane do wszystkich żołnierzy wykonujących zadania poza granicami Polski, lecz w szczególności do tych z nich, którzy wykonują te zadania w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, zgodnie z przepisami ustawy z 1998 r., lub realizującym zadania w charakterze obserwatorów wojskowych lub osób posiadających status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych. W związku z tym Organ uznał, że ww. przepis adresowany jest do żołnierzy wykonujących zadania w składzie polskich jednostek wojskowych, a cele w nim wymienione realizować ma jednostka wojskowa, a nie żołnierz indywidualnie wyznaczony przez Ministra Obrony Narodowej na stanowisko w międzynarodowej jednostce wojskowej.
Sprawa trafiła do WSA w Warszawie. Zdaniem sądu rację ma fiskus. Sąd zwrócił uwagę, że funkcjonowanie formacji żołnierza w USA nie wynikało z postanowienia Prezydenta. A tylko Prezydent Państwa może decydować o użyciu jednostki poza granicami. Inne, faktyczne "użycia" Sił Zbrojnych poza granicami nie mogą być kwalifikowane i zdefiniowane jako takie.
Czytaj także: Tylko jednostka wojskowa "zwolni" z podatku>>>
Zdaniem sądu w art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o PIT chodziło o zwolnienie z opodatkowania tych świadczeń żołnierzy zawodowych, które wynikają ze służby w warunkach absolutnie wyjątkowego niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia żołnierza, niebezpieczeństwa związanego z bezpośrednim udziałem w konflikcie zbrojnym lub innych akcjach militarnych, w których takie niebezpieczeństwo jest realne, niewątpliwe i bezpośrednie. Tymczasem służba żołnierza w USA, jakkolwiek z pewnością niebezpieczna i niezbędna dla wzmocnienia obronności Państwa Polskiego lub/i państwa sojuszniczego, nie cechowała się tym nadzwyczajnym poziomem zagrożenia dla podstawowej wartości, jaką jest życie i zdrowie.
Wyrok WSA w Warszawie z 12 listopada 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3793/14
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
PIT. Komentarz
|