Chodziło o pracownika, który zawarł z pracodawcą porozumienie w celu przeniesienia służbowego. Miejsce zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy. W związku ze zmianą miejsca świadczenia pracy, pracodawca wypłacił podatnikowi świadczenie w ramach zwrotu kosztów przeniesienia służbowego w wysokości 3900 zł - jednorazowa wypłata. Świadczenie to nie przekroczyło 200% wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę za miesiąc, w którym doszło do przeniesienia. Wartość świadczenia została przez pracodawcę opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Podatnik zapytał fiskusa o to czy wypłacone przez pracodawcę świadczenie z tytułu przeniesienia służbowego korzysta ze zwolnienia. Fiskus potwierdził, że tak. Organ wskazał, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymywane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie. Zwolnienie to ma zastosowanie zarówno do pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, jak i pozostających w stosunku służbowym (pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy). Pojęcie „przeniesienie służbowe” wskazuje wyłącznie na okoliczność zmiany miejsca wykonywania pracy przez pracownika w rozumieniu potocznym, w związku ze stosownym poleceniem pracodawcy. Tym samym brak jest podstaw do stwierdzenia, iż przepis art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy nie odnosi się do kwot otrzymanych przez pracowników pozostających w stosunku pracy.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 lutego 2016 r., sygn. DD3.8222.2.189.2015.OBQ, LEX nr 296464