Spór w sprawie dotyczył momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wskazanych przez przedsiębiorcę wydatków, zakwalifikowanych, jako koszty pośrednie. Zdaniem fiskusa, koszty te powinny być potrącone w momencie ich poniesienia, tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, w oparciu o uregulowania wynikające z ustawy o rachunkowości. W konsekwencji, jeżeli zgodnie z zasadami rachunkowości ww. koszty winny być "rozliczone" (ujęte jako koszt) w księgach rachunkowych w różnym czasie, to nie jest możliwe ujęcie ich jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów. W ocenie przedsiębiorcy natomiast datą potrącenia powinna być data faktycznego zaksięgowania kosztu w księgach rachunkowych na jakimkolwiek koncie, niekoniecznie na koncie kosztowym, w związku z czym możliwe jest jednorazowe ujęcie przedmiotowych kosztów w kosztach uzyskania przychodów, niezależnie od ich rozliczenia w czasie w księgach rachunkowych.
Sprawę rozstrzygnął WSA w Kielcach. Zdaniem sądu, rację w sporze ma przedsiębiorca. W myśl postanowień art. 22 ust. 5d ustawy o PIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Przepisem tym ustanowiono zasadę memoriałową rozpoznawania momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodu i nie odwołuje się on do przepisów ustawy o rachunkowości.
Wniosku takiego nie zmienia użycie terminu "księgi rachunkowe" w zwrocie "dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury". Za dzień poniesienia kosztu należy zatem uznać dzień wpisania do ksiąg rachunkowych wydatku na podstawie faktury. Skoro w księgach rachunkowych winny być wpisane chronologicznie wszystkie zdarzenia, które nastąpiły w okresie sprawozdawczym, to dzień wpisania faktury (dzień wpisania wydatku) jest dniem poniesienia kosztu. Ustawodawca przyjął bowiem w tym przypadku metodę memoriałową, a nie kasową.
Podsumowując, sąd stwierdził, że przedsiębiorca może ująć jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów wskazane koszty pośrednie, niezależnie od rozliczenia ich w czasie w księgach rachunkowych. Faktyczna data dokonania zapisu w księgach rachunkowych nie może bowiem zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu. Nie jest ona bowiem datą ujęcia kosztu, a jedynie datą technicznego wprowadzenia informacji do systemu. Brak jest wobec tego uzasadnienia dla wyrażonego przez fiskusa poglądu, że jeżeli przedmiotowe wydatki stanowiące pośrednie koszty uzyskania przychodu, przedsiębiorca będzie rozliczał w czasie, to powinien je w tym samym czasie zaliczać do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych.
Wyrok WSA w Kielcach z 18 września 2015 r., sygn. akt I SA/Ke 450/15
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
PIT. Komentarz
|