W przedmiotowej sprawie fiskus określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe z tytułu objęcia udziałów w spółce mającej osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny w postaci autorskich praw majątkowych do metodologii przeprowadzania transakcji internetowych.
Podatnik natomiast wcześniej z tego tytułu złożył zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu, w którym zadeklarował przychód z tytułu objęcia udziałów w spółce, podwyższone 50 proc. koszty uzyskania tego przychodu i dochód. Zdaniem fiskusa, pojęcie "nabycia", użyte w art. 22 ust. 1e pkt 3 ustawy o PIT, należy utożsamiać z "nabyciem od innych podmiotów", wykluczając uznanie za koszty w rozumieniu powołanego przepisu wydatki (koszty) poniesione w związku z wytworzeniem utworu, który staje się później przedmiotem wkładu wnoszonego do spółki, a w konsekwencji powoduje powstanie przychodu u autora. Zdaniem fiskusa, wytworzenie przedmiotu wkładu nie generowało u podatnika żadnych kosztów uzyskania przychodów mogących pomniejszać przychód, w związku z czym powstał dochód równy przychodowi.
Sprawa trafiła do NSA. Zdaniem sądu, fiskus nie miał racji. Sąd zwrócił uwagę na to, że interpretując to pojęcie, trzeba odwołać się do znaczenia przypisywanego im w innych unormowaniach ustawowych, uwzględniając w szczególności konstrukcje prawa cywilnego. Według sądu, znaczenie leksykalne tego określenia nie sprowadza się jedynie do "nabycia od kogoś", ale obejmuje również zwroty "zyskiwać coś" albo "zrobić coś". Ponieważ zaś kwestia powstania prawa majątkowego w postaci majątkowych praw autorskich unormowana jest w przepisach prawa autorskiego, będącego – w odniesieniu do tworzenia, zbywania i korzystania z praw autorskich – częścią prawa cywilnego, więc przy braku samodzielnej regulacji tego zagadnienia w przepisach prawa podatkowego, niezbędne jest uwzględnienie ustaleń doktryny tej gałęzi prawa.
Przyjęcie rozumowania fiskusa prowadziłoby, zdaniem sądu, do dyskryminacji twórców rozporządzających swoimi autorskimi prawami majątkowymi przez wniesienie ich jako wkładu do spółki w stosunku do tej grupy twórców, którzy rozporządzaliby identycznymi prawami poprzez ich sprzedanie. W lepszej sytuacji znalazłby się też twórca praw majątkowych i kupujący te prawa od twórcy, który następnie wniósłby te prawa jako aport do spółki. Twórca obniżyłby przychód uzyskany ze sprzedaży o zryczałtowane 50 proc. koszty na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, a kupujący i następnie wnoszący wkład do spółki obniżyłby przychód o koszty, to jest o cenę zapłaconą twórcy za nabycie prawa.
Wyrok NSA z 16 grudnia 2015 r., sygn. akt II FSK 2839/13
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
PIT. Komentarz
|