Przedmiotem interpretacji fiskusa w niniejszej sprawie była kwestia tego czy zakup poszczególnych części garderoby, w tym garniturów, marynarek, spodni, koszul, krawatów, butów, okrycia wierzchniego a także dodatków takich jak zegarki, paski, szaliki czy czapki, można zaliczyć jako koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w świetle przepisów ustawy o PIT.
Chodziło o podatnika, którego przedmiotem działalności gospodarczej jest prowadzenie wydarzeń w charakterze konferansjera lub moderatora, czy prowadzenie szkoleń z zakresu etykiety w biznesie, savoir-vivre’u, sztuki wystąpień publicznych, dress code’u oraz sztuki autoprezentacji.
Według podatnika prowadzenie wszelkich wydarzeń (eventów), takich jak bankiety, gale, konferencje, organizacja i prowadzenie szkoleń to jego źródło dochodu, a zakup elementów garderoby stanowi konieczny warunek osiągania przychodu. Wydatek na garderobę powinien być więc kwalifikowany jako koszt uzyskania przychodu. Zdarza się, że pewne wydarzenia prowadzi na zewnątrz w warunkach wymagających założenia płaszcza, szalika i czapki. Te elementy garderoby stają się również konieczne i warunkujące możliwość wykonania pracy, a więc uzyskania dochodu.
Z kolei w przypadku szkoleń, które podatnik, omawia zagadnienia z zakresu dress codeu. W przypadku szkoleń z etykiety w biznesie, savoir-vivreu, sztuki wystąpień publicznych, czy sztuki autoprezentacji zagadnienia z zakresu dress codeu stanowią jeden z omawianych działów, zaś w przypadku szkolenia z etykiety ubioru, są przedmiotem całego kursu.
Fiskus się nie zgodził. Jego zdaniem, aby wydatki na zakup garniturów, w tym smokingów, marynarek, spodni, koszul, krawatów, butów, dodatków, okryć wierzchnich można było uznać za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej muszą utracić charakter osobisty, np. poprzez trwałe opatrzenie zakupionej odzieży cechami charakterystycznymi logo reprezentowanej przez podatnika firmy. Generalnie bowiem zakupy tego rodzaju stanowią wydatki związane z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym. Zatem, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowaną do własnych wymagań odzież i obuwie.
Według organu zakupy odpowiedniej garderoby pod kątem wykonywania działalności gospodarczej należy oceniać na tle przepisów prawa pracy lub innych przepisów branżowych, które nakładają obowiązek używania określonego rodzaju odzieży, czy też obuwia.
Według fiskusa schludny i estetyczny wygląd świadczy o kulturze osobistej i nie jest zależny od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. Stroje, które używa podatnik, nie stanowią kostiumu scenicznego, ani stroju artystycznego a po występie mogą, co do zasady, służyć do jego celów (potrzeb) osobistych.
Według fiskusa nie można też tego ubioru określić jako służbowego, bowiem ten powinien charakteryzować się jakimś stopniem wyróżnienia powodującym, że niemożliwe, czy też niecelowe byłoby używanie go na potrzeby prywatne, a to oznacza, że winien być, czy też mógł być wykorzystywany jedynie do celów związanych z wykonywaniem określonych obowiązków.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 10 lutego 2016 r., sygn. IPTPB1/4511-726/15-2/SJ, LEX nr 298411
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Prawna formuła kosztu podatkowego
|