Tak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 10 czerwca 2016 r. Sprawa dotyczyła możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w stosunku do wynagrodzenia uzyskanego w roku 2016 i w latach następnych. Chodziło o podatnika zatrudnionego w firmie inżyniersko-projektowej na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszego projektanta instalacji sanitarnych. W ramach powierzonych mu obowiązków służbowych wynikających z umowy o pracę projektuje instalacje sanitarne oraz przemysłowe wykonując dokumentacje projektowe dla obiektów inżynierskich i kubaturowych obejmujące części rysunkowe, modelowe oraz opisowe. Projektowane instalacje i urządzenia stanowią opracowania związane z utworami architektonicznymi lub architektoniczno-urbanistycznymi. Jako autor projektów instalacji będzie posiadał do nich autorskie prawa majątkowe, które przenoszone będą na rzecz pracodawcy. Za swoją pracę, czyli wykonanie dzieła i przeniesienie praw autorskich, podatnik otrzymywać będzie wynagrodzenie zgodnie z umową o pracę. Pracodawca prowadził będzie ewidencję czasu pracy, pozwalającą na określenie części czasu pracy poświęconej na pracę twórczą w stosunku do miesięcznej normy czasu pracy.

Podatnik zapytał fiskusa, czy będzie mógł zastosować podwyższone koszty uzyskania przychodu, pomimo że pracodawca nie będzie wykazywał tych kosztów w PIT-11.

Sam podatnik uważa, że tak, ponieważ ewidencja czasu pracy pozwala ustalić udział czasu poświęconego na pracę twórczą w ogólnym czasie pracy, więc możliwe jest również określenie części wynagrodzenia uzyskiwanego tytułem korzystania z praw autorskich. Rodzaj umowy, w ramach której osoba korzysta z praw autorskich do tworzonych przez siebie utworów (projektów), nie ma znaczenia dla możliwości zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu. Zatem pracodawca wystawiając PIT-11 nie musi wykazywać kosztów uzyskania przychodu przysługujących pracownikowi z tytułu wykonywania pracy twórczej, a mimo to pracownik w rozliczeniu rocznym może sam wykazać koszty uzyskania przychodu z tytułu wykonywania pracy twórczej.

Fiskus się zgodził. Uznał, że ustawodawca zobowiązał płatnika do poboru zaliczek w prawidłowej wysokości, tj. od dochodu ustalonego zgodnie z regułami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc z uwzględnieniem kosztów w takiej wysokości, w jakiej ustawodawca w danych okolicznościach przewidział. Tym samym, jeśli zgodnie z uregulowaniami wskazanej ustawy pracownikowi mogą być uwzględnione 50 proc. koszty uzyskania przychodu, to płatnik winien takie koszty zastosować. Niemniej nie ma przeszkód prawnych, aby podatnik uwzględniał w zeznaniu rocznym, przysługujące koszty uzyskania przychodu, w sytuacji, gdy płatnik dokona poboru zaliczki na podatek dochodowy z pominięciem zastosowania normy 50 proc. kosztów uzyskania przychodów i koszty te nie zostaną wykazane w informacji podatkowej PIT-11 o wysokości dochodu.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 czerwca 2016 r., sygn. IBPB-2-2/4511-464/16/MM, LEX nr 313608