W sprawie sporna była możliwość pełnego odliczenia przez podatnika podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z dzierżawą pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją.
Do fiskusa zwróciła się spółka prowadząca działalność na terenie całego kraju. W firmie zatrudnieni są regionalni kierownicy sprzedaży oraz przedstawiciele handlowi. Pracownikom tym przekazane zostały samochody osobowe po jednym dla każdego przedstawiciela, które spółka dzierżawi. Z tytułu zawartej umowy dzierżawy spółka płaci czynsz dzierżawny, koszty eksploatacji, ubezpieczenie, opłaty serwisowe. Dzierżawione samochody są przekazane wyłącznie do działalności gospodarczej. Spółka wprowadziła regulamin, w który zobowiązał pracowników do wykorzystywania ww. pojazdów wyłącznie na cele działalności gospodarczej oraz zobowiązał ich do prowadzenia ewidencji przebiegu każdego pojazdu oddzielnie. W regulaminie zakazano przejazdów prywatnych, a także powierzania samochodu do używania innym osobom. Pojazdy nie mogą być też wykorzystywane poza godzinami pracy do celów prywatnych. Zastrzeżono także możliwość kontrolowania sposobu wykorzystania przekazanych pojazdów oraz odpowiedzialność pracowników za naruszenie postanowień regulaminu. Samochody powierzone pracownikom z uwagi na zwiększoną potrzebę mobilności, parkowane będą w miejscu zamieszkania pracownika, któremu przekazany został samochód służbowy lub w innym miejscu gwarantującym bezpieczeństwo parkowania.
Spółka zapytała fiskusa czy w tym przypadku przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną (100%) kwotę podatku naliczonego. Sama spółka uważała, że tak. Fiskus, że nie. Zdaniem organu przyjęte procedury nie wykluczają użycia samochodów do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż umożliwiają choćby dojazd użytkownika samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i odwrotnie.
Sprawę rozstrzygnął WSA w Rzeszowie. Sąd nie zgodził się z argumentacją sądu. Według sądu parkowanie samochodu poza siedzibą firmy nie oznacza automatycznie, tak jak to przyjął organ, że samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Sąd podkreślił, że na gruncie ustawy o PIT wykształcił się pogląd, że przejazdy pracowników mobilnych samochodem służbowym na trasie pomiędzy wyznaczonym miejscem zamieszkania lub jego pobliżu (parkowania), a miejscem wykonywania pracy - o ile nie służą osobistym celom pracowników, lecz wykorzystywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia, a zatem ich wartości nie można uważać za przychód pracowników ze stosunku pracy. Zdaniem sądu nie ma żadnych przeszkód ku temu, by kwestie te podobnie rozumieć na gruncie ustawy o VAT. Chodzi jedynie o to, by możliwość parkowania pojazdu poza siedzibą firmy była uzasadniona specyfiką prowadzonej działalności, określona została w wewnętrznych regulacjach obowiązujących u podatnika, zaś podatnik zapewnił odpowiednie mechanizmy kontroli przestrzegania wykorzystania tak postawionych do dyspozycji pracowników (użytkowników) pojazdów wyłącznie dla celów związanych z działalnością gospodarczą (wykonywaniem obowiązków służbowych).
Sąd wskazał też, że fiskus stwierdzając ogólnikowo, że w sprawie nie ma obiektywnych możliwości wyeliminowania użycia samochodów do użytku prywatnego nie wskazał jednocześnie jakie jeszcze, inne niż opisane przez spółkę środki zabezpieczające i procedury, winny być podjęte przez podatnika dla wyeliminowania możliwości użycia samochodów do użytku prywatnego. Według sądu dopóki mamy do czynienia z tzw. "czynnikiem ludzkim" zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, że dany pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą spółki. Okoliczności tej nie da się całkowicie wyeliminować, chodzi zatem jedynie o stworzenie takich mechanizmów i wprowadzenie takich zasad używania pojazdów, które dadzą maksymalną gwarancję wykorzystania ich wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika. Dlatego sporządzenie stosownego regulaminu obwarowanego sankcjami za nieprzestrzeganie zapisów w nim zawartych, zapoznanie z nim użytkowników pojazdów, kontrola okresowa oraz kontrola w czasie rzeczywistym stanowią wystarczające i obiektywne środki dla zabezpieczenia wykorzystania przedmiotowych pojazdów dla celów działalności gospodarczej.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Odliczanie VAT od paliwa oraz nabycia i eksploatacji samochodów. Pytania i odpowiedzi
|