W przedmiotowej sprawie dyrektor izby skarbowej (DIS) po uchyleniu przez WSA decyzji odmawiającej wznowienia postępowania podatkowego ponownie rozpatrzył odwołanie od własnej decyzji. Następnie ją uchylił i sam sobie przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Zdaniem dyrektora izby skarbowej w sprawie zaszła potrzeba uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.
WSA Białymstoku uznał jednak, że przekazywanie sprawy w tym przypadku "samemu sobie" do ponownego rozpatrzenia i przeprowadzenia postępowania dowodowego, o którym mowa w art. 233 § 2 o.p. nie jest właściwe ani nie da się tego racjonalnie uzasadnić.
Literalne odczytywanie tej regulacji ma jedynie sens w przypadku, gdy organ I i II instancji to dwa różne organy. Jeśli postępowanie odwoławcze natomiast prowadzone jest przez ten sam organ, który wydał decyzję w I instancji, to uchylanie swojej własnej decyzji i przekazywanie sprawy do ponownego rozpatrzenia samemu sobie należy uznać za nadużycie zasady szybkiego i wnikliwego rozpatrzenia sprawy co do jej istoty. Wyprowadzić zatem należy tezę, że w sytuacji gdy organem właściwym do rozpoznania sprawy w obu instancjach jest ten sam organ (art. 221 o.p.) przepis art. 233 § 2 o.p. nie powinien mieć zastosowania.
Wyrok WSA w Białymstoku z 19 lutego 2014 r., I SA/Bk 564/13
Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa